Mama
 

Je ligt daar maar in dat ziekenhuisbed,

zonder dat je je maar op een manier verzet.

Je ogen kijken heel moeizaam toe,

je lichaam helemaal uitgeput en zo moe.

Het kan je allemaal niks meer schelen,

en ik denk terug aan die tijd dat je ziek werd 6 maanden
geleden.

Je vecht en vecht maar door,

maar je wist zeker dat je van kanker verloor.

Je reageerde niet veel meer,

en alles deed zeer.

Je lach werd grijs en grauw,

en het laatste wat je zei: was "ik ook van jou"

don't know what to say... erg persoonlijk en oprecht... sterkte in ieder geval

bedankt.....

Sterkte inderdaad.
Niet een heel erg outstanding gedicht, maar wel de beste manier om je gevoelens te uiten.

Liefs Celtic

ja het gedicht is niet echt super maar zoals je al zei ik ken mijn gevoel er in kwijt

Ik ben geschrokken van je gedicht...
Het is mooi en lief en herkenbaar...Mijn mama heeft nu kanker en ik ken geen mensen die ook zijn of haar moeder heeft verloren aan kanker, dus niemand eigenlijk die echt begrijpt hoe ik me voel, behalve jij waarschijnlijk.
Als je wil, mag je me emailen, ikzelf zou dat denk ik fijn vinden.
Mijn email, tevens msn adres: freakingangel17@hotmail.com

Greets Loes

Hee, heel veel sterkte.
Ik heb m'n moeder zelf verloren, niet aan kanker maar toch.
Ik weet hoe het voelt.