Het grote LJH-Topic # 142
 

jeeeuj ik heb hem nog nooit mogen openen!
*O*

OT
zometeen uiteten met de familie.
totaal geen zin in, en na gisteravond helemaal niet.
morgen de eerste 2 uur maar even slapen ipv school :O

Wil ik wel nog een keer mijn bericht posten :o...

Kennis van mij is gisterennacht helemaal in elkaar geslagen. Zware hersenschudding, blauw oog, bril in drie stukken in zijn hoofd geslagen, wenkbrauw gescheurd en nog wat van die grappen. Zomaar.:s
Ik ben blij dat hij niet in zijn eentje was en dat het broertje van mijn vriend zo goed heeft opgetreden (Y).
Maar ik vind het belachelijk.

@Heksjuh: Hiephoi! *O**O*

blegh een raar gevoel nog steeds.

*o* Heksjuh: gefeliciteerd!!!

dat is inderdaad belachelijk mushu.. waar slaat het op, hoe haal je het uberhaupt in je hoofd om dat iemand aan te doen :rolleyes::confused::n

Ik ben blij, ik kreeg ineens een leuk bericht van een docent van de middelbare school, ze feliciteerde me met mijn 'literaire prestaties'. Ze is me niet vergeten:cool:
En vanmiddag was ook leuk(Y) En grappig, vooral grappig. Lezingen zijn tof.

ik heb geen koorts meer.
me temperatuur was net 36'9.
maar een deel van me onderbeen is nog wel blauw en nou ook voor een deel paars.
en verder voel ik me nog wel vaak duizelig en nog bijna constant hoofdpijn.
dinsdag maar is naar de arts hier gaan want dan is ze er weer.

pff morgen eerste stagedag...
en ik ben zoooow zenuwachtig, argh ik word hier alleen maar onzeker en onzekerder van

@ heksjuh: gefeliciteerd! Hoe ging het op de training?

Ik heb vandaag 2 uur in de koude stad gelopen op zoek naar leuke nieuwe schoenen, maar niets gevonden. En morgen moet ik met PMT om 8.00 gaan zwemmen...

@ rare kwast.
waar moet je stage lopen? en het komt vast wel goed.

@ Roosje; jezus, wat klote zeg! En bizar!
@ Heksjuh: nog gefeliciteerd!!

OT: Semi-productieve dag gehad. Statistiek helemaal gelezen nu, nog wat opdrachten gemaakt en gedeeltelijk samengevat, als ik dat morgen even afmaak en zo vol blijf houden, moet het goed komen (Y) Verder nog wat boodschappen gedaan, dingen geprint, kamer beetje op kunnen ruimen, weekplanning gemaakt enz. Papa jarig dus vandaag gezellig met familie enzo. Het is allemaal wel leuk en prima maar ik blijf me eigenlijk gewoon kut voelen en ik weet niet meer wat ik erover moet zeggen. Alles heb ik al een keer verteld, ik voel me leeg en angstig en suicidaal maar ik weet niet wat ik ermee aan moet. Hmpf, wat moet ik toch met mezelf aan?

bah, nog steeds mn portefuille niet terug (n)
ik wil een knuffel :(

Ik heb een fijne avond gehad. =) Ik ben een paar uur bij oma geweest (en Eva belde me toen ik bij oma was <3), net een beetje gegamed en wat gechat enzo en nu ga ik slapen. ^^ Voor het eerst een beetje een avondje zonder duisent gesprekken enzo, hoewel dat natuurlijk ook heel erg fijn is.

Brrr. ik ril helemaal van de kou in mijn kamer en het is zo erg dat mijn rug helemaal verkrampt om te trillen om het warm te krijgen. =/

@Roosje: tjees, dat lijkt me echt eng! :( Heb je al wel aangifte gedaan?

