Wat zou jij doen om je af te zetten tegen je ouders?
 

Die strenggelovig zijn oid.

Hangt compleet van de situatie en het onderwerp af.

Die mag je er zelf bijverzinnen.

Ik doe zoveel, ik scheld ze nog net niet uit af en toe. Ik ben me gewoon rebels gaan gedragen en een soort van alto geworden op een of andere vanzelfgaande manier (y) En ze vinden dat geeneens erg meer.

In de kerk poepen.

TS begint.

Maar als mijn ouders me bijvoorbeeld huiswerk willen laten maken en me wegsturen bij de televisie of computer, dan pak ik gewoon een tijdschrift en ga ik die lezen, op m'n kamer. Ik trek me dus vaak terug. Watje dat ik ben.

Plus als ze strenggelovig zijn allemaal antigeloofdingen doen. Meer volgt nog.

Met andere meisjes gaan zoenen op de bank

En ik zou uit huis gaan ofzo. Wat ik dus heb gedaan.

Ik zou ze gewoon volledig negeren.

Maar er met je ouders over praten zal waarschijnlijk zinvoller zijn, dan heb je tenminste nog de kans om serieus genomen te worden.

ik mocht vroeger trouwens nooit sieraden dragen van mijn papa en nooit skateboarden. hij is kinderchirurg en hij kreeg allemaal patientjes met afgerukte vingers, omdat ze met een ring ergens achter waren blijven haken enzo en met gebroken ledematen dankzij skate-ongelukjes. en nu heb ik ringen in mn neus. whahahaha. ownd. :rolleyes:

Afzetten tegen is niet de goede term, ik zou zoveel mogelijk doorgaan met wat ik zou willen doen. Als ik ze een hak wil zetten dan tja, mijn moeder vindt naam en imago belangrijk dus ik zou denk ik wat opmerkingen richting tantes maken, eventueel insinueren dat mijn leven zo losbandig is. Ofzo.

Ik hoef me niet afzetten tegen mijn ouders, het enige waartegen ik me ooit heb verzet is dat mn moeder wil dat ik naar de kunstacademie ga terwijl ik naar het conservatorium wil.
<mam, ik ga naar het conservatorium.
>Waarom ga je niet iets doen waar je goed in bent? Je kunt zo makkelijk naar de kunstacademie
<Ja, ik kan ook heel makkelijk Nederlands gaan studeren.
>Dat is waar. Nou, als je maar blijft schilderen!
<Papa betaalt de zanglessen.
>Oh okee, dan is het prima.

mhaw, wat ik deed om me af te zetten was mn ouders zoveel mogelijk overal buiten proberen te houden (in mn puberteit dan).
Hoe was het op school? goed.
Wat heb je gedaan dan? mhaw *mompel*
Nog plannen deze week? zie wel...

Nu niet meer overigens, heb best een goede band met mn ouders :)

Met spullen gaan gooien en op kamers gaan.

Vermijden.

Gewoon veel van huis zijn.

schreeuwen

niks zeggen en naar mijn kamer gaan

niks zeggen en naar mijn kamer gaan en daar het tegenovergestelde doen van wat ze willen

op kamers gaan (en daar ben ik nu, zucht :))


En als ik atheistische ouders had zou ik me daar juist niet tegen afzetten maar alleen duidelijk doen wat ik wil doen.

In de supermarkt op de grond gaan liggen en maar schreeuwen + trappen.

:herkenning:

Wat fantome zegt, ja. En negeren deed ik ook heel soms.

Ik zou ze overtuigen van mijn gelijk.

Mijn broer dat ook heel erg, en dat helpt je echt niet, want mijn ouders trekken mij daardoor best wel voor. (Y) Ik weet niet of je het nog steeds doet, maar openheid bij je ouders is altijd goed.

goffer I LOL'd :D

Ja, maar mijn ouders zeuren overal over. (n)

Ja, en daar hebben ze ook gelijk in als jij je bek nooit open trekt. (Y) grapje kusje sorry :bloos:

Als je gewoon dingen vertelt gaan ze het vanzelf begrijpen.

Mijn ouders zijn niet strenggelovig ofzo, maar ik heb me afgezet door zo snel mogelijk uit huis te gaan. Ruzie maken had toch geen zin, dat heeft m'n zus geprobeerd, en die is flink gefaald :P Die ging ook vroeg 't huis uit, maar heeft nog járen echt gedoe gehad met m'n ouders, dus ik hield gewoon m'n mond, ging zo snel mogelijk weg en nu is 't gewoon leuk als ik ze zie (paar keer per jaar :o ).

Terugtrekken en af en toe beetje grijnzen. Heb nooit zo'n behoefte gehad om me dusdanig af te zetten dat het echt uit de hand zou lopen ofzo.

