Verdediging van de afstudeerscriptie
 

Heb jij je afstudeerscriptie al moeten verdedigen? Zo ja: hoe ging dat in zijn werk? Waren de vragen erg kritisch of lastig te beantwoorden, of juist goed te doen met jouw expertise in jouw gebied van afstuderen? Was de sfeer erg formeel of juist informeler dan je verwachtte? En hoe ging het?

Ik ben wel benieuwd, eind mei ben ik aan de beurt.:bloos:

Bij Pedagogische Wetenschappen moesten we een poster maken met je resultaten. Andere studenten en docenten konden dan langslopen en eventueel vragen stellen. Dat was het.
Bij de Pabo moest ik een presentatie geven en stelden mijn begeleiders vragen. De sfeer was wel formeel, maar ze stelden geen vragen die ik niet aan had kunnen zien komen, dus dat ging prima.

Ja, maar dat was voor m'n Bachelorscriptie en stelde geen bal voor. Meer een soort presentatietje voor medestudenten.

Je bent zelf toch wel bij het afstuderen van andere mensen geweest in die tijd dat je studeert? Daar kan je wel goed zien hoe het binnen je eigen afstudeerrichting/studie gaat qua formaliteit en ingewikkelde vragen. Ik vond dat ze de laatste keer wel kritische vragen stelde (maargoed hij was ook al 2 jaar bezig en het miste zijn doel). Verder was de sfeer formeel, maar dat hoort ook wel zo, op de borrel daarna was het heel anders ;).

Ik vind afstudeergelegenheden wel leuk om te zijn trouwens (Y).

Ik heb mijn afstudeerscriptie afgelopen november verdedigd. Bij ons is het wel formeel in de gang van zaken maar het ligt heel erg aan je externe begeleiders hoe de sfeer is. Bij mij waren ze echt heel tevreden over mijn werk en mijn scriptie en dat lieten ze ook doorschemeren. Zo gingen ze me al feliciteren nog voor de vragen afgerond waren.

Bij ons moet je eerst een presentatie geven van 20-25 minuten over je afstudeeropdracht, daarna mogen je begeleiders van je afstudeerplaats, je begeleiders van school, een tweede lezer van school en een extern deskundige hier vragen over stellen. Ik vond de vragen die ze stelden wel goed van niveau. Ze waren niet heel makkelijk maar als je wist waar je het over had en je verdiept had in het onderwerp en je je onderzoek goed opgezet had waren ze prima te beantwoorden. Bij mij ging het erg goed. Door de zenuwen ging mijn praatje wel minder dan tijdens het oefenen maar de meeste vonden het erg duidelijk. Ik kon al mijn vragen eigenlijk ook goed beantwoorden. Ik kreeg dan ook een 8 voor mijn afstudeerpresentatie, een 8,5 voor mijn praktisch werk en een 9 voor mijn scriptie waardoor ik met een 9 afgestudeerd ben. Ik vind dit wel een leuke manier om je afstuderen af te ronden. Als je alleen je scriptie maar in hoeft te leveren is het ook zo'n dood einde.

Bij mij waren naast mijn begeleiders ook mijn moeder, vriend, moeder van mijn vriend, vriendin en wat collega's van mijn afstudeerplaats er en dat was toch wel heel erg leuk.

Een technische studie, zoals ik uit jouw verhaal begreep.

Ik had precies hetzelfde. Alleen bij mij waren ze niet zo te spreken. Bij ons bestaat het afstudeerjaar uit 2 delen. 1 stage van 4 maanden en meteen een afstudeeropdracht van 5 maanden. Beide had ik bij hetzelfde bedrijf uitgevoerd. Voor de stage kreeg ik een 8 en voor de afstudeeropdracht een 6.3. Ik heb eigenlijk nog nooit begrepen waarom. Waarschijnlijk vonden ze het niet zo leuk dat ik het weekend daarvoor 4 dagen achter elkaar heb lopen feesten en zuipen, waardoor ik geen stem meer had bij de presentatie als wel als de verdeiging van de scriptie. Voor de rest ging het gewoon ook helemaal klote, omdat ik niet wist wat er ging komen.