OT: 5 daagjes weggeweest met vriendje, het was echt héérlijk. Dagje in Groningen geweest, gewandeld, gefietst, echt superleuk :D. En de zon scheen en we hadden het gezellig met z'n tweetjes, ging erg goed :). Het voelde wel erg leeg toen ik 'm gister in de trein alleen liet en we beiden naar ons eigen huis gingen... maar gelukkig zie ik hem vanavond weer. Alleen nog even afspreken hoe en wat. Verder laat ik mijn depressie heus niet weer terugkomen en ga ik er alles aan doen om dat te behouden :). Dus nu even WIDM van donderdag kijken en spullen inpakken voor vanavond.

Ik weet wel dat hij weet dat ik dat vind en ben.
Maarja.
Losers zijn het allemaal.

zelfs verwijderen van hyves?
we gaan t goed doen dit keer blijkbaar..

iig, het was een lang weekend, heb er een beetje een dubbel gevoel over maar t was wel gezellig. nu weer aan t werk maar ben moeee!!!

Eerste dag van het nieuwe blok. En ik heb geen stage. Wel behoefte aan vakantie, die paar daagjes waren lang niet genoeg.

@ VV: is het niet gelukt er één te vinden of wilde je zelf niet meer?

Bah, sneeuw en wind. En ik wilde zo naar het stadskantoor om me in te gaan schrijven (n)
En wou nog boodschappen doen en nog even een ordner kopen voor al m'n theorie van het werk in te stoppen. Net belde vriendje dat hij ook wel boodschappen kon doen vanwege het weer en m'n rug. Lief, maar denk dat ik het toch maar ga doen zo. Rug voelt alweer veel beter aan, ik moet nog wel erg oppassen en niks gaan forceren natuurlijk, maar ik loop weer normaal en liggen gaat ook beter.

Straks nog even alles doorlezen en dan weet ik denk ik alles wel. Ik zou me echt kapot schamen als ik zak...maar het waren makkelijke vragen en ik ben toch slim dus dat zal wel niet gebeuren *positief denkt*

@Missy1-0: Allebei een beetje. Eerst lukte het me niet om er één te vinden en toen wilde ik het niet meer. Maar nu baal ik stiekem toch een beetje:bloos: Nou ja, eerst zo maar naar college, waar misschien wat lotgenootjes zijn;)
Succes met je rug nog.

Ik baal een beetje van al dat geneuzel op maandag. Ik ben vast aangekomen. Ben ik aangekomen? Als ik ben aangekomen voel ik me echt genaaid door mijn lichaam. Nee, ik kan niet zijn aangekomen.Ja maar de weegschaal deed raar, volgens mij ben ik het toch echt. Oh, help. Dadelijk ben ik echt aangekomen. Nou ja, zijn zij tenminste blij. Ja maar ik niet! Oh het mag echt niet!! Wacht nou maar rustig af, je kunt er nu toch niets meer aan doen.

En ik word ook een beetje moe van al dat eetgestoorde gedoe. Ik mag fijn volgende week naar kennismakingsgesprek voor intensievere therapie, maar ik vind dat ineens allemaal wel heel overdreven en onnodig. Ik kan het best zelf, misschien moet iemand anders mijn plekje maar hebben.

Ja. Ik hoef t niet meer te lezen, dat trek ik totaal niet. Dan maar die maatregel nemen, want dat scheelt me een hoop. Ook al blijf ik toch kijken. Maar je weet wel waar ik t over heb...

Op sommige momenten is reizen gewoon eenzaam. Nu mag ik ook niet verwachten dat ieder moment even geweldig en onevenaarbaar is, maar ik voel mezelf nu gewoon even eenzaam. Ik mis mijn vriend, mijn zusje en vooral iemand om dit samen mee te doen. Alleen reizen is misschien toch niet zo geschikt voor mij, of is het stom om dat al na een paar dagen te zeggen? Morgen vlieg ik in ieder geval terug naar wat ik nu thuis noem. En daar zal het ook eenzaam zijn, omdat iedereen weg is in verband met vakantie. Een vriendin die ik ruim 5 maanden niet heb gesproken is over komen vliegen, ze gaat hier werk zoeken. In de 5 maanden dat zij in Nederland en ik in China was heeft ze amper wat van zich laten horen, alle communicatie kwam van mijn kant. Vlak voordat ze aan zou komen stuurde ze ineens wel een e-mail, of ik haar op kon komen halen van het vliegveld. Daar kan ik gewoon niet tegen. Omdat ik straks de enige ben die zij in Beijing heeft zal ze nu wel contact zoeken, en omdat ik op dit moment niet echt iemand anders heb om daar mee op te trekken zal ik er wel op ingaan. En dat is logisch, maar toch staat het me ergens heel erg tegen.

