Brieven uit Utrecht
 

Brief aan de voorzitter van de U-raad, Matthias Jorissen

Utrecht, vrijdag 6 februari 2009

Lieve heer Jorissen,

In goede orde hebben wij uw onbeholpen e-mail ontvangen, waarin u schrijft ‘Niet geïnteresseerd, want anoniem.’ te zijn, waarmee u wel zult bedoelen dat u niet geïnteresseerd bent in ons, omdat wij anoniem wensen te blijven, want uw naam staat er wel degelijk onder. We betreuren dit ten zeerste, want wij zijn wél geïnteresseerd in u! Zo lazen wij op de fantastische internetpagina die aan u als voorzitter van de U-raad is gewijd, dat u ‘al heel jong’ in de medezeggenschap ‘verzeild geraakt’ bent; een soort Sywert van Lienden, maar dan wat minder welbespraakt en wat minder kritisch.

Het heeft ons terdege verbaasd dat u niet in ons bent geïnteresseerd, onder het voorwendsel dat onze anonimiteit een kritische of onafhankelijke berichtgeving in de weg zou staan (u ziet het: we zijn maar even zo vrij geweest uw standpunt wat scherper te formuleren). Vorige week vrijdag was u nochtans wél in mij geïnteresseerd, ondanks dat het vrij donker was en dat ik een lederen masker droeg, zodat u niet geweten kunt hebben wie ik eigenlijk was. Maar ondanks het masker liet u zich het gekietel van de veer, die ik - natuurlijk na een (democratische) stemming onder de andere leden van de club – telkenmale in uw vermaarde voorzittersreet stak, bijzonder welgevallen: ja, u schreeuwde zelfs om meer, en ik plaagde u door te doen alsof ik u niet verstond (‘Voorzitter, ik kan de heer Jorissen niet verstaan. U moet hem maar eens leren duidelijk te articuleren.’). Ook bij al die andere gelegenheden, waarbij ik u met mijn masker op heb ontmoet, heb ik niets van uw afkeer van anonimiteit gemerkt. U lijkt zelfs wel prijs te stellen op een anonieme, welhaast onzichtbare macht, met wie u in het schemerduister van onze clubkelder gemeenschap heeft; links lullen, rechts vullen, dat wilde ik u maar zeggen.

Ik vind, kortom, dat u niet moet doen alsof u niet van Anonimiteit houdt. En ik vind trouwens ook dat u zich niet zo politiek-correct moet profileren. Ik zal wel eens aan de grote klok hangen, wat u steeds met al die studentjes uitspookt. Ja, u weet heel goed wat ik bedoel! Ik heb het over al die iets te gezette rechten- en bedrijfskunde- en Law-studenten, met wie u in vochtige kelders ontucht bedrijft, en die niets tegen hun ouders durven zeggen, en tegen wie u altijd zegt, dat ze ‘heus wel een keer een vriendje of een vriendinnetje’ mogen medenemen, en die u altijd Engelse kreetjes laat slaken – zogenaamd onder het mom van internationalisering, maar ik weet wel beter! U moest zich schamen, Jorissen! Ik zal wel eens naar de politie stappen als u zo doorgaat met die studentjes. Wacht maar af, Gevederde Vriend! Ik pak u nog wel!

Tot vanavond!



Gedonder & Verzoening met Matthias

Utrecht, zaterdag 7 februari 2009

Het zal vanmiddag een uur of vijf zijn geweest, toen ik met bonkende hoofdpijn mijn bed uit strompelde, om niet lang daarna, in de avondschemering, naarstig wat voedsel te vergaren.

Gisteravond is er veel gebeurd. U herinnert zich waarschijnlijk nog wel mijn brief aan Matthias Jorissen van gisteren, die in niet al te vriendelijke taal was gesteld. Het is dan ook beslist niet vriendelijk wat Jorissen zélf allemaal uitspookt, met die ietwat gezette en onzekere leden van de U-raad en andere rechtenstudentjes, die over hun deelname aan de verwezenlijking van Jorissens zieke fantasieën feitelijk geen enkele medezeggenschap hebben gehad.

