verdovingsprikken in buik
 

Hallo allemaal,
Ik heb 3 lelijke en dikke moedervlekken op mijn buik zitten, daar wil ik erg graag van af. Ik ben al bij de dokter geweest en die zegt dat ik ze kan laten wegsnijden. Maar ik heb een angst van prikken, en ik krijg 2 verdovingsprikken per moedervlek. Weet iemand of ik het van te voren op de een of andere manier al een beetje kan verdoven? of iets tegen de pijn?
ik hoor het graag, en ook reacties van mensen die het zelf al is meegemaakt hebben.

Als je heel erg bang bent voor injecties kun je waarschijnlijk wel om een algehele narcose vragen. Mensen die bij de kaakchirurg hun verstandskiezen moeten laten trekken en ook geen injecties willen kunnen dat ook krijgen.

Een algehele narcose voor een paar moedervlekjes -O-

Een verdoving voor een verdoving :confused: Nee dat kan niet, of je moet idd onder narcose, wat een nogal overtrokken reactie is (@KiMZz: ik dacht dat algehele verdoving bij tandarts alleen was voor als je zo panisch was om het trekken dat je de procedure niet anders kunt ondergaan? Maar misschien geldt dat ook wel voor de spuiten ja).

Alhoewel, ze hebben toch verdovende zalf oid, dat kun je voor het spuiten misschien opbrengen, maar dat gaat echt nergens over want de naald inbrengen doet niet eens pijn en het gevoel dat er iets in je gedrukt wordt hou je toch wel, zelfs al is het verdoofd.

Ja, dat geldt ook voor een spuit, een vriend van mij heeft dit ook gedaan. Niet omdat hij zo bang is voor de procedure of een naald, maar in het algemeen voor de tandarts(praktijk). Dat krijg je ervan als je 5 jaar niet naar de tandarts gaat en je tanden nooit poetst (n)

Ik heb ook een aantal moedervlekjes bij de huisarts weg laten halen. Dit doen ze echt niet met algehele verdoving want dit kan bij een huisarts volgens mij niet eens.
Voor op de naald zit altijd al een druppeltje verdoving. Je voelt dus heeeel even een prikje en dan is het meteen verdoofd. Hoe banger je bent hoe meer pijn het doet omdat je je huid aanspant.
Niet ban zijn want het is echt nergens voor nodig. Verder moet je gewoon niet kijken en je voelt van het hele snijden ook niks.
Ik viel vroeger altijd flauw van angst als ik spuiten ed kreeg en nu ben ik nergens meer bang voor. Gewoon een beetje doorzetten :).

Ik ben ook bang van naalden en prikken enzovoort. Toen ik bloed moest laten prikken heb ik om Emla-zalf gevraagd. Dit smeer je op de plaats die ze gaan verdoven, speciale pleister erover, en voor ze gaan prikken er af halen. Dit verdoofd blijkbaar het bovenste laagje van de huid. (na enkele keren werkte het niet meer bij me, omdat ik te gespannen was..)
En toen ik verdoofd moest worden voor het trekken van mijn verstandskiezen heb ik diazepam gehad, een kalmeringsmiddel dus. Maar dat laatste is denk ik bij jou niet nodig, ik zou voor de emla-zalf gaan.

Een alghele narcose mag inderdaad niet bij de huisarts, en om nu naar het ziekenhuis te moeten voor die moedervlekjes...

En als je zo bang bent; wat is je dan meer waard? Even pijn en de moedervlekken weg, of geen pijn en ze houden?

Dan zou ik toch voor even pijn kiezen, want ik schaam me er heel erg voor. In heb al 2 jaar erdoor niet meer gezwommen. En nu ga ik deze zomervakantie met mijn vriendin (ja ik weet het, we zijn nog er jong, ik ben 16 en zij is 15) maar dan wil ik toch zelfverzekerd in de zee kunnen zwemmen.

Afgelopen vrijdag ben ik aan mijn oor geopereerd, toen kreeg ik er ook zo'n verdovende zalf op. Maar ik voelde ALLES, maar dat kan ook komen omdat ik aan een ontsteking werd geopereerd.