ik ben net met een van de verpleging naar de arts van hier geweest voor me been.
het was een vervangende arts.
en hij vond het er ook niet goed uit zien.
en nou moet ik morgen naar de wondspecialist en dan moet het alweer in gezwachteld worden.
en ik mag de hele week niet sporten of fitnessen en werken moest ik nog afwachten.
en ik moet er zo weinig mogelijk op lopen.
maar naar therapie mag ik wel mee.

Kom er vanochtend achter dat ik afgelopen jaar 10 kilo ben aangekomen... jeej tweestrijd... Aan de ene kant voelt het heel rot, aan de andere kant blijft iedereen maar zeggen hoe dun ik ben. M'n eerste reactie was ik ga niet meer eten, de tweede boeiend ik vreet me dan maar helemaal vol en nu... ik heb het gevoel dat het niet zo heel erg is. Ik moet er natuurlijk wel voor zorgen dat ik gezonder ga eten en veel minder zoet eet, want elk jaar 10 kilo bijkomen is niet de bedoeling, maar ik ga me er niet om uithongeren. En nu deze gedachte blijven vasthouden...

ik heb mn eerste stage dag bij kleuters gehad
en nu ga ik douchen, veel chocola eten en hopen dat ik nog even niet breek

Hoe was 't? Je bent wel lekker op tijd thuis:)

@ alle lieve mensen: thanks. :) We hebben direct de politie gebeld, die is langsgekomen en ze hadden het vermoeden dat ze de dader kenden. Deden ze ook, hij was een uurtje later opgepakt. :cool: (jaa! De politie is je beste vriend!) Ik heb zondag nog aangifte gedaan op 't bureau en m'n iPod kan ik weer komen ophalen. Maar nu ben ik in Utrecht en niet meer in Enschede, wordt 'm niet. :p

Ot: ja ik ben dus weer in Utrecht. Daarnet was mn zus hier, we hebben onze ruzie uitgepraat en ze heeft vet veel nuttige dingen gezegd over studieproblemen. (y) Ik moet ook nog maar met papa praten. En dadelijk ga ik bij mn vriendje eten. <3 Hij was gisteren ook in Enschede, mn papamama en mn beste vriendinnetje leren kennen, en het was superleuk. Ik ben echt opgelucht. *O*

Ik merk een heleboel (oud?) zeer bij mensen. Bah wat word ik er verdrietig van als ik dat hier lees.
En ik snap het allemaal niet. Ondanks dat ik ze ken, snap ik niet wat ik lees. Had m'n ex dan toch gelijk met dat ontvreemden hier? Soms interesseert het me niet.

Helemaal omdat mijn oude zeer ook weer piekt. En ik ben zo moe. Ik heb afgelopen nacht slechts een uur geslapen voor ik weer aan het werk moest. Bah. En ik ben in de war en onthutst en aan het denken en watalsen en waaromen. En dat suckt. Het suckt onwaarschijnlijk hard.