Nee?

Ikzelf heb niet eens hoeven verdedigen. Best raar..
Bij mijn broer waren er geen medestudenten aanwezig; afstuderen is daar (en bij ons dus ook) individueel. Er werden echt hele kritische vragen gesteld, ik vond dat ze het hem behoorlijk moeilijk maakten. Maar gelukkig wist mijn broer het meerendeel goed te beantwoorden en raakte hij ook niet van slag. Een antwoord als 'dat is in mijn onderzoek niet onderzocht' is bijvoorbeeld al veel beter dan half in paniek een slecht antwoord te verzinnen.

Ik heb toevallig van een studiegenoot de afstudeerpresentatie gezien omdat zij haar praatje deed op haar afstudeerbedrijf en ik liep daar stage toen.
Het was een presentatie van ruim een kwartier en daarna vragen vooral over het onderzoek. Kreeg de indruk dat ze redelijk goed te beantwoorden waren als je goed had nagedacht over alle aspecten en aanbevelingen. Vanuit school kwamen wel een aantal kritische.

Bleee en eind dit schooljaar moet ik zelf :D

@ Commando: ik heb idd een technische studie gedaan (HLO, biologie en medisch laboratoriumonderzoek)

@ Balance: bij ons is het afstuderen ook individueel maar in je tweede of derde jaar moet je wel een of meerdere keren een afstudeerzitting van iemand anders bijwonen om te zien hoe dat gaat enzo. Ik vind dat wel goed als voorbereiding. Dan weet je een beetje hoe het gaat, wat je moet verwachten en heb je die zenuwen in elk geval al niet meer.

Ze zullen heel vaak dingen aan het licht brengen die in jouw onderzoek niet aan de orde gekomen zijn. Daarvoor is in mijn geval de tijd van 8 maanden gewoon te kort en moet je altijd keuzes maken. Dat hoeft niet negatief te zijn als je er maar eerlijk voor uit komt.

Bij ons maak je een verslag en geef je een colloquium, waar de hele leerstoelgroep bij aanwezig is en vragen stelt. Die zijn best pittig :) Maar presenteren is leuk :D

Wij moesten in een collegezaal in twee minuten ons afstudeeronderzoek presenteren, waarna we drie vragen kregen van twee opponenten (één van de één en twee van de ander) en vervolgens mochten mensen uit de zaal vragen stellen. In totaal was er per student geloof ik 15 minuten tijd. In de zaal zaten andere studenten en familieleden en vrienden van jezelf en van die andere studenten (in de zaal waar ik zat moesten 11 mensen hun thesis verdedigen op die avond, in een andere zaal ook nog 10 - wat ik best raar vond was dat daar andere docenten aanwezig waren; de cijfers van de mensen die in die zaal verdedigden waren hoger dan die in onze zaal...kan toeval zijn, maar toch vreemd) en docenten en mensen uit het werkveld.

Ik vond de vragen op zich wel aardig te doen, al was mijn antwoord op één vraag vrij kort (ik moest, zoals meestal bij het doen van onderzoek, keuzes maken en had daardoor onvoldoende gegevens om dat te onderzoeken). Ik had een 7,9 voor mijn verdediging (en een 8 voor mijn thesis), de docenten en mensen uit het werkveld die er waren, waren er dus ook redelijk over te spreken.

Niet eens. Wel bij meerdere bachelorverdedigingen (naast die van mijzelf) en een promotie (gaaf). Het is nooit een eis geweest, en iedereen studeert in dezelfde periode af bij ons (de druk voor deadlines is vrij hoog, en de begeleiding goed, dus dat lukt ook altijd). En aangezien ik op die paar dagen vorig jaar ook met deadlines voor andere stukken te maken had was het er niet meer van gekomen. Daar heb ik ook wel spijt van, ik had het best willen zien.

Oh ok :). Ik ging ervanuit dat iedereen dat vast ooit wel eens heeft gedaan bij huisgenoten / mensen van de studie/sportvereniging die je kent etc. Maar dat is dan dus onterecht.

