Waar ben ik mee bezig ?
 

Hallo,

ik voel me de laatste tijd erg kut.
en dan snij ik me.
ik denk ook veel aan zelfmoord..
ik wil het heel graag,
maar ik denk ook mischien komt het wel goed.
en dan ben ik dood?
ik zit dus erg te twijfelen..
en weet het niet meer..
ik zit elke avond maar te huilen..
heeft iemand mischien raad?

x

Is er iemand in je omgeving (ouders, broer, zus, vriendin, tante, oom, opa, oma, iemand op school, huisarts, ...) waarmee je hier over kunt praten? Het is belangrijk dat je hier niet alleen mee blijft zitten.

Analyseren waarom je je zo rot voelt, en dit aanpakken, door hulp te zoeken?

:insert am-alert:

Zelfmoord en jezelf snijden is een nutteloze optie, gewoon NIET DOEN. Ga met je ouders praten, of desnoods een vriend/vriendin. Het belangrijkst is door te gaan praten ;)

Probeer er over te praten met iemand die vertrouwd. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan maar uiteindelijk wel de beste oplossing. Want dan kun je eventueel samen met die persoon naar de juiste hulp zoeken. Ik neem aan dat je zelf ook wel inziet dat dat nodig is.

En oja dit schiet op. :n

@ topicstarter. Klop bij iemand aan, en idd blijf er niet alleen mee zitten. En pak de aard van je problemen aan. Met goede hulp en goede vechtlust kom je hier weer uit :)

Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat de rest zegt.
Probeer te stoppen met AM want je krijgt er gegarandeerd spijt van.
En klop aan bij iemand.
Mocht dit niet baten, kan je ook naar je huisarts gaan om een doorverwijzing te vragen naar een psycholoog.

wat??? het is gewoon zo, anders zou ze niet posten op een forum

ooit zal je er wel overheen komen. Helaas blijven de littekens voor altijd, denk daar eens overna.

Zo'n tijd heb ik ook gehad, en je komt er echt wel weer overheen! Ik dacht ook dat ik het niet kon, maar ik voel me nu een stuk beter! En wat Pendulu zegt, littekens zijn echt niet fijn.

geniet van je leven! niet overal emotioneel over doen en wees blij dat je mag leven! het klinkt misschien een beetje alsof ik niet meeleef maar als ik jou was zou ik maar lol gaan maken en niet jezelf vermoorden!!!
praat erover met je moeder of vader. als ik verdrietig ben ga ik lekker bij me moeder uithuilen.

Ik stel voor dat je professionele hulp zoekt. Zo leer je begrijpen waarom je deze gevoelens hebt en hoe je er mee kunt omgaan. Want er zijn oplossingen hiervoor. Doe dat natuurlijk op een moment dat je denkt dat je er aan toe bent, maar eerder is beter, want dit is een ernstige situatie.

Praten met iemand die je vertrouwt! Ik heb ook zoiets, maar dan met extreem afvallen. Het hoort ook wel een beetje bij de puberteit, maar het is niet oké dat je je zo slecht voelt! Talking with somebody! Dat is mijn advies, suc6!

Nou, ik vind jouw antwoord een beetje raar, Quesay. Wat LF zegt is trouwens precies hetzelfde wat jij zegt, namelijk dat ze er niet alleen mee moet blijven zitten.
En als ik de post van TS lees, hoop ik idd dat ze zelf ook inziet dat hulp noodzakelijk is.

oww ik zie trouwens net dat dit topic al wel wat oud is, weet niet of TS de reacties nog leest...

Volgens mij heeft de persoon waar ik op gereageerd had haar bericht gewijzigd ;)
Althans ik kan me niet herinneren, dat ik op zo'n bericht heb gereageerd.