Ik hoop dat er nog een aantal reacties bij komen, maar ik probeer mijn moed op te sparen en toch een afspraak met de dokter ga maken.

Verdovende zalf, bijvoorbeeld Emla, werkt alleen op de huid, dus als je dieper in je oor bent geopereerd, kan het zijn dat je toch iets voelt. Voor korte prikjes werkt het prima (al is het naar mijn mening vaak zonde omdat bij 95% van de patiënten waarbij Emla wordt gebruikt de pijn gewoon tussen de oren zit), maar ik weet niet of het echt helpt bij verdovingsspuiten.

Heb je trouwens aan je arts gevraagd wat het risico op littekens is? Ik weet niet hoe groot de kans is dat je een goed zichtbaar litteken kan ontwikkelen, maar ik kan me voorstellen dat je in jouw situatie geen lelijk litteken in plaats van je lelijke moedervlek wilt.

Ik heb ook een litteken wat best wel opvalt. Maar dat heb ik toch 10 keer liever dan die moedervlek die ik eerst had. Een litteken is huidskleurig en zal altijd minder opvallen.

Ik heb veel liever een litteken, ik laat eerst mét de elma zalf 1 moedervlek verwijderen waar ik me heel erg aan irriteer. Als het me is meegevallen laat ik de rest ook doen. Zoals ik al eerder had gezegt, ik vind ze er zo lelijk uit zien, dat ik me er echt voor schaam. Daarom heb ik veel liever een litteken.

Maar waar ben je nou precies bang voor, voor de pijn? Ik denk eigenlijk dat 't snijden achteraf (als de verdoving is uitgewerkt) meer pijn doet dan t prikken. Zo'n prikje stelt niet zoveel voor...

Ja, idd. Dat ben ik ook met je eens. voor de rest vind ik de mensen hier een beetje aanstellers. Vroeger als ik een wrat had ofzo of een andere rare bult, dan pakte ik gewoon effe een stanleymes en bleef ik net zo lang wroeten, soms wel 1cm diep, totdat ik het worteltje had beschadigd. Op een gegeven moment, als je maar lang genoeg aan het wroeten bent, voel je de pijn niet meer.

Het is natuurlijk wel stom van me, want ik hield er één keer een keloid (een kankergezwel dat vooral bij negers voorkomt) aan over; toen kon ik alsnog naar de huisarts weg laten snijden, onder de stikstof en onder de cortico-steroiden.

Je vindt ze aanstellers omdat ze liever geen dingen doen waar je negerkanker van krijgt?

Nee, ik vind ze aanstellers, omdat ze bang zijn voor een prikje, terwijl ik gewoon op eigen houtje een stanley mes erbij pakte.

Je moet eigenlijk natuurlijk nooit in je eigen gaan snijden, dat kun je beter aan een specialist overlaten.

Luister, ik ken iemand die ook een modervlek had op z'n buik.. hij liet het laseren, deed enorm veel pijn en nu na 3tal jaar is de moedervlek er nog, mss zelf nog duidelijker. Laat het gwn zo, al die laser etc is allemaal kankerverwekkend. Je bent een man... uiterlijk is al niet zo belangrijk als voor een vrouw.

En dat heeft je een negergezwel bezorgd! Soms is het misschien beter je aan te stellen dan met messen in jezelf te gaan zitten wroeten.

Ik laat het liever aan de dokter over ja, ik ben nog maar 16 jaar en ik heb geen zin in een kankergezwel. Ik ga morgen naar de dokter toe om het allemaal te laten zien, en dan wil ik het over een paar weken laten verwijderen.

Mijn broertje had ook een grote moedervlek op zijn buik, daar zie je nu bijna niks meer van.
Maar je voelt bijna niks van die prikken, gewoon ontspannen.

Oke, bedankt voor je reactie.
Ik laat toch eerst 1tje verwijderen, want ik wil eerst weten hoe het voelt voordat ik alles laat verwijderen. Ik ga vragen of ik Elma-zalf erop mag smeren.

