Afvallen.... stoppen of doorgaan?
 

Hoi!

Ik weet even niet meer wat te doen...
Ik heb al langere tijd een eetprobleem, ik moet gewoon van mezelf afvallen, het is een drang... Terwijl ik nu bijna onder het gemiddelde weeg, (bmi: 16).
Ik at dagen bijna niks, alleen een beetje avondeten, water en fruit. Tot ze erachter kwamen... ik kon niet meer doorgaan.
Ik heb ingezien dat het fout is, maar ik weet niet wat te doen.... Ik wil aan de ene kant graag stoppen en weer normaal leven, maar de andere kant wil ik ook graag doorgaan waarmee ik bezig was....
Heeft iemand hier ervaringen mee en heeft iemand tips wat ik moet doen nou?

Angelzz

naar je huisarts gaan, die is er voor om je te helpen met dit soort problemen :)

Sowieso niet doorgaan met afvallen. Het lijkt misschien zo, maar je zult er nooit écht gelukkig van worden. Je zult altijd meer willen afvallen, het is nooit genoeg.
Als ik jou was zou ik toch proberen met je ouders te praten hierover, dat je nog steeds de drang hebt om af te vallen, en vervolgens naar de huisarts te gaan. Die kan je dan heel goed verder helpen.
Als je nog vragen hebt ofzo, PM me gerust :)

Probeer idd te stoppen met afvallen en zoek hulp. Het is zeer moeilijk dit alleen te overwinnen en er zijn zo veel mensen die je kunnen helpen ook al zie je dat miss niet. Je ouders en of goede vrienden, misschien een docent of decaan van school? En ga idd naar de huisarts, dat is de snelste weg naar hulp. Succes :)

Waarom zou je willen afvallen als je goed op gewicht bent? Doe het niet voor anderen, je moet niet denken dat als je maar dunner wordt mensen anders over je gaan denken. Wees gewoon jezelf, denk goed aan jezelf en verwaarloos je lichaam absoluut niet. Je moet gewoon lekker door blijven eten, en dan bedoel ik gewoon ontbijt/lunch/avondeten met af en toe een tussendoortje. Je zal echt niet aankomen als je een gewoon eetpatroon volgt. Wijk je extreem af van dat eetpatroon, dus je eet juist héél veel of juist niet, dan pas zie je effect.

Kortom wees jezelf en denk goed aan jezelf. ;)

Met een bmi van 16 weeg je niet 'bijna onder het gemiddelde', je gewicht is vér onder het gemiddelde.

Stoppen! Nu!

Anders komt het echt nooit meer goed!

Stap 1. Waarom wil je zo graag afvallen? Doe je het voor jezelf of voor anderen? En hoe denk je eigenlijk over jezelf?
Stap 2a. Plan een afspraak bij je huisarts en wees eerlijk, door je drang af te vallen te erkennen ben je al een heel eind.
Stap 2b. Probeer alvast je maaltijden iets groter te maken. Al is het maar een paar stukken fruit, een klein stukje vlees of een mueslireep per dag extra. Door zo weinig te eten krijg je te weinig (gevarieerde) voedingsstoffen binnen en daarmee help je je lichaam naar zn eind. Dat is niet de bedoeling meis.

Laat je even weten hoe het is gegaan/verder gaat?

Dat lijkt me ook wat overdreven, als het haar vandaag niet lukt om te stoppen, denkt ze door dit soort reacties wellicht dat het nooit meer gaat lukken om te stoppen. Zoiets gaat nu eenmaal met vallen en opstaan.

Ga naar je huisarts of de vertrouwenspersoon op school, als je dat liever hebt. Die zijn er om je te helpen. En erkennen dat je een probleem hebt is al een belangrijke stap :)(y)

@ iedereen

Ik doe het niet voor anderen, die hoeven niet anders over me te denken.
Daar ligt het niet aan, ik heb goede vriendinnen.
Alleen heb ik niet echt iemand die ik vertrouw, want ik kan het niet goed vinden met m`n mentor en voor de rest weet ik ook geen leraren die ik echt vertrouw ofzo....
M`n mentor heeft het me wel eens gevraagd, of er iets was, maar ik heb het hevig ontkend.
Ik was van plan te stoppen, het leek heel makkelijk om te stoppen... Maar het is echt heel erg moeilijk....
Ik heb ook gewoon een negatief zelfbeeld... Wat het ook niet makkelijker maakt...