@Roosje: Oh, wat fijn zeg! Goed dat je de politie hebt gebeld. Wat een opluchting. :)

OT: Vandaag de eerste dag gehad van m'n nieuwe vak bij biologie. De coördinator herkende me, dus dat was chill. We moesten zelf groepjes indelen, echt te raar, maar gelukkig zit ik bij een vriendinnetje en twee andere aardige meisje. En bij zo'n typische biologie-nerd, maar ach. Ik voelde me wel echt te slim, want ik kon allemaal technieken aan die meisjes uitleggen die ze helemaal niet kende (wut, wat doe je dan bij dat vak als je er allemaal vragen over krijgt?) en die jongen kon het niet echt uitleggen. En dat terwijl het 3e jaars zijn, te raar. :bloos: Ik hoop maar dat 't goed komt, maar 't vriendinnetje en ik zijn allebei best goed en slim, dus dat is iig al iets. :o

Oh, en m'n hp-begeleider vond m'n uitgekozen artikel prima en een uitdaging (ohoh?) en hij vond dat ik goed bezig was met m'n project uitkiezen en dat ik bewust keuzes aan het maken ben. Wat een opluchting. :o

Ik ga straks toch proberen om het er met A. over te hebben. Steeds als ik bij hem ben denk ik dat het allemaal wel meevalt en dat ik me wel over mijn angst heen kan zetten, omdat ik me bij hem gewoon gelukkig voel en alles heel eenvoudig lijkt. Maar als ik alleen ben is het een heel ander verhaal. Eigenlijk voelt de angst nog niet eens als het grootste probleem, maar meer de eenzaamheid die onstaat doordat ik van alles ontwijk. Ik durf er alleen niet zo goed over te beginnen, want ik geef niet graag toe dat ik bang en eenzaam ben. En zou ik hem dan teleurstellen?

ja begeleidster had vergadering dus kon snel weg :)
niet te veel aan gaan wennen vrees ik.. en tis dichterbij dan mijn vorige stagen (vcan 30 minuten naar 20 minuten met de auto)

opzich was het leuk, ik moet mezelf iig even de tijd geven voor deze stage... ik vond het ook best lastig in de klas, ik ben iemand die even tijd nodig heeft een weg te vinden en op mijn vorige stage had ik deze (net) gevonden dus ben enorm onzeker..
maar ik heb dus even tijd nodig om het te weten...

Chocola eten oeh, daar heb ik zin in!
Helaas wordt het hier bewust niet in huis gehaald,
omdat dan alles binnen een uur op is.
Ik voelde me vandaag echt vreselijk op school.
Maar ik heb netjes mijn dag afgemaakt, wat eigenlijk ook wel moest.
Morgen laatste deel van onderzoek, en dan afwachten.
en hopen.. ja waarop?

Oh, en btw:

Feliz cumpleaños mi amor prohibido. Me mentió de nuevo. Pero no importa. Lo sabia.

Ja :) Volgens mij ging de toets gs wel goed. Ik voelde me zó opgelucht.
Durfde jammergenoeg niet nog iets langer op school te blijven om bij hem langs te gaan.
Nja. Volgende week, of over 2, od.

7 jaar geleden dat Max en Lex trouwden en daarmee ook 7 jaar geleden dat wij ons 'nieuwe' huis schoonmaakten. En daarmee ook het begin van een nieuwe periode. En hoe fucking snel dan die 7 jaar voorbij gaan en hoeveel er in die 7 jaar veranderd is.
Wat een baggerdag.

It's turtles all the way down, mister Popper.

oke als je nu naar me wijst, breek ik, huil alles eruit, schreeuw iedereen bij elkaar en stort ik in
dus wijs even niet

@Roosje: Wat fijn dat je je ipod toch nog terug hebt gekregen.
@Nattigheid: Wat bedoel je/bedoelt je ex met ontvreemden?

@Topic:
Ach, het moest een keer misgaan. Hallo destructiviteit, weer terug van weggeweest? Hoe hard wil je toeslaan vandaag, je zegt het maar.

ik denk dat ik ' vervreemden' bedoelde:o Maar hij zei het tegen mij omdat ik in een gesprek tegen hem zei dat ik af en toe het gevoel heb dat ik maar weinig heb in Nederland om voor te blijven. En daarmee doelde ik naar mijn beste vrienden waarvan ik me af en toe afvraag waarom zij mijn beste vrienden zijn als ik zie hoe we met elkaar omgaan en hoe ze met elkaar omgaan. Ik heb er soms geen zin meer in. Om er moeite in te steken. Omdat ik niet weet waarvoor. Omdat ik niet voel waarvoor. Terwijl ik weet dat er een paar zijn waar ik echt niet zonder kan.

me moeder en me tante zijn hier en dat is wel leuk.
en dat onze hond er bij is vind ik ook wel leuk.
maar ze vonden me been minder leuk eruit zien.
en me enkel is nou helemaal slap geworden door mijn been.

