Hoe weet je of je je best doet?
 

Iemand een idee?

m.b.t. Je best doen om beter te worden (depressie/angsten etc.) en bv. je best doen voor je studie in deze periode.
Mijn omgeving en ik verschillen van mening... Wat zou de objectiefste manier zijn om te onderzoeken of je je ergens voor goed voor inzet of niet?

Als ze kreunt.

Geen idee wat de objectiefste manier zou zijn...denk dat het vooraf belangrijk is dat je een duidelijke beschrijving hebt van wat 'je best doen' precies is, anders onderzoek je wellicht iets anders dan de ander.

De één vindt dat 'je best doen' moet resulteren in goede resultaten (het product dus), de ander dat het gaat om het proces. Ik denk dat dat te maken heeft met een verschil in de betekenis die je er aan geeft en dat het één dus niet per definitie een betere 'meetmethode' is dan het ander...

Zelf vind ik dat het bij 'je best doen' gaat om het proces ergens van/ergens naar toe. Dus bv. als je je ergens voor inspant, als je luistert naar wat anderen zeggen en daar wat mee probeert te doen (soms zal het iets onzinnigs zijn, dan kun je het verwerpen, maar dat kan je niet beslissen zonder er over na te hebben gedacht, dingen uit te hebben gezocht, enzovoorts), enzovoorts. Als het leidt tot een goed resultaat dan is dat natuurlijk heel mooi, maar sommige dingen liggen wellicht buiten je bereik en dan kan je nog zoveel je best doen, dan zal het nooit tot een goed resultaat leiden. Wellicht dat je best doen dan ook is om een omweg te nemen of om je doelen bij te stellen oid.

Als ik me nog wat bedenk, pas ik m'n post wel aan. ;)

Thanks Leonoor :)
Ik ben het met je eens dat mijn definitie van 'je best doen' er eigenlijk eerst moet komen. Wat jouw beschrijving betreft, dat je het ziet als een proces en 'jezelf inspannen' en 'proberen er iets mee te doen' ben ik het eens. Al zijn inspannen en proberen ook geen direct meetbare begrippen helaas.

Weet jij gewoon van jezelf of je je best hebt gedaan? Of twijfel je er wel eens over?

Mijn broer heeft problemen met het zeggen of hij zijn best heeft gedaan. Tijdens de examens vraagt mijn vader of hij zijn best gedaan heeft, maar daar kan hij nooit op antwoorden.

Ik zie mijn best doen als mezelf inspannen, het eindresultaat is daarbij niet van belang. (Als ik 2u heel aandachtig zit te leren aan 10 bladzijden dan heb ik mijn best gedaan. of als ik me helemaal niet kan concentreren, maar toch blijf pogingen doen om verder te werken, aanzie ik dat toch ook wel als mijn best doen. Ook al heb ik als resultaat niet genoeg geleerd. )

Goh ik kan eigenlijk wel gemakkelijk zeggen of ik mijn best heb gedaan. ik heb ook geen flauw idee hoe je dit objectief zou kunnen vaststellen.

Inspannen en proberen zijn inderdaad niet echt goed meetbare begrippen, maar je kunt een poging doen ze te operationaliseren en ze vervolgens te meten. Zonder beschrijvingen van wat je er precies onder verstaat valt niets objectief te meten. (En een meting is over het algemeen ook alleen goed voor een bepaalde situatie, omdat hij gericht is op een bepaalde definitie van iets en niet op andere definities.)

Of ik wel of niet mijn best doe, weet ik meestal wel (al moet het resultaat voor mezelf dan toch ook goed zijn, anders twijfel ik er toch aan, terwijl ik dan soms best m'n best gedaan heb), maar ik twijfel er wel eens over of ik niet nog meer mijn best had kunnen doen.

'je best doen' is meer een verzinsel om mensen te motiveren dan dat het verder zinnig is:

Iedereen doet per definitie zijn best. Ook als ze niet hun best doen. ;)

Hier ben ik het niet mee eens. Je kunt ook niet je best doen, en dan vooral voor je eigen opvatting erover.

Je best doen is een mening. Voor iedereen is dit anders. Iedereen weet van zichzelf wel of ie zen best doet, voor zijn eigen opvatting hierover. Van anderen is dit heel moeilijk te bepalen. Wat voor de één zen best doen is, kan voor de ander voelen alsof ie nog niets heeft uitgevoerd.