Ik ben alleen een keer wezen kijken, omdat ik het een keer gezien wilde hebben voor ik zelf moest.
Niet omdat er mensen moesten verdedigen die ik kende oid.

Ik wordt al gek als ik eraan denk, en ze zijn pas in juni.

Wat een korte praatjes :p Mijn bachelorstage eindpraatje duurde 50 minuten:eek: Het was in een vrij informele setting, alleen met de collega's die ik dagelijks zag. Er was een uur gereserveerd.

Ik heb in een korte tijd erg veel gedaan en had dan ook erg veel te vertellen. Ik had heel veel relevante data met een duidelijke rode draad. Ik heb nooit van tevoren gedacht dat het zo lang zou duren. Al bleef ik bij het oefenen ook echt niet binnen een half uur. Ik had niet zo'n heel hoog cijfer voor m'n stage, maar m'n presentatie sprong er juist positief uit. Jammer genoeg telde het niet zo zwaar mee. Ergens ook wel weer logisch, aangezien je eindpresentatie meer een soort "icing on the cake" is.

Ik wist niet al m'n vragen te beantwoorden. Op zich ook logisch, als je het niet weet weet je het niet en daar mag je best eerlijk voor uit komen en eventueel speculeren. Achteraf vonden ze dat ik goed genoeg op de vragen had gereageerd. Op zich kun je het ook zo bekijken: de vragen zijn niet bedoeld om je verhaal onderuit te halen, maar om je verhaal compleet te maken.

Ik weet eigenlijk niet of dat bij ons moet. Ik denk (en vooral: hoop) van niet. Bij de bachelor hoefde het in elk geval niet. En ik ben ook nog nooit bij het verdedigen van andere mensen geweest, eigenlijk.

Ik vind dat erg lang. Wat kan je in hemelsnaam onderzoeken als student dat meer dan een half uur kost om uit te leggen?

Ik deed onderzoek naar de regulatie van de expressie van een eiwit in humane geactiveerde T-cellen. Ik vergeleek dit met naieve T-cellen. Nu zijn er ook bepaalde T-cel tumoren waar het eiwit wel tot expressie komt en T-cel tumoren waar het eiwit niet tot expressie komt. Ik heb ook nog gekeken of de regulatie van de genexpressie daar op dezelfde manier gaat. Deels waren daar al veel data van bekend (maar nog niet gepubliceerd), deels heb ik deze data zelf geproduceerd. Maar ik heb alle data laten zien in m'n eindpresentatie. Je ziet de verschillen immers pas echt als je de data naast elkaar legt.

Ik zit me af te vragen of ik jouw praatje op een ander moment misschien heb gezien... Of in ieder geval iets heel gelijkend.

Bij ons moet je gewoon knippen in de presentatie om het te laten passen. Als mensen het naadje van de kous willen weten, vragen ze het wel. Daarnaast kan je versnellen in je introductie als je duidelijk met een expert-publiek te maken hebt, natuurlijk.

Waar was dat praatje?

ik dacht dat was altijd zo :confused:

Ik vind het wel typisch dat je dat zegt. Ik heb altijd juist het idee gehad dat die presentatie de daadwerkelijke bekendmaking van je onderzoek is. Dingen op papier schrijven is wel leuk en aardig, maar als je ooit verder wil in het onderzoek -en het leven-, moet je toch ook echt mondeling je werk kunnen verdedigen en er over praten.

Ik ben zelf gewend om uit te leggen wat ik voor onderzoek doe nog voor dat ik mijn presentatie hou en ik kijk er uit naar het colloquium van mijn stage. Want tot nu toe zijn het maar 3-4 mensen geweest die echt nauw betrokken zijn geweest bij mijn onderzoek. Bij mijn colloquium kan ik daar zo 10-30 mensen aan toevoegen. Ook weer goed voor mijn netwerk.