Ik voel me zo dom en zit er hard aan te denken om te stoppen en om dan maar hbo te gaan doen... maar van de andere kant, dat kost me dus even zoveel maanden stufi en dat vind ik zonde en de studie vind ik leuk maar ik ben gewoon te dom.

Had uren besteed aan mijn paper, vond 'm nagenoeg perfect, krijg ik een 6-! Oke, ik heb het vak gehaald maar dan nóg! Als ik in mijn eerste jaar alleen nog maar 6jes haal, dan kan ik toch nooit zonder moeite afstuderen?
En ik hou er niet van om moeite te doen voor iets want dat ben ik gewoon niet gewend... Alles kwam mij altijd aanwaaien met betrekking tot school, ik hou hier niet van:(.

Vandaag uitgebreid gesprek gehad met de arts. Het was wel fijn om een keer alles op een rijtje te zetten en nog eens mijn hart te luchten over hoe bepaalde dingen in het verleden zijn gegaan.

Dit dus wel.
Vandaag het tentamen nagekeken en ik had maar liefst 18 vd 50 MC fout. Allemaal van die gokfoutjes, omdat het allemaal van die kutvragen waren a la: welk DSM-IV symptoom hoort niet bij PTSS van de volgende 20.000. Mijn hoofd tolde tijdens het tentamen en tóch had ik dit niet verwacht. Ik heb er verschrikkelijk hard voor gewerkt, echt idioot, misschien zelfs wel de verplichte 35 uur zelfstudie per week gehaald. En dan toch dit. De vorige keer was 18 fout een 5,7, daar hoop ik nu ook op. Maar ik was zo kapot vanmiddag, hallo, dat is toch niet normaal. Al die mensen die geen donder uitvoeren brengen het er zelfs met 15 fout vanaf, en ik maak net een paar gokfoutjes meer.


iig heb ik er wel wat van geleerd... en dat is niet laten afleiden. Goed, ik zat al aan fucking veel zelfstudie per week, maar dat wordt dus nog meer. En in de bieb. En geen tv meer.
Vandaag is ook even de laatste keer dat ik zo uitgebreid msn, hyve etc. Dat ook niet meer. Eigenlijk moet ik zelfs stoppen met mn baantje, maar dat kan ik niet. Ten eerste heb ik het geld nodig en daarnaast.. de eerste drie blokken met negens gehaald, dus het kan wel.
Ik ben me net een beetje beter aan het voelen, maar man wat was ik verdrietig. :(
Anyway. Dit zijn dus mijn goede voornemens: harder, langer, gerichter studeren. Eerder vragen om proeftentamens. Dit blok met een fucking goed cijfer afsluiten.

Pff.. de hond van mijn beste vriendin is doodgegaan en zij is ontzettend gehecht aan haar hond(en)... net zoals ik aan mijn kat trouwens. Ik voel me zo rot voor haar. Vooral omdat we op 2,5 u van elkaar af zitten.. ik heb haar dus maar gesmst. Ze heeft het zo zwaar en dat snap ik ook, maar het is zo rot voor haar... Sommige mensen zien het als "maar" een huisdier, maar zo kijk ik er ook nooit tegenaan.

Nu nog even practicum voorbereiden voor morgen en misschien semi-nuttig het boek inkijken. Even kijken waar ik aan toe ben.

Dat is niet waar. Het eerste jaar is meestal het moeilijkste, omdat je aan alles moet wennen en alles nieuw is. Geef het nou niet op! Je haalt je vakken en blijkbaar gaat het nog niet altijd even goed, maar om nou 'meteen' aan hbo te denken als je nog gewoon op slagen staat. Probeer dit jaar eerst eens af te maken en daarna uitgebreid achterom te kijken. :)

Heb niet alles gelezen hier maar knuffel voor Yana, Dith (omdat ik je gevoel zo goed herken!) & rare kwast! En voor iedereen die heb wil hebben!