Oeh, ik ben het zo vreselijk niet eens met alle mensen hier!
Ten eerste denk ik niet dat er meerdere opvattingen zijn over je best doen. Mijn idee van JE BEST doen is het beste doen wat JIJ kan, dat geeft dus de beste resultaten die JIJ kan krijgen en niet die er theoretisch gezien mogelijk zijn. Dat is immers het beste en niet jouw beste.
Hoe je dat dan weer kan meten, tja, dat weet ik niet. Ik denk niet dat je dat (objectief) gaat kunnen meten. Je zal wel bij jezelf na kunnen gaan of je je best hebt gedaan (of dat je meer had kunnen doen?) en meestal weet je het dan wel, maar ik moet zeggen dat ik dat ook niet altijd weet.
En wat leonoor zei begrijp ik helemaal niet: hoe kun je nou béter je best doen? Je best doen is toch al je best? Dat kan toch niet beter?

De uitdrukking 'je best doen' is niet letterlijk bedoeld. Het gaat niet om het resultaat.

Je kunt (letterlijk) zeggen: 'je best doen' betekent dat je het beste doet wat voor jou mogelijk is. De vraag is dan echter, wanneer is dit? En dit is dus voor iedereen anders, er is geen algemene grens.

Hierdoor is de uitdrukking zo geworden dat het erom gaat dat je er in ieder geval zoveel voor doet, dat je aangeeft wat inspanning te verrichten, wat moeite doet om het voor elkaar te boksen. En wanneer dan iemand 'zen best doet' is dus niet door anderen te bepalen.

Inderdaad, de uitdrukking houdt in dat jij je (maximaal) inspant om een bepaald doel te bereiken, maar het is de inspanning die laat zien of jij je best hebt gedaan, niet het resultaat.

Ik snap het doel van het topic niet zo goed? Je kunt het nooit meten, je best doen blijft een subjectieve aangelegenheid. Maar je kunt wel zien aan iemands gedrag of hij ergens moeite voor doet of niet (je best doen voor je studie zal toch zeker wel inhouden dat je naar je colleges gaat, de stof elke keer voorbereidt en leert voor het tentamen).

ik weet het niet.

Ik neem aan dat bepaalde mensen vinden dat je niet je best doet. Terwijl het je geen haalbare kaart lijkt om beter je best te doen. Doe je dan niet al je best?

De mens is wat ie is, kan wat ie kan. Uiteindelijk doet iedereen zijn best.

Euh.. misschien heb ik het verkeerd verwoord, maar dat bedoel ik ook.

@12 Trix: ik denk niet dat mensen die er geen inspanning voor leveren en die het niets kunnen schelen hun best doen. Ik ben het dus niet eens met wat je zegt dat iedereen zijn best doet.

Dat hangt er van af hoe je het bekijkt.
Iemand die iets niet kan schelen ís zo op dat moment en kán niets anders ervaren dan dat het hem niets uitmaakt.

Ik vind dus van wel. :p

Want hoe weet je of het resultaat dat je behaald hebt inderdaad het voor jou hoogst mogelijk is (wat MartinV dus ook al zegt)? Ik denk dat je dat nooit kunt weten.

Dan zeg je dus in feite dat je niet je best hebt gedaan..

Dan ga je een tak van de filosofie in waarin het heel moeilijk wordt om uberhaupt te spreken over eigen wil e.d...

Nee, dan zeg ik dat ik niet 100% zeker weet of ik mijn (uiterste) best gedaan heb. Dat is, in mijn ogen, iets anders.

Hoe kun jij met 100% zekerheid zeggen dat als je (ik neem even een makkelijk voorbeeld) veel voor een toets doet en je haalt een 8 dat dat het hoogst haalbare geweest is? Misschien had je met een uurtje extra leren of met net op een andere manier leren of wat dan ook wel een 9 gehaald? Dat kun je toch niet weten? En je kunt ook moeilijk vanaf het moment dat je weet dat je die toets gaat krijgen 24/7 op alle mogelijke manieren leren, dus je kunt altijd wel iets anders doen dan zoals je het doet. En wellicht dat dat 'iets' dan net dat stukje 'meer je best' was geweest?