Daarnaast is presenteren zelf een kunst die je toch echt goed moet beheersen als je een wetenschappelijke titel draagt. Ik kan me dus niet voorstellen dat je niet de mogelijkheid wil hebben dit veel te oefenen, zelfs al vind je het niet leuk. Ik vind literatuurstudie ook niet leuk bij onderzoeken, maar het is wel belangrijk, dus ik doe het uiteindelijk met plezier.

Ik weet eigenlijk ook niet of ik dat zou moeten doen. Een presentatie wel, geloof ik, maar 't is dan geen echte verdediging. Volgens mij geen presentatie voor familie/vrienden, alleen voor docenten (en mogelijk ook medestudenten). Mijn ervaring met presentaties voor docenten is dat het heel informeel is.

Dan geef ik je de naam van het onderzoeksproject: A role for EZH2 in MHC2TA expression in human activated T-cells. In het projectvoorstel staat dat het vooral om EZH2 gaat. EZH2 heeft invloed op de methylatie van histonen in chromatine om de chromatinestructuur compacter te maken. Hierdoor kunnen transcriptiefactoren niet meer bij het gen en is er dus uitschakeling van gentranscriptie. Ik heb ook gekeken naar andere mechanismes: acetylatie van histonen en de methylatie van andere aminozuren (specifieker: lysines) in de histonen. En naar DNA mehtylatie in het MHC2TA gen. Deze regulatie van gentranscriptie zonder de DNA code te veranderen heet epigenetica. Het kan zeker zijn dat je iets soortgelijks hebt gezien, want onderzoek in epigenetica is op het moment vrij hot.

Mijn praatje op 20 maart 2008 in het onderzoeksgebouw van het LUMC in Leiden. Het onderzoek zelf heb ik gedaan op de afdeling IHB van het LUMC. Je kunt het alleen maar gezien hebben als je daar gewerkt hebt, want ik heb het alleen voor collega's gegeven. Maar principal investigator heeft ook een presentatie gegeven in de periode dat ik er zat en verder was er een symposium waar het een en ander over epigenetica werd verteld. Misschien dat je daar dan geweest bent.

Ik had achteraf gezien misschien toch wel kunnen knippen, maar dat was niet nodig vanwege het informele karakter van m'n eindpresentatie:o

Ik zal wel een gelijkend praatje hebben gezien ergens hier in Wageningen. Het onderwerp komt me in ieder geval bekend voor...

Ik heb acht maanden onderzoek gedaan op een heel specifiek vakgebied. Bedenk je dat de mensen voor wie je je praatje houdt er veel minder van af weten en er veel minder inzitten dan jij en je begeleiders. Je zult dus eerst een inleidend verhaal moeten geven voor je de diepte in kan gaan en kan gaan vertellen wat je écht gedaan hebt.

Mijn praatje duurde 25 minuten en ik heb heel veel moeten schrappen. Mijn onderzoek van acht maanden heb ik beschreven in mijn scriptie van 50 pagina's waarin ik de helft van m'n resultaten al weggelaten heb en in mijn praatje heb ik alleen nog maar de resultaten besproken waarin echt verschillen zichtbaar waren en dat is nog eens de helft van m'n scriptie denk ik. Uiteindelijk vertel je in die tijd dus maar een kwart van wat je gedaan heb. Als je alles wil vertellen kan je echt wel 50 minuten aan het woord zijn.

Dat kan verschillende dingen betekenen. Mijn vriendin had een Afstudeervak van een half jaar met een verslag van 80 pagina's. Ik heb met twee onderzoeken van samen 54 credits ongeveer 100 paginas vol geschreven met 1.5 regelafstand en lettergrootte 11. Het hangt altijd samen met wat voor onderzoek je doet, en hoe breed je het doet. Er zijn inderdaad onderzoeken waar je veel moet weg laten als je er echt een kort praatje van wil houden, maar een half jaar onderzoek moet echt wel samen te vatten zijn.

Ik denk dat het heel erg ligt aan de situatie waar je voorkeur aan geeft. Meestal heeft zo'n onderzoek een samenhangend thema waar je je literatuuronderzoek op baseert.