Ben er iig ook eerlijk over tegenover je huisarts. Hij kan je idd helpen met die verdovende zalf, maar het is sowiso al fijn als hij wat extra tijd neemt om te zorgen dat je ontspant voor de prik. Succes ermee!

Een keloïdgezwel is helemaal geen kanker, het is gewoon overmatig fanatiek groeiend littekenweefsel, in de volksmond ook wel 'wild vlees'.

Maargoed. De beste manier om van prik-angst af te komen, is om gewoon een paar keer geprikt te worden en te merken dat het helemaal niet zo erg is. Dus gewoon je tanden op elkaar en je ogen dicht, en de arts vragen om níet de prik aan te kondigen; dan is het gebeurd voor je er erg in hebt. Als je om Emla zalf vraagt wil je huisarts dat er ook vast wel even op doen. Het scheelt niet heel veel in de pijn, maar wel in het schrikeffect.

OVERMATIG FANATIEK GROEIEND WEEFSEL, wat je zegt. Het zaait niet uit, maar overschreidt wel de oorspronkelijke grens van het litteken, wat kenmerkend is voor een benigne tumor.

Bovendien als je erin snijdt en een paar plakjes weghaalt, dan wordt de wond heel heet en is ie binnen een paar dagen genezen, maar dan moet je er wel een flinke plak afhalen. Het heet worden van de wond heeft denk ik te maken met de ongecontroleerde celdelingen en het zeer snelle herstel van de wond.

Ik heb een paar maanden geleden een moedervlek in mijn slaap laten wegsnijden bij de plastisch chirurg. De prik was hel ( ik ga het niet mooier maken dan het is), maar ik denk dat ik het liever in mijn buik had gehad dan in mijn slaap (n). Maar zodra de prik gezet is, voel je er niets meer van. De hechtingen zullen wat gaan trekken, maar binnen een paar dagen is dat ook over.

Over 3 weken gaan ze de boel afmaken. Geen zin in, maar wel in het resultaat.

En benigne tumor is geen kankergezwel maar "gewoon" een benigne tumor. Kanker is altijd maligne. Warm worden komt door extra bloedtoevoer omdat het lichaam de wond zo snel mogelijk dicht wil hebben, zegt verder niet iets over ongecontroleerde celdelingen.

Laseren is iets heel anders dan gewoon weg laten snijden? Ik heb ook een paar moedervlekken op buik en rug laten verwijderen, jaren geleden, en dat is heel mooi gegaan... een litteken is een beetje raar geworden omdat de huid nog iets verkleurd is, maar alsnog een stuk beter dan het was, en de andere twee vallen niet eens op, ik heb altijd moeite met ze terugvinden.

En @wup: In je slaap zit je dan ook meteen op het bot, dat maakt het zo erg. Ik ben vorig jaar ofzo in m'n pink verdoofd en dat was ook een beetje naar, omdat je dan met een grote naald in een te klein stukje vlees zit (en dat stukje vlees op dat moment bij mij helemaal open lag en aan het opzwellen was :o). Maar in je buik zit er geen bot in de buurt, daar merk je dan ook echt weinig tot niks van, helemaal als het vlees waarin je prikt gewoon gezond is ;)

Heb al behoorlijk wat verdovingsprikken meegemaakt en ik kan je verzekeren dat de prik in de buik en minste pijn doet! Succes ermee!

Maar even voor de duidelijkheid, ik krijg voor elke moedervlek 2 verdovingprikken. Na die prikken voel je dan echt helemaal niks meer van het snijden en hechten? ik had eerder al genoemd dat ik aan mijn oor ben geopereerd, daar werkten al die verdovingsprikken niet en ik voelde dus alles, daarom heb ik nu deze angst.

Ik voelde helemaal geen pijn :) Maar je voelt wel dat er iets gebeurt, omdat er natuurlijk een beetje aan de huid getrokken wordt op die manier.

Idd, je voelt wat trekken en duwen, maar geen pijn :) (En als 't wel pijn doet, dan moet je dat aangeven, dan verdoven ze 't nog wat meer.)