Leuk al die reacties :) hoewel d'r vast geen antwoord is idd ;-)
zomaar wat hersenspinsels..
Je best doen = ook... doen wat jij denkt dat nodig is om je doel te behalen.
dus als jij denkt dat je met 5 min leren je tentamen kan halen, dan heb je na 5 min. leren je best gedaan.. nietwaar? ook al vinden je ouders bv. van niet. Ze kunnen je hooguit domheid oid verwijten.

Je zou ook kunnen zeggen dat je altijd je best doet, maar niet altijd voor het 'goede'.. dus ipv tentamen leren, je best doen om jezelf tijdelijk op te vrolijken d.m.v. tv kijken oid.

Wellicht dat geestelijke inspanning best te meten valt in de hersenen.....

Je best doen. Dat betekent volgens mij dat je alle haalbare mogelijkheden en middelen hebt aangegrepen om tot een bepaald resultaat te komen. Dan is het natuurlijk de vraag wat haalbare mogelijkheden en middelen zijn. Dat is voor iedereen verschillend. Dat is hoeveel tijd en moeite jij bereid bent om in iets te steken. Daar mag je best grenzen in stellen. Zoals leonoor zegt, 24/7 studeren is theoretisch mogelijk, maar het is praktisch natuurlijk niet haalbaar.

Verder is er ook nog de efficiëntie waarmee je iets doet natuurlijk. Ik zou echt niet weten hoe je zou kunnen bepalen of je op maximale efficiëntie werkt. Waarschijnlijk als je geen opties meer ziet om je efficiëntie te verbeteren, nadat je "je best hebt gedaan" om dit te verbeten, zoals ik "je best doen" hier heb gedefiniëerd.

niet, het is nogal subjectieve terminologie.

feitelijk weet je het alleen zelf, het is namelijk wanneer je je grootste potentieel behaald (best), dat houd eigenlijk een lijn van verbetering in behalve als je je potentieel al behaald heb.

Objectief gemeten zou ik denken dat je eerst moet bepalen op welk niveau iemand zit, bv. dmv een algemene IQtest waarna je dat algemene niveau in je hoofd houdt bij het evalueren van de behaalde resultaten (zo'n beetje hoe het op school gaat)

Echt objectief is dat alleen nog steeds niet...

Das een schot in de roos leo, het probleem bij die eerste aanname is dat niet elk mens in staat is die resultaten te behalen en natuurlijk daarnaast ook nog specialisatie.

in zijn algemeenheid ben ik niet dom maar tegenover het gemiddelde rekenwonder lijk ik wel infantiel, hoewel dat rekenwonder op het vlak van Marcom toch 3 keer op zijn hoofd zal moeten krabben.
Mag weten dat je je best meestal niet doet ook ;)

Technische termen joepie: Rendament is de hoeveelheid nuttige arbeid ten opzichte van het complete gebruik aan energie.

probleem bij mensen:
Potentieel rendament is onbekend
Potentieel arbeid is onbekend
Exact gebruikte energie is onbekend.

ook we zijn er uit, je best doen is wanneer je het grootste rendament uit een bepaalde hoeveelheid energie behaald waardoor het resultaat een bepaalde hoeveelheid arbeid zal zijn.

n.a.v. bovenstaande; is er een (biologische) correlatie tussen energie en prestatie?
lijkt me wel toch, als je goed hebt gegeten lijkt het me dat je vergeleken met jezelf in een minder energieke situatie beter kan sporten e.d.

Ligt aan het type werk. Voor lichamelijk werk heb je vast en zeker wel gelijk. Maar de correlatie zegt niets over andere factoren. Verder vraag ik me af of het voor denkwerk net zo simpel ligt. Dan krijgt efficiency ook een heel andere betekenis. Als je je tijdens studeren voor een tentamen teveel laat afleiden, ben je niet optimaal bezig, maar dat heeft weinig te maken met hoeveel je gegeten hebt.

Verder is energie natuurlijk niet je enige bron. Andere bronnen zijn tijd en informatie om maar s wat te noemen. Voor informatie is het misschien onduidelijk, maar als je weet hoe je efficiënt kunt studeren en dit toepast, maak je gebruik van informatie om je rendament te verhogen.

Ik zou dus aan je stelling willen toevoegen: je doet je best als je het meeste rendement haalt uit al je bronnen.