:D <3 Daar moest ik ook aan denken bij die post.

Echt afzetten weet niet :o

Wat betreft kerk, ik moest heel lang mee naar de kerk. Ik heb toen wel eens geroepen "ik wil gewoon niet mee naar die kutkerk". Mijn moeder keek toen wel heel geschokt :o

Ik weigerde de afwas te doen.

Ik heb me niet echt afgezet, want ik mocht eigenlijk alles. En de dingen die ik niet mocht vond ik wel logisch.

Dat dus. Daarom kwam ik nooit verder dan weigeren de afwas te doen, soms dan.

Eens. Ik denk nu weleens dat een strikter regime beter geweest zou zijn. Door de vrijheid ben ik vrij vroeg begonnen met drinken, roken en blowen. Het blijft uiteraard maar de vraag of dat anders had geweest, hadden mijn ouders strenger geweest.

Ik heb me ook nooit echt afgezet. Als mijn ouders strenggelovig waren zou ik ze gewoon duidelijk maken dat ik niets van hun geloof moest hebben. Maar ze zijn niet gelovig en ik kreeg zelden onredelijke verboden opgelegd.

wat ben je toch een wijs voor je leeftijd Bas ;)
Nu, in mijn werk, probeer ik ook te stimuleren dat ouders en kinderen meer open naar elkaar zijn. hoevaak ik dingen te horen krijgen waar ouders dan weer geen weet van hebben... mja. nog niet zo lang geleden deed ik dat ook.

Je wilt liever niet dat je ouders weten dat je spijbelt. juist omdat zij zo trots op je zijn dat je zo hard je best doet op school. enz.

:bloos:

Mijn ouders gaan er vanuit dat ik wel af en toe spijbel, want dat deden ze zelf ook. Maar daar houd ik zelf m'n mond wel over, ik ben niet gek. Maar itt mijn broer praat ik gewoon over school, hoe het op m'n werk was, etc. Hij reageert alleen maar met 'hmm' en 'goed hoor'.

Ik kan me maar 1 keer herinneren dat ik me echt heb afgezet tegen mijn moeder, toen was ze ook onredelijk en wilde ze afspraken die ze zelf had voorgesteld intrekken (en ja, ik vind het nog steeds onredelijk, en nee, mijn beoordelingsvermogen werd niet verhinderd door mijn puberale trekjes). Toen heb ik gewoon gedaan wat ik zelf wilde en me niets aangetrokken van wat ze zei.
Verder heb ik me nooit echt af hoeven zetten, mijn ouders hebben me altijd prima uitgelegd waarom regels er waren en geluisterd wanneer ik het er niet mee eens was. Niet dat ik kon winnen als ze niet wilden, maar de communicatie was er. Ik herken de beschrijving van Spookie wel, ik was erg teruggetrokken, maar dat ging niet om mijn ouders. Ondertussen zijn we weer heel hecht.

Maar als ik dan ouders zou hebben met vreemde overtuigingen of domme regels zou ik daar wel tegen in opstand komen. En dan voornamelijk door dingen te doen die zij niet gaaf zouden vinden, en er vervolgens een interpretatie aan hangen die geheel binnen hun denkbeelden zou passen.

Ik heb me nooit af hoeven zetten tegen mijn ouders, want alles kan en alles mag. Zolang het niet te gek wordt. Fikkie steken en vuurwerkafsteken in de achtertuin, keiharde muziek draaien, schelden, vloeken. Kan allemaal Homo, hetero, bi, orgie, anaal --> vinden m'n ouders allemaal best, zolang zij er maar niks mee te maken hebben. Afkomst van vriend of vriendin maakt totaal niet uit. Uitgaan en thuiskomen wanneer je wilt (nooit gezeik van 1 uur thuis ofzo). Drugs, geen probleem, wel met mate denk ik. Alhoewel het ze geen reet interesseert hoeveel ik zuip op een avond. Als je crimineel wilt worden, mag dat denk ook wel. Zolang zij niet telkens politie op de stoep hebben. Buiten pissen in de tuin, boeren, ruften; geen probleem. Of je wel of niet je school afmaakt; maakt niet uit. Nooit gezeik gehad over prestaties op school of huiswerk maken. TOTALE vrijheid van meningsuiting; geen onderwerp kan niet of mag niet worden besproken

Bij ons is en was het lang leve de lol en geen regels. Alles kan en alles mag zolang je maar niet iemand anders in zijn of haar vrijheid beperkt. Nog voor geen miljoen zou ik met iemand anders willen ruilen. Dit is gewoon pure vrijheid.

Dit verklaart alles. :D

:D