Donker
 

Donker


In het
donker van zijn
ogen
brak de
storm los

Stak haar liefde
met giftige
pijlen
in sferen
van troebel
water


In het
donker van zijn
ogen
vluchte
het licht
uit me dromen
liet langzaam
de dood
tot me komen

In sneeuwwite
kleren
op een bed
gelegen
waar gezichten
zachtjes
hun leed
begraven
in de nevels
van het vergane

tis wel mooi maar ut leest een beetje lastig zo

Ik heb de vorm even aangepast. Ik ik vind zo'n vorm persoonlik beter lezen en mooier ogen. Want als ik het zag staan zoals jij het bracht wou ik het eerder niet lezen. Ben blij dat ik uiteindelijk toch maar heb gedaan want wat je schrijft is eigenlijk best goed :)

Wat is er nou niet zo leuk aan die vorm van jou? Wel je leest alles in "schokken" en dan loopt het niet echt. Misschien was het de bedoeling accenten te leggen op bepaalde delen van je gedicht; Wel dan moet je die proberen te bereiken door leestekens, en structuren in je zinnen. Niet (enkel) door de vorm van het geheel.

Even over jouw gedicht nu. Het is zoals ik al zei best goed. Alleen beetje letten op je woorden hier en daar:
Bv vluchte het licht
uit me dromen
Het is vluchtte en m'n of mijn .. :) Verder is het sneeuwwitte toch?...

Je taalgebruik is apart, je leest het niet in elk gedicht. Alleen is het niet heel erg mooi afgewerkt. Wat wel jammer is. Ik vind vooral je einde mooi :o Eigenlijk heel mooi :)

Heel erg bedankt voor je commentaar. Ik zal de volgende keer de zinnen anders opstellen.

xxx Missty :)