@Freyja
Een bmi-meter op internet zei dat ik nog een gezond gewicht had... Dus dat daar snap ik ook ff niks meer van...

Ik weet het even echt niet meer.

Afhankelijk van de bmi-meter/dokter/dietiste in kwestie heb je ondergewicht onder de 20, 19, of 18. 16 Ligt daar hoe dan ook onder. Het gemiddelde bmi ligt eerder rond de 22/23 (of nog hoger zelfs? Op de ene site vind ik 23,7, de andere24,9), dus daar ben je ver onder. Dit geldt echter wel voor 18+, ik weet niet hoe oud je bent maar als tiener kun je geloof ik wel een lager bmi hebben zonder dat het ongezond is (iemand specifieke info?). Maar dat geldt natuurlijk alleen als je 'van nature' dat gewicht hebt en gewoon gezond eet, niet als je hard aan het diëten bent om dat gewicht te krijgen.

Vanmorgen dit in een ander topic gepost

@Calyx

Thnx voor de sites!
Ik wist helemaal niet dat ondergewicht had, er staat dat onder de 16.13 ondergewicht is, mijn bmi is 16.04. Ik ben dus maar iets te licht....
Ik wil hier niet mee doorgaan, maar ik kan niet anders!

En @Freyja

Ik ben iig onder de 18.

Je kunt wel anders, maar daarvoor moet je wel ergens door heen breken. En naar de huisarts gaan is daar een voorbeeld van. Wat vind je daarvan?

naast dat het slim is om naar de huisarts te gaan zou ik ook stoppen met het kijken naar plaatjes van magere modellen. Ik merk zelf hoeveel invloed dat op mij heeft als ik daar te veel naar kijk, terwijl ik geen tiener meer ben, dus gooi die glossy's lekker de prullenbak in.

Vooral tijdens je ontwikkeling (als tienermeisje dus) heb je een gezond gewicht nodig. Als je niet genoeg vet hebt kan je ontwikkeling ernstig vertraagd worden. Je kan onder andere problemen krijgen met je vruchtbaarheid en het heeft gevolgen voor de rest van je leven.

Het lijkt nu alsof je niet anders kan, maar dat kan je wel. Het kost alleen erg veel moeite, het zal niet makkelijk zijn. De eerste stap die je moet nemen is om iemand in te schakelen - bij voorkeur je huisarts. Als je dat eng vindt, kan je ook naar de vertrouwenspersoon op school gaan. Veel succes!

Vervang om te beginnen je avatar. Los van het feit dat dat soort skelettenbeentjes me de rillingen geven, is het een slechte zaak om dergelijke zelfvernietiging zelfs maar te laten zien.


En je kan wel anders. Het klinkt simpeler dan dat het voor jou zal zijn, maar het zit allemaal in je hoofd. Jezelf uit willen hongeren is fout, en zal je lelijk maken. Mensen die iets anders beweren (ze noemen zichzelf vaak pro-ana) zijn zelf ziek, en hebben hulp nodig. Luister niet naar hen. Ze zullen tegen je liegen om de problemen met hun eigen zelfbeeld te kunnen ontkennen.

Je zult trouwens merken dat wanneer je gezond gaat eten, je een stuk meer energie hebt, je je beter voelt, en mensen aardiger tegen je doen doordat je hen niet langer (door energiegebruik) narrig benadert.

Het gekke is dat ik supermagere mensen eigenlijk heel lelijk vind. Maar bij mezelf is het anders....
Ik word er gewoon gek van!
Ik durf sowieso niet naar een huisarts, maar ik vind het ook moeilijk om met een vertrouwenspersoon op school te praten....
Misschien vinden ze dat ik me aanstel ofzo.... Ik weet het gewoon niet..........

Misschien dat je je prettiger voelt door bijvoorbeeld met de moeder van een van je vriendinnen te praten, als je dat liever niet doet met je eigen ouders? Eventueel zou die moeder er met jouw ouders over kunnen praten en dan gezamenlijk een goede oplossing vinden. Het lijkt me in ieder geval het beste als je iemand vindt bij wie je je wel op je gemak voelt zodat je er over kunt praten. Dan is de eerste stap tenminste gezet.

goh, wat een subtiele reclame...