Ik denk dat je echt je best hebt gedaan als je kan zeggen als je klaar bent dat je het niet harder had kunnen proberen. Als mensen zeggen dat ze hun uiterste best hebben gedaan is dat vrijwel nooit echt zo. Bij het maken van huiswerk of het leren van toetsen niet, je uiterste best doen is moeilijker. Je best doen heeft denk ik de maken met je gebrek aan motivatie en je luiheid opzij zetten en echt aan het werk gaan. Je best doen is pas echt zo als je echt geconcentreerd en non-stop perfectionistisch bent voor iets net zo lang tot je je doel bereikt hebt en er zijn weinig mensen die dat zo doen. Ik vind het ook geen punt als je je uiterste best niet doet, dat kan je vaak ook niet verwachten van mensen, dat is onredelijk. Meestal is goed genoeg ook goed genoeg. Soms is het meer dan genoeg.

Er is een groot verschil vind ik tussen je uiterste best doen en je best doen.
Ik vind dat je bij je best doen echt niet alle middelen hoeft te gebruiken, niet nonstop er aan bezig hoeft te zijn. Inzet tonen en laten blijken dat je een goed resultaat wilt behalen, is het belangrijkst. Maarja hier verschilt dus de mening in en dat maakt onbepaalbaar wat je best doen is.

Dat vroeg ik me dus ook af, ik weet alleen niet zeker of denkwerk wel minder energie kost.
ik bedoel na het stevig leren van een toets of een moeilijke schaakpartij kan je aardig kapot zijn.

Dat is waar, dus bijkomende factor is dus in technische termen dat de arbeid eenduidig moet zijn (specifiek studeren ipv. studeren + tv kijken + afwas doen)

want anders heb je wellicht wel een optimaal rendement uit je energie maar niet voor het doel dat je voor ogen hebt.

Natuurlijk maar dat is gewoon een variabele, informatie daarbij hoort dan ook gelijk hoe goed je kan indexeren samenvatten etc, dat is per mens verschillend.

Das een beetje zoals een vergelijking trekken tussen een 2.0 met en een 2.0 zonder turboblower.

ik ga dus uit van een situatie van bepaalde vaststaande hoeveelheid informatie, een vaststaande hoeveelheid energie, een vaste hoeveelheid tijd en mensen van ong. hetzelfde niveau, niet omdat dit de juiste manier is maar omdat het de meeste constanten oplevert.

D'accord, dat is misschien een betere definitie.

Uiterste best is (ja nu wel!) een pleonasme, best betekend al -> het hoogst haalbare.
bovendien is het onmogelijk om alle middelen te gebruiken, de selectie middelen die jij persoonlijk gebruikt en (die in samenhang met je niveau) uiteindelijk tot een resultaat leiden is een persoonlijke kwaliteit (of juist het gebrek daaraan).

in technische termen de ECU.

Klopt, taalkundig gezien. Misschien is het zelfs een tautologie, dat durf ik best te stellen.

In de spreektaal kunnen dat soort uitdrukkingen echter voorkomen. Er wordt in de loop van de tijd een andere betekenis aan een woord of uitdrukking gegeven. Bij de woordcombinatie 'je best doen' is namelijk niet meer de letterlijke betekenis van het woord 'best' van toepassing. Dit is door de spreektaal veranderd. We zouden bijna geen andere manier meer weten om dingen zo te zeggen als we ze bedoelen zonder pleonasmen, tautologieën of contaminaties te gebruiken.

Hierdoor bestaat er in de spreektaal een verschil tussen 'je uiterste best' en 'je best'.

Lastig hoor spreektaal op een forum ;)

maar goed misschien komt dat door m'n karakter ik ben tamelijk compromisloos; ik ga er of helemaal voor of ik ben me ervan bewust dat ik het halfslachtig doet.
vaker wel dan niet beoog ik een 'voldoende' resultaat neer te zetten en is daar geen best of zelfs maar uiterste best voor nodig.

maar je best doen zou dan zijn: moeite doen om informatie, energie en tijd apart te zetten van zo'n aard dat een resultaat gebasseerd op verleden behaalde resultaten meer dan voldoende is.

en je uiterste best; zo veel mogelijk moeite doen om zo veel mogelijk informatie etc...

kan je je daarin vinden?

Spreektaal is niet perse klanken maken, het is de taal die men gebruikt in dagelijkse gesprekken, of dit nu geschreven, gesproken of in nulletjes en eentjes gecodeerd is.