Over die praktijken, die het daglicht niet kunnen verdragen en daarom altijd in het schemerduister plaatsvinden, zal ik nu evenwel zwijgen, want Matthias en ik hebben het weer bijgelegd. Ja ja, u hoort het goed: gisteravond hebben we het erover gehad, en al snel was mijn woede bekoeld. Matthias en ik hebben de vriendschap bezegeld met flink wat kusjes en klapjes, en bovendien heeft hij mij, om de hernieuwde vriendschap kracht bij te zetten, een niet gering geldbedrag geschonken, van dewelke ik een gedeelte meteen in sterke drank heb geïnvesteerd ('denn wo gibt es sonst noch 40%?').

Alles is dus weer, zo gezegd, in kannen en kruiken. Heeft Matthias mij omgekocht? Ja, zo zou men het kunnen formuleren. Maar ja, een arme student als ik zit nogal om geld verlegen, en 'als er oorlog komt, zit je zo weer zonder', zoals Gerard zou zeggen, en daar is geen speld tussen te krijgen. Een minpuntje is wel dat Matthias me nu zonder masker gezien heeft, en dus waarschijnlijk binnenkort op de hoogte zal zijn van mijn identiteit, d.w.z. mijn naam, studentnummer etc. Maar Matthias is natuurlijk nog altijd even chantabel, zeker met het oog op de komende U-raadsverkiezingen, dus dat kan nog een leuke melkkoe worden...

--

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!

(Meer informatie op http://brievenuitutrecht.web-log.nl.)

Ik vind de eerste alinea geweldig - spannend, mooi geformuleerd, maakt me benieuwd naar de rest. Daarna wordt het opeens veel explicieter en met minder moeilijke zinsopbouwen. Eigenlijk vind ik het een beetje jammer en het past niet helemaal bij de eerste alinea. Ik begrijp het verhaal ook niet helemaal. :bloos:

Ik heb je brief vluchtig doorgelezen en zag 'ondanks dat' staan. Van mijn docent Nederlands heb ik geleerd dat 'ondanks dat' niet mooi is en we daar één woord voor hebben: 'hoewel'. En in de zin erna zeg je weer 'ondanks'. Variatie in taalgebruik maakt het altijd prettiger om te lezen.:)

De eerste alinea vind ik heel goed, de alinea's erna een beetje overdone (zoeken naar ouderwetse, moeilijke woorden).

Ik vind de brieven weinig boeiend als buitenstaander.

Pas maar op, ik zal jou eens een brief schrijven, om te kijken of je dát interessant vindt!

Denk niet dat zo happen naar Dhr. Reynaert zoveel zin heeft. Maar kan me voorstellen dat je met die reactie niet echt enorm veel kunt...

Is het taalgebruik bedoeld om een beetje een 'rechtenstudeersfeer' te creëeren?
Dat maakt het naar mijn idee in ieder geval wel sterk maar ik kan er naast zitten ;)

@Hieronder:
Zeg enkel dat happen geen zin heeft. Maar is het echt zó afgesloten ?

Ik ben het anders volledig met Reynaert eens. Echt, waar gáát dit over en wat wil je ermee?

Uhm, tsja. Het doet mij aan mijn ontgroening denken.

vind ik heel lelijk. Hier heb je een zinsdeel uit een quote, die behandel je niet met hoofdletter en punt. "waarin u schrijft "niet geïnteresseerd: want anoniem" te zijn. Verder zijn sommige zinnen erg lang en zitten er kleine foutjes die mij alleen maar meer het bovenstaande gevoel geven. Zalig nasaal, om mijn biggenleider na te praten.

Ach gij, schalk monnikgeboefte! Ziet ge dan niet tegen welk een’ nobelen geest gij uwe lasteringen hebt uitgebraakt!

Kom maar op met je brief.