Alleen op reis (ZO-Azië)
 

Ik weet dat er meer topics zijn geweest over alleen reizen, maar ik wou toch mijn situatie even voorleggen. Ik wil heel graag komende zomer op reis, waarschijnlijk naar Thailand en omstreken, en dan ook graag zelfstandig. Vorig jaar heb ik een groepsreis gemaakt naar Marokko. Dat was opzich erg leuk, maar ik wil toch graag zélf op reis zijn; hostels uitzoeken, met de trein reizen, etc. Nou dacht ik dit jaar een vriendin te hebben die mee wou, maar uiteindelijk kan ze toch niet. Eventueel wil mijn broertje wel mee, maar ik ben bang dat hij het toch niet leuk genoeg vindt om 2000 euro aan te besteden.
Hoe is het om alleen te reizen? Mijn voornaamste probleem zou zijn dat je zo alleen bent. Je ontmoet weliswaar mensen in hostels, maar in hoeverre trek je daar buiten de avonden mee op? Ik vind het wel fijn om mijn belevenissen te delen en om in lastige situaties iemand bij me te hebben om erom te kunnen lachen.
Hoe zijn jullie ervaringen hiermee? Ontmoet je gauw mensen met wie je bijvoorbeeld een paar dagen optrekt? Of weten jullie een andere manier om een reisbuddy te vinden?
Ik had eigenlijk gezegd niet alleen te reizen, maar ik wil dit zó graag, dat ik de neiging heb het gewoon te doen...

Je gaat reizen in de één van de meest bezochte plekken die er zijn (toeristen/oppervlakte) dus je zal altijd wel iemand tegenkomen die naar dezelfde plek wil. Dat biedt veiligheid en mja soms ontmoet je leuke mensen en soms saaie mensen. :D Mijn ervaring is dat andere mensen meestal sociale, hulpvaardige reizigers zijn.

Kortom, gewoon doen.

wat ik heb gemerkt in hostels in thailand is dat de reizigers ook overdag samen optrekken, samen dingen ondernemen enz. mensen spreken je snel aan als ze merken dat je alleen bent, en een afspraak om samen iets te gaan doen is snel gemaakt. gewoon gaan (y) houd je er trouwens wel rekening mee dat je er in het regenseizoen bent?

Als je makkelijk mensen ontmoet: doen.
Als je dat niet doet: niet doen.

Ik heb het vorig jaar geprobeerd omdat iedereen altijd zei dat je zo ontzettend makkelijk mensen ontmoet als je alleen reist, terwijl ik altijd dacht dat alleen reizen niks voor mij is omdat ik dus niet zo makkelijk mensen ontmoet. Ik ontmoette dus nauwelijks mensen en de reis was nogal een mislukking, ben na drie weken naar huis gegaan ipv na de geplande zes weken.

Hangt natuurlijk heel erg van het gebied af. ZO Azië ja doen.

Ik ga aankomende zomer ook naar thailand in m'n eentje, en daarna door naar china.
Het moet niet zo'n probleem zijn om mensen te vinden; mijn ervaring is dat dit vrij makkelijk gaat (vorig jaar was ik in australie, en was dit ook helemaal geen probleem). Veel mensen reizen alleen, en iedereen is wel op zoek naar een praatje of gezellig een dagje iets doen. en als je meegaat met een tour oid, zitten er altijd zat andere backpackers bij die doorgaans ook alleen zijn. hier zou ik me dus niet zo druk om maken!

Je moet een beetje geluk hebben met de mensen die je treft. Ik heb het een aantal keer gedaan en over het algemeen had ik makkelijk contact en heb ik vreselijk leuke en interessante mensen ontmoet. Ik heb het ook een keer gehad dat ik in een hostel met alleen maar Fransen (n) en Franse Belgen (n) die werk zochten in die stad ( Dublin )
Die lui zochten totaal geen contact, dus toen heb ik een paar dagen vrijwel alleen rondgelopen en dat was kut.

Mijn broer reist momenteel de wereld rond en die leert best wel wat mensen kennen. Hij is begonnen met een reisbuddy en daarna alleen verder gegaan. De reisbuddy beviel overigens uitstekend, misschien is het wat om een deel/begin van je reis daarmee te plannen.

Ik denk dat je goede research moet gaan doen naar de plekken die je wilt gaan bezoeken, kijken of er veel backpackers komen of niet.

Kort vraagje. Ik ga deze zomer ook naar Azië, voor het eerst, dus meer info kan ik je (nog) niet geven. Maar de mensen die hier lezen, zullen wel kunnen antwoorden op mijn vraagje:

hoe zit het met souvenirs opsturen vanuit India en/of Nepal? Te onbetrouwbaar / duur ?

Probeer 'WWOOFing'. (http://www.wwoof.org)
Met deze organisatie kan je terecht bij mensen bij wie je in huis kan wonen (kost en inwoning) waarvoor je in ruil bij hen meewerkt op de boerderij o.i.d.
Op deze manier leer je echt de mensen kennen, omdat je bij ze in huis woont en leeft en daarmee dus zo goed als alles samen doet. Daarnaast houd je je ook bezig, want je werkt (afhankelijk van de mensen waar je te gast bent) meestal vijf dagen in de week, maar daarnaast heb je ook voldoende vrij om de omgeving te zien.
Hier komt ook nog bij dat het relatief goedkoop is, omdat je niets kwijt bent aan kost en inwoning. Alleen het reizen zelf en de extra dingen die je doet moet je betalen en dat is hoe duur je het zelf maakt.

Ik kan het je in ieder geval van harte aanraden. Ik heb ruim 4 maanden in Japan gezeten, waarvan ik ongeveer de helft van de tijd ben wezen 'wwoofen'. Je kan zelf uitzoeken waar je naartoe wilt en afhankelijk van wat de gastgezinnen willen en wat je met ze afspreekt kan je daar blijven varierend van drie dagen tot een heel jaar lang.
Als je wwoofen een beetje afwisselt met zelfstandig reizen en het verblijven in b.v. jeugdherbergen heb je een mooie reis waarbij je de mensen en cultuur echt leert kennen, je niet veel geld kwijt hoeft te zijn, je jezelf lekker bezig kan houden en toch vrij kan zijn in waar je heen wilt en wat je wilt gaan doen.
Succes :)

India Post is erg verzorgd en goedkoop, maar duurt wel erg lang.

Stuur in ieder geval enkel dingen op vanuit grote steden. De goedkoopste dienst in India die in de buurt komt van DHL-kwaliteit (qua snelheid dan) is 'Speedpost'.