Een vriendin met pfeiffer
 

Een hele goede vriendin van mij heeft sinds een tijdje pfeiffer. Ik wil haar graag helpen, en een beetje opvrolijken want ze heeft het er natuurlijk best lastig mee, en er zijn ook nog vrienden die net alsof doen dat ze zich alleen maar aanstelt enzo. Nu weet ik niet zo goed hoe ik haar het best kan helpen? Wat kan ik allemaal met haar doen enzo? Want door het er alleen maar over te hebben hoe zielig ze wel niet is, help ik haar ook niet echt.
Ik hoop dat jullie misschien nog wel wat goed ideeen hebben, aangezien mijn inspiratie al wel een beetje op is:p Ik heb ondertussen al zoveel met haar gedaan!

Elke aandacht zal ze fijn vinden, het is belangrijk dat ze weet dat jij vindt dat ze zich niet aanstelt. Let dus op haar grenzen, doe dingen die niet te vermoeiend voor haar. Kan ze naar school? Als ze thuis is, je zou haar elke dag kunnen bellen, een keer een DVD kunnen brengen, zulke dingen.

Precies, ga eens langs met een DVDtje. Mandje mee met lekkers en eventueel wat te lezen voor als ze alleen is? Echt dingen doen is misschien wat te vermoeiend...

En vertel die mensen, die vinden dat je vriendin zich aanstelt, wat pfeiffer is en hoe vervelend het is om het te hebben.

Wat de rest hier boven zegt. Pfeiffer is echt stikvermoeiend, dus waarschijnlijk is ze na een uurtje bezoek weer helemaal moe (tenminste, dat was bij mijn zus en mij zo....), maar aandacht is altijd fijn. Een DVD, lees haar voor, breng een fruitmand ('voor de vitamientjes!'), praat haar bij over wat er op school gebeurt ('Joep heeft met Nienke gezoend, nu is Amanda kwaad op Joep, want vorige week heeft hij aan Amanda bekend dat hij gek op haar is, en zijn Nienke en Amanda vandaag verwikkeld geraakt in een catfight :eek: ') Ofzo. (Y)

Ik heb een oaar dagen geleden gehoord dat mijn aller beste vriendin pfeiffer heeft, ze heeft het nog niet zo heel erg lang. ze vertelde het via msn, omdat ze nu op een andere school zit (omdat we brugpiepers zijn xD). ik schrok best wel toen ik het hoorde. ik ga morgen op bezoek bji haar, maar ik weet niet of ik het zelf gehad heb... maar als ik het an krijg, maakt het me niet uit, en ze krijgt ook niet de schuld, omdat het me niks uitmaakt!!! ik ben allang blij dat ik morgen opbezoek kan, want ik ben egt keibezorgd! ik heb een leuk cadeautjuh voor haar, maar weet iemand wat nog meer leuk is? dan kan ik haar opbeuren :D

o, en ik vind het egt vreemd, dat als je dan pfeiffer hebt, er tog nog vrienden zijn die je in de steek laten!!! hallo mensen, je vriend is ziek, ga lekker op bezoek! ik weet natuurlijk dat jullie dat niet doen hoowr... maar er zijn mensen...

mijn berigt ff samengevat (tis een niogal lang verhaal xD)
wie weet er hoe ik haar op kan vrolijken?
wat is jullie ervaring met pfeiffer? (het liefste over dat je beste vriendin het kreeg)

Groetjesss, Nikki :D

hmm... heb het al meerder keren meegemaakt dat iemand pfeiffer had en dan niet naar school kon komen of niet meer kon afspreken maar wel elke avond in de stad hing om zich te bezatten en te feesten. Tja, ook al zegt de huisarts dan dat je pfeiffer hebt, het komt niet meer geloofwaardig over.

Wat je zou kunnen doen om haar op te vrolijken is gewoon langsgaan. Laten zien dat je haar niet vergeet.

Gewoon uitmaken.

Dit is natuurlijk wel een extreem geval wat je nu aanhaalt, maar van een collega die ook pfeiffer heeft, begreep ik dat haar arts haar had aangeraden om op momenten dat het gaat gewoon door blijven te gaan met het dagelijks leven. Ze heeft echt ups en downs, en dat betekent vaak dat ze in het weekend wel kan werken, maar door de week heel moe is en weinig tijd meer heeft voor haar studie. Het is gewoon een vervelende ziekte, die een verwarrend beeld kan scheppen, en dat leidt vaak tot de onterechte conclusie dat mensen met pfeiffer niet goed worden begrepen of voor aanstellers worden aangezien.

Tja, ik heb het nu al 4 keer meegemaakt. En je gaat me echt niet wijs maken dat pfeiffer alleen overdag in bed liggen is en ELKE avond feesten en zuipen is tot in de vroege ochtend. Maar er zijn ook mensen die echt pfeiffer hebben, en die hebben het gewoon zwaar.

Daarmee bedoel ik te zeggen dat het inderdaad vreemd is. :)

Tuurlijk niet:D.

Langs gaan is een goed idee maar niet te lang. Praten en mensen om je heen hebben is vermoeiend. Verder moet je je realiseren dat haar wereld op dit moment heel klein is.. alle verhalen en zo moeten van jou komen en waarschijnlijk al het contact ook. Ik vond het iig erg lastig om contact te onderhouden toen ik zo op bed lag omdat het idee van iemand opbellen al vermoeiend was.. terwijl ik het wel waardeerde als zij dat deden.