OT: Oké, mijn rijles was rampzalig vandaag, ik deed echt alles fout, zelfs dingen die ik wel wist en die anders goed gaan, maar die nieuwe auto + instructeur + anderhalve maand niet rijden werkt blijkbaar niet zo goed. Voelde me zo'n gigantische kneus vooral omdat ik heel trots vertelde dat ik m'n theorie had gehaald en toen op het eerst volgende kruispunt meteen iemand van rechts geen voorrang gaf.. :o Therapie was eindelijk weer eens goed. Heb veel kunnen vertellen en kunnen uitleggen en na zo'n verhelderende sessie vind ik het eigenlijk altijd stom om weer een halve week te moeten wachten tot de volgende keer, omdat het lang niet altijd goed gaat. Maar goed, heb nu veel kunnen delen en het eens niet op een destructieve manier weten op te lossen. Voel me wel elke keer meer in de war als ik daar vandaan kom, het praten benadrukt zo vaak hoe pijnlijk levendig het allemaal nog voelt. Hoe ontzettend diep sommige dingen zitten en hoe vastgeroest mijn 'foute' manieren van ermee omgaan zijn. Voelde me daarna wel schuldig omdat ik niet meer ben gaan sporten en me echt dik en walgelijk voel, maar ik had echt geen energie, kan ik het mezelf vergeven? College was saai, hoewel de docente leuk was maar we begonnen pas kwart voor zes = halfuur te laat, maar was wel blij dat ik het snapte. Oh en vet goed: ik heb een 8 gekregen voor Kapot Moeilijk wat wil zeggen dat ik nu officieel 22,5 punt heb! En net gehoord dat mijn tante echt MS heeft:(, het gissen is nu voorbij en het hopen/vechten is begonnen.
Grote mengeling van positieve en negatieve dingen en dus gelijk aan enorm wisselende stemmingen. Soms voelt het alsof iets in me het overneemt. Alsof ik mijn gedrag en gedachten niet meer onder controle heb, dan weet ik niet meer wie ik ben. Het is heel eng, ik herken mezelf soms niet meer. De controle glipt uit mijn handen en ik besef me steeds meer waar ik allemaal geen invloed op heb. Zelfs mezelf verlies ik uit het oog. :(

Oh it tears me up
I tried to hold but it hurts too much
(...)

You can’t play on broken strings
You can’t feel anything
That your heart don’t want to feel

Dankjeee en duivelaartje ook; Rationeel gezien weet ik ook wel dat ik niets te klagen heb, maar het is nog gewoon zo wennen allemaal dat ik het soms helemaal niet zie zitten. En als ik dan van een vriendinnetje hoor hoe vreselijk makkelijk haar studie is (sph), dan is dat zo'n makkelijke uitweg... Gewoon na 3 jaar een diploma hebben voor iets waar je eigenlijk amper moeite voor hebt moeten doen.

En het college was inderdaad saaii, maar ben wel blij dat ik bij wiskunde het laatste jaar zo goed heb opgelet want volgens mij gaat het me makkelijk lukken en ik vind het stiekem nog best leuk ook:O. Selexyz is alleen een bitch want heb nog niks binnen (heb online besteld) van mijn vakken, dus loop meteen achter!
Die jongen die vroeg of hij naar huis mocht, nadat hij al over allerlei stoelen en tafels had geklommen, wat een held zeg:D.

Oh ik herken het echt heel erg. Ik hoor ook allemaal van die succesverhalen van vriendinnen en die doen dan ook uni en bij hen lukt het allemaal wél perfect en ze lijken er veel minder hard voor te hoeven werken. Heel zuur.

En die M. is inderdaad een beetje een vreemde snuiter ja :D (Ik heb jou overigens niet gezien :P)