Jahoor. Ik doe denk ik men best als ik dingen niet doe die ik eigenlijk leuker vind. Ik kan natuurlijk ook men best doen op dingen die ik echt heel leuk vind, maar dan besteed ik er sowieso veel tijd aan.

het probleem, ik hou geen dagelijkse gesprekken met je.

uiteraard maar die 2e catagorie is nogal vanzelfsprekend.

maar wat het eigenlijk is, is dat ik daar niet tevreden mee ben, meestal behaal ik mijn beste resultaten bij een mix van concentratie op de taak en afleiding, na 3-4 uur inlezen moet ik wat anders gaan doen anders blijft het niet hangen.

Nee, maar alles wat mensen op een forum stauwen is spreektaal, of zelfs internet (forum)taal. (Maar aangezien 'je best doen' ook in reallife gebruikt wordt valt het onder spreektaal)
De taal op een forum is niet bedoeld als literair werk, of als informatieve studie of iets, het is spreektaal, de taal die men dagelijks gebruikt.


Dan ligt jouw grens wat betreft je best doen hoog. Maar je noemt hier een specifiek geval, iets met lezen. En na hoe lang je iets anders moet doen omdat het anders niet blijft hangen heeft niets met je best doen te maken. Dit is gewoon een eigenschap van je. Je zou kunnen zeggen dat als je eroverheen gaat, dat je dan teveel je best doet. Of hoe je het wilt uitdrukken (je best doen zoals het in de spreektaal wordt gebruikt).

Maar je best doen heeft op alles betrekking, doe je je best om op tijd te komen, doe je je best om een goede maaltijd voor jezelf of voor anderen te maken. Het is zo abstract eigenlijk, het maakt deze informatieve discussie eigenlijk zinloos. Je best doen is voor iedereen anders, en het heeft betrekking op alles. Het is dus niet relevant om met iemand te bespreken of je je best hebt gedaan.

ik zie niet hoe je best doen om een goede maaltijd te maken iets anders is dan van mogelijke bronnen en een bepaalde hoeveelheid tijd gebruik maken.

waarin je je best doet is niet echt van belang voor de definitievorming, en natuurlijk ben ik het met je eens dat het nogal abstract is, vandaar dat ik ook alle menselijke kantjes eraf probeer te halen.

Die is er niet.

Het is meer een gevoel van voldoening of geruststelling, afhankelijk van het resultaat. Ik weet het ook pas achteraf, niet terwijl ik iets aan het doen ben.

Dat wil zeggen dat ik er vrede mee heb als ik iets niet bereikt heb, wanneer ik voor mijn gevoel achteraf gezien erg hard heb gewerkt en gedaan heb wat ik kon doen. En natuurlijk ook een gevoel van voldoening wanneer ik iets heb bereikt, waarvoor ik hard moest werken.

Hierdoor denk ik ook dat het om een voor jou moeilijk te behalen resultaat moet gaan, wil je achteraf kunnen beoordelen of je je best gedaan hebt. Zodra je een resultaat probeert te behalen dat sowieso binnen bereik was, kun je het eigenlijk nooit bepalen.

ik weet niet of er voor " je best doen" een echte woordenboek-definitie bestaat.
voor mij heeft je best doen de volgende betekenis:
al je inzet en vaardigheden gebruiken om iets te bereiken wat je graag wilt bereiken.

dus motivatie, inzet en vaardigheden zijn nodig om je best te doen.
motivatie omdat je een drijfveer nodig hebt, je moet het willen.
inzet, omdat je er iets voor moet doen.
vaardigheden, je vaardigheden die op dat moment aanwezig zijn gebruiken.

maar das hoe ik het persoonlijk zie, misschien is de echte definitie wel veel breder of juist niet, of heel anders.

Heh, als je het nou "objectief" zou willen weten kun je de verhouding tijd meten die je ermee bezig bent geweest, maar de betrouwbaarheid van die methode betwijfel ik :P. Ik zou een beeld vormen van hoe gestructureerd en gediciplineert je bent, samen met een duidelijke focus op wanneer en hoevaak je jezelf toestaat dingen niet/later te doen. Gevaar; je kunt er te streng van worden voor jezelf. (Trust me, ontspanning is goed, werk jezelf niet dood, ik ben er zelf heel goed in om mezelf de put in te praten als ik 's avonds een uurtje vrij neem terwijl ik nog niet bij ben. Pas als ik 3 dagen voorloop krijg ik het voor elkaar om vrije tijd te nemen zonder dat mijn schuldgevoel me opvreet, dat wil je dus voorkomen).