Maar ik zou er inderdaad zo snel mogelijk mee proberen te stoppen, dit kan namelijk niet goed zijn voor je lichaam. Als je niet naar de huisarts durft te gaan moet je toch iemand in je omgeving in vertrouwen proberen te nemen. Inderdaad misschien een moeder van een vriendin of iemand uit je familie met wie je goed kan praten?

Ja, ik wil ook stoppen. Maar je voelt je gewoon geweldig als je het hebt volgehouden om de hele dag niks te eten.
Maar ik zie ook wel in dat dit echt niet goed is en dat ik dus beter kan stoppen. Bovendien houden veel mensen me in de gaten, dus ik heb ook niet veel keus. Maar het is zo moeilijk.
Ik heb het er een keer met een goede vriendin over gehad, maar die heeft meteen weer doorverteld aan iemand anders, dus die vertrouw ik nu dus niet meer. Zoveel mensen die ik echt vertrouw ken ik niet....
Ik zal er nog eens over denken....

Je kunt behalve naar je huisarts ook naar iemand gaan van het Jongeren Informatie Punt. Dat is misschien wat minder eng, omdat deze mensen jou en je omgeving niet kennen en het dus ook niet zo snel kunnen doorvertellen. Zij kunnen je, net als de huisarts, heel goed helpen in het ondernemen van verdere stappen om jezelf weer gezond te voelen :)

@x-spekkie-x
Mm, ik zal zoiets wel proberen.
Ben vandaag namelijk bijna flauwgevallen, zo kom ik echt niet verder...

Ik zou proberen er eerst zelf iets aan te doen. (gedachtes veranderen, eetlijst eten, aankomen, met mensen erover praten etc.) Als blijkt dat dit niet helpt, gelijk hulp zoeken! Hoe eerder je hulp zoekt, hoe beter. :)
Bmi 16 is écht zwaar ondergewicht! Dus je zou sowieso ook aan moeten komen..
Kun je er met iemand over praten?
(ik heb ook een webpagina gemaakt, over anorexia: http://anorexia.webklik.nl )

Mwo, je hebt tenminste de wil tot verbeteren. Dat blijkt uit de reacties en je verandering van avatar.


Als je twee vliegen in één klap wil slaan dan kun je de drang om te slagen vertalen in iets anders. Schoolresultaten, sport, fysieke oefeningen. Bovendien zijn dat allemaal dingen die je niet goed kunt als je ongezond mager bent, en gaat de wil om geweldig te voelen juist ervoor zorgen dat je gezond eet (zodat je kunt slagen in andere dingen).

Hmm als je het alleen maar omzet, ga je met dat soort dingen ook obsessief doen en dat is net zo min goed voor je (geestelijke) gezondheid. Ambitie en doorzettingsvermogen zijn goed, maar het moet niet het enige zijn waar je bevrediging uithaalt, en je moet je niet een door en door slecht voelen als het af en toe niet zo lukt of als je een stapje terug moet doen. Als je je geluk enkel haalt uit slagen en niet uit alle andere dingen die het leven biedt, is het nog niet echt gezond of handig.

Kun je die dag nog herinneren dat je besloot om niet meer te gaan eten? Wat dacht je toen en hoe voelde jij je (of de periode ervoor)?

Dit dus!

Ik heb al een keer eerder geprobeerd te stoppen, 2 maanden geleden ofzo.
Ik stortte me toen helemaal op m`n sport (paardrijden) en m`n vriendinnen. Het ging toen even goed, maar toen begon ik mezelf weer dik te vinden en verlangde terug naar het afvallen. En toen begon het dus weer overnieuw.

@oma
Ik heb al een paar jaar een negatief zelfbeeld en heb mezelf altijd al best dik gevonden (terwijl andere mensen zeiden dat ik juist dun was, maar ik weet niet of ze liegen, ik vertrouw de meeste mensen namelijk niet. Dat is ook weer mijn probleem). En na een paar jaar was ik het zo zat, dat ik besloot af te vallen. Maar helaas dus niet op een gezonde manier....

Trouwens, @T_ID:
M`n schoolresultaten zijn wel goed, (daar snap ik zelf ook niks van, maar goed) maar ik wil er ook mee stoppen omdat het niet veilig is om te gaan paardrijden voor mij. Omdat ik soms bijna flauwval dus.....