Ik wil hiermee niet in twijfel trekken dat je veel tijd en materiaal nodig hebt om je onderzoek in uit te leggen trouwens. Ik denk wel dat er heel veel mensen zijn die enorme problemen hebben met het inkorten van hun beschrijvingen en praatjes. Hoewel veel onderzoeken door diepgaand onderzoek meer informatie bevatten, is dit vaak informatie die samenvalt in een gebied waar al een duidelijke conclusie zichtbaar is. Dat zie je vaak ook terug in het aantal wetenschappelijke bronnen die mensen gebruiken. Mijn vriendin had er ruim 70, ik had er ongeveer 30, terwijl ons onderzoek niet heel veel verschilde van complexiteit.

Daarnaast denk ik dat het ook afhangt van je mogelijkheden om snel door inleidingen heen te schrappen naar wat echt essentieel is. Je kan namelijk bij een bepaald onderzoek wel duidelijk aangeven wat je precies hebt gedaan, maar je hebt altijd hoofd- en bijzaken.

Voorbeeld:
Bij mijn eerste afstudeervak had ik gekeken naar de CO2, CH4 en N2O productie van veenweidegronden. Bij mijn onderzoek werd duidelijk dat CH4 en N2O niet zo belangrijk waren als CO2, hoewel ik hier wel net zo veel tijd aan had besteed. Tijdens mijn presentatie zijn die resultaten in 1 slide (1/15) voorbij gekomen en dat was dat. Natuurlijk ga je dan niet in op wat je daadwerkelijk hebt gedaan, maar de relevantie voor mijn verhaal hing niet op die onderwerpen, dus schonk ik ze niet zo veel aandacht. De slide was meer ter informatie dat ik er wel wat mee had gedaan.

Dat laatste wat jij noemt heb ik ook gedaan. Ik heb onderzoek gedaan naar de rol van dendritische cellen bij sarcoïdose. Hiervan heb ik een groot aantal cytokinen gemeten die kunnen sturen in de richting T-helper 1, T-helper 2, T-helper 17 of regulatoire T-cel. Ook heb ik van een groot aantal verschillende CD-markers de expressie gemeten. Alle waarden die gelijk waren voor sarcoïdose patiënten en gezonden controles heb ik weggelaten, alle waarden die (significant) verschilden heb ik wel aan bod gebracht.

Ik zeg toch niet dat ik het nutteloos vind, zo'n presentatie;) Integendeel, ik denk dat je best gelijk hebt als je zegt dat zo'n presentatie een functie kan hebben als de bekendmaking van je onderzoek en dat je moet kunnen presenteren als je een wetenschappelijke opleiding hebt gehad. Maar dat wil dan toch niet zeggen dat wij dat hebben en dat als we het zouden hebben, dat ik daar dan toe in staat ben. Wij moeten best vaak presentaties houden en dat kan ik wel, maar over mijn scriptie zou ik dat toch wel heel moeilijk vinden, want dan moet je er wel van overtuigd zijn dat je iets goed hebt gedaan, dat je echt iets hebt onderzocht. Ik kan me niet voorstellen dat dat ooit bij mij het geval zal zijn. Dus daarom hoop ik toch dat wij ons niet hoeven te verdedigen.

En o ja, ik zou echt nooit verder willen in het onderzoek.

Ik zie het juist als een uitdaging. Natuurlijk zijn er altijd dingen op te zeggen, maar dat hou je. Dat maakt het juist zo interessant.

Mijn bachelorscriptie heb ik iig niet hoeven verdedigen, gewoon ingeleverd en een cijfer gekregen (8,5). Hoe dat straks met mn master gaat, geen idee - maar ik zou het niet erg vinden als ik niet hoef te praten :bloos:

Ja, maar ik heb het idee, als ik jouw posts zo lees, dat jij het ergens ook leuk vindt, studeren, scripties schrijven, onderzoek doen. Terwijl ik het allemaal verafschuw en daarbij ook nog eens faalangst heb;)

Ik vind het inderdaad leuk :)