Je contract onderhandelen
 

Jaja, die sollicitatie is goed gegaan en je mag beginnen werken. Natuurlijk is er tijdens de sollicitatiegesprekken ook over je loon gepraat, over je werkuren en je dagen vrijaf.

Bij grotere bedrijven krijg je dan vaak een standaardcontract voor die bepaalde functie, maar in kleinere bedrijven en in specialere functies kan je vaak wel wat onderhandelen wat betreft loon, verlof, extra's, bonussen, bedrijfsauto, gsm's, laptop... De mensen die weten wat ze waard zijn, kunnen zo wel wat extra uit de brand slepen, binnen de perken natuurlijk.

Heb je daar al ervaring mee, deel ze dan hier! :)


Voor mij persoonlijk zouden extra's zoals gsm, laptop en bedrijfswagen de eerste jaren zeker niet hoog op de prioriteitenlijst staan, omdat ik dan gewoon wil bijleren en beter worden. De rest volgt dan normaal gezien wel automatisch, maar ik zou wel graag contractueel bepaalde flexibiliteit qua werkuren en verlofdagen vastleggen, net zoals een degelijk bonussysteem (wil graag als vastgoedmakelaar aan de slag en bonussen zijn de belangrijkste inkomsten dan ;))...

In de sector waar ik ga werken mag ik al in mijn handjes knijpen dat ik de baan uberhaupt heb. Ik denk niet dat ik snel zou gaan onderhandelen hoor :o

Da's natuurlijk ook een optie. ;) Welke sector zit je nu ook alweer? Orthopedagoog, of vergis ik me nu heel erg? :o

Vraag altijd naar de arbiedsvoorwaarden... vaak kan je daar in lezen welke extra's hoe dan ook voor jou zijn (bijv auto, laptop, wat er te declareren valt (telefoon abbo bijv)). Ook zaken als vakantiedagen en bonussen trouwens ook.

Aanpassingen in arbeidsvoorwaarden zijn vaak lastiger (sinds deze er juist zijn om zoveel mogelijk te standardiseren)... dus salaris of evt. betalen van studie kosten (Als je naast je werk nog door wil studeren) zijn mijn inziens de beste en veiligste keuzes.

En zaken als werktijden/uren zijn zeker overlegbaar, maar bedenk wel dat je daar 9 van de 10 keer jezelf daar mee benadeeld (zowel qua beloning (minder werken = minder geld) als dat werkgevers in dat soort situaties meestal een instelling hebben van "prima, maar verwacht op andere vlakken geen extra's")

Ondanks dat ik starter was (dus weinig meerwaarde kon bieden dan m'n opleiding en stages) en het m'n eerste baan was (en ik dus ook niet kon aankomen met wat ik minimaal aan salaris wilde van m'n vorige baan) heb ik wel onderhandeld en daar is uitgekomen dat ik een trede hoger in mijn salarisschaal gekomen ben.

Ik zat in de luxepositie dat ik bij twee banen aangenomen was en mocht komen voor een arbeidsvoorwaardengesprek. Baan A was mijn oude stageplaats waar ik het altijd super naar m'n zin gehad had, leuke collega's, leuk werk, prima sfeer. Baan B was een andere baan op mijn toenmalige stage-instelling (zelfde bedrijf, andere afdeling) waar ik meer salaris zou krijgen maar meer moest afwachten wat ik kon verwachten qua werk en collega's. Ik wilde graag baan A maar natuurlijk het liefst met het salaris van baan B ;) Omdat het heel lastig is om analisten te vinden, zeker in de diagnostiek en ik in principe bij beide banen al aangenomen was (dat ben je doorgaans als je komt voor een arbeidsvoorwaardengesprek en dus moet gaan onderhandelen!) heb ik contact opgenomen met baan A dat ik nog geen keuze gemaakt had maar op zich een voorkeur voor hun had maar nog geen keuze gemaakt had omdat ik bij baan B 200 euro meer zou gaan verdienen per maand. Dat vond ik flink voor vrijwel hetzelfde werk. Bij baan A hebben ze toen 275 euro per maand meer geboden dan ik in eerste instantie zou krijgen en daar ben ik nu toch heel erg blij mee :)

Er viel bij mij weinig te onderhandelen over auto van de zaak, laptop, mobiele telefoon etc. Dat soort dingen heb je nou eenmaal niet als je in de zorg werkt ;) Werktijden, vrije dagen, etc zijn allemaal in de CAO vastgelegd of waren op dat moment gewoon niet onderhandelbaar. Ik heb wel het gevoel dat ik voor mij het beste eruit heb weten te krijgen en ik ben heel blij dat ik het geprobeerd heb. Als je twijfelt zou ik zeggen: doen! Als je het krijgt ben je zó blij en als je het niet probeert baal je daarna misschien nog jaren van het feit dat je het niet geprobeerd hebt.