scheiden of bij elkaar blijven?
 

Mn ouders hebben al jaren lang ruzie. Het keert steeds terug. Er zijn vaak spanningen thuis. Nu komt weer de vraag; scheiden of bij elkaar blijven, dat hebben mn ouders zich vaak afgevraagd. Iedere keer zijn ze bij elkaar gebleven, maar ik heb het gevoel dat het nooit meer echt goedkomt. Er is zo vaak ruzie en er zijn zo vaak irritaties. Daar ga ik ook aan onder door. Ik zit al niet lekekr in mn vel. Misschien is het nog wel beter als ze uit elkaar gaan. Dan heeft iedereen zn rust?? Ik weet niet wat er gaat gebeuren, heeft iemand ervaring of weet iemand wat het 'beste' lijkt? bedankt

Gescheiden ouders zijn absoluut niet leuk... Maar ik kan me voorstellen dat het voor jou beter zou zijn. Mijn ouders spraken eigenlijk bijna niet meer met elkaar en verborgen de ruzies. Verder gingen ze beide heel veel werken. Toch heb ik soms nog wel zoiets van: ik heb toch liever dat ze bij elkaar waren gebleven, ondanks de ruzies enz. Maar ja, het is denk ik niet echt jouw keuze...

Mijn ouders zijn ook gescheiden en daar ben ik blij om. Maar dat komt vooral omdat ik mijn vader haat.

Ik weet niet wat het best zou zijn in jouw situatie. Ik ken de situatie ook niet echt.

toch nog één tip: nooit trouwen.

Het is best moeilijk om over zoiets te oordelen. Je ouders zullen n keer goed met elkaar moeten praten. Als dat nog mogelijk is. Ze zullen moeten kijken wat t beste voor henzelf is, maar ook voor jou en je (misschien) broers/zussen. Ieder stel heeft ruzie, de een meer dan de ander. Dat zul je zelf ook wel weten. Als t echt zo erg is, dan is t misschien beter om ermee te stoppen. Misschien houden ze wel heel veel nog van elkaar, maar kunnen ze gewoon niet met elkaar samenleven. Tja, dan kunnen ze misschien goede vrienden blijven? Heb jij t ook nog iets makkelijker... Wat zou jij er zelf van vinden als ze gingen scheiden? Natuurlijk is t niet leuk, maar denk je dat je je beter zult gaan voelen??? Probeer erover te praten met je ouders... Ik weet t ook niet... Misschien heb je hier wel helemaal nix aan, maar k hoop dat je er uitkomt. Veel sterkte!!!

Moeilijke afweging. Wanneer zijn zij gelukkiger en wanneer zijn de kinderen gelukkiger?

Wellicht kunnen ze het 'ns proberen om elkaar een tijdje niet te zien? Zodat bovenstaande in de praktijk zal blijken?

't Is maar 'n ideetje.. :)

'ns proberen... Tja misschien theoretisch een goed idee, maar gevoelsmatig niet, vind ik

Alleen je ouders kunnen daarvoor het beste antwoord bepalen.

Of ze scheiden of bij elkaar blijven, moet toch niet afhangen van kinderen.

Beter dat ze gelukkig en blij zijn, afzonderlijk, dan bij elkaar, ruzie en spanningen en ongelukkig.

Ook voor de kinderen.

..

Ik was rond 11 .. 12 jaar oud, toen mijn ouders gingen scheiden en ik was er *blij* om. Ook bij ons telkens spanningen, ontladingen. Ik was altijd blij als mijn vader thuiskwam van werk, zodat mijn moeder haar ongelukkigheid verder botvierde op hem, dan op mij en mijn broer. Ik heb er geen traan om gelaten.

Ze zijn nu allebei een stuk gelukkiger, en daarmee ik ook.

Hm, wat lijkt jou het 'beste'? Als ze uitelkaar of wanneer ze bij elkaar blijven zoals het nu steeds is?
Mij lijkt dan dat 1e... Ik vind dat de kinderen er niet onder mogen lijden. Dit kan bijna niet natuurlijk, omdat de kinderen ook in-direct, of soms zelfs direct zijn betrokken in een ruzie tussen mams en paps.

Ik vind dat de kinderen voor gaan, hoe dan ook, zij moeten zich ten alle tijden veilig en lekker voelen thuis. Bij mams of bij paps, en het liefst bij allebei.
Als je thuis komt met het idee van "ze zullen wel weer ruzie hebben :(" dan is dat niet fijn natuurlijk...