Volgens mij weet jij ergens best dat jouw gedrag erg eetgestoord is, en dat je mogelijk/waarschijnlijk een eetstoornis hebt. Hoor jij wat je zelf zegt? Je kunt niet meer paardrijden, omdat je soms flauwvalt (Reëel: Flauwvallen hoort bij te weinig eten. Gezonde mensen vallen niet zomaar flauw). Anderen vinden je dun, maar jij gelooft dat niet (Dé eetstoornisgedachte bij uitstek). Je hebt een heel laag BMI, maar toch wil je het niet opgeven. Je kunt eigenlijk ook niet zomaar zonder, omdat het hongeren je toch ook wel een prettig gevoel geeft (Controle!) en je hebt een heel laag zelfbeeld.

Ik denk dat je bevestiging wilt hier, dat je moet stoppen. Dat je inderdaad verkeerd bezig bent. Als jij zelf twijfelt over naar de huisarts gaan, kan je bijvoorbeeld ook eens op deze site kijken: www.hezelfhulp.nl. Dat is een Helpdesk Eetstoornissen, met mensen die je kan mailen of bellen. Misschien kan je tegenover hen je verhaal doen? Zo ben ik een paar jaar geleden begonnen, en als ik toen hun adviezen wat serieuzer had genomen zat ik nu niet in deeltijdbehandeling om van mijn eetstoornis af te komen. Denk er niet te licht over. Nu is het misschien nog fijn want oh je wordt dunner (al ben je nog steeds "dik" in je eigen ogen), maar zijn er niet een heleboel dingen die je mist? Je sociale leven zal minder worden. Je kán al niet meer paardrijden. Je blijft jezelf dik zien, hoe dun je ook wordt. Je hebt controle, maar die is maar schijn... want als de weegschaal + 1 ons aangeeft, voel je je weer totaal van je stuk gebracht. Eten, niet-eten, allerlei bijgedachtes daar omheen worden steeds belangrijker en al het andere vervaagt. Zo gaat dat met eetstoornissen, en hoe verder je gaat hoe lastiger de weg terug is. En denk niet: "Maar bij mij gebeurt dat niet". Dat is namelijk ook dé eetstoornisgedachte bij uitstek.. hoe lang ík niet in de ontkenning ben geweest......

Neem jezelf serieus. Als je wilt leven tenminste, want op deze manier zal je uiteindelijk steeds meer aan kwaliteit van leven inleveren.

Bedankt voor al jullie tips ;).
M`n mentor heeft m`n ouders gebeld (ik heb een test voor faalangst gedaan).
Maar ik weet wel dat hij meer weet, en nou wil ie binnenkort praten.
Oh, wat moet ik nu doen? Toegeven of geheimhouden?

Toegeven, dat is nu toch wel duidelijk? :)

Ik heb wat besloten. Ik ga het gewoon vertellen.
Het is de ENIGE weg om hier uit te komen.
Ik ga het gewoon DOEN!
Bedankt voor al jullie steun, ik denk dat ik het nu aankan!
Ik moet gewoon vertrouwen in mezelf hebben en het doen.
En niet meer bang zijn om mensen teleur te stellen. Ik kan dit!

Ik vind het een goede én super knappe beslissing!

Sterkte! En, je kan het zeker! (Y)

Supergoed dat je dat besloten hebt! (y) Wanneer is het gesprek met je mentor?

En bedenk dat je hier altijd kan blijven posten, als het goed gaat maar ook als je even een mindere periode hebt.

Echt heel goed van je!
Laat vooral nog wat van je horen. :)

Ik laat zeker nog wat van me horen ;).

@fractuur
Deze week denk ik...

Hey!

Ik ga de komende maanden praten met een vertrouwenspersoon op school.
Dus ik denk dat het wel goed gaat komen ;).
Nog bedankt voor jullie steun en hulp!

Xx,

Goed bezig! (y) :)

En laat inderdaad af en toe maar weten hoe het gaat!

Ik vind dat je moet doen waar je gelukkig van wordt.

Kan ik hieruit afleiden dat je het gesprek met je mentor gehad hebt? Hoe was dat? :) En heeft de vertrouwenspersoon een wachtlijst ofzo, dat je zo lang moet wachten? ;) Heel erg goed bezig iig, je mag echt trots zijn op jezelf!

Gelukkig maar dat je erover gaat praten. Want als je ermee door zou gaan kwam je uit te zien als al die modelletjes op tv. Vel over bot dus x]. en dat is eigenlijk niet bepaald sexy.