Nog meer mensen hier die bloeddonor zijn ?
 

Wij zijn met (bijna) de hele klas (hbov) bloeddonor geworden :)
Misschien voor anderen ook een leuk en nuttig initiatief.

Je helpt er anderen mee *O*


http://www.sanquin.nl/sanquin-nl/sqn_home_nl.nsf

Ja, ik ben bloeddonor. Maar wat is je discussiepunt?

Discussie punt ? moet dat hier dan ?
Hoe ging bij jou de eerste keer ?:)

Bij mij ging het wel goed meteen, niet duizelig geweest. Hadden ze wel voor gewaarschuwd dat dat kon.

Ik vond het prikken geen zeer doen trouwens.

Het is wel handig als je een doel hebt met je topic, dan kun je nog eens een discussie voeren met andere mensen. :D

Mijn eerste keer ging wel goed. Ik vond het een klein beetje eng, maar alles viel reuze mee. Ze waren heel aardig, echt pijn deed het inderdaad niet en ik werd ook niet duizelig.

ja ik ben bloeddonor.

nergens last van als ze prikken

Ik (nog) niet. Ik woon momenteel in de VS en wilde hier bloed doneren, maar toen bleek dat inwoners van landen waar ooit mond&klauwzeer heeft geheerst hier geen bloed mogen doneren...

:confused:
Je bent toch geen koe ? :D

ik heb het weleens gedaan, maar voorlopig doe ik het niet meer. De dagen erna voelde ik me echt beroerd, en toen ik de dag erna ging sporten ging dat echt voor geen meter.

+1

Sorry bedoelde BSE, en dan ging het ze meer om de relatie met Creutzfeldt-Jacob dan om BSE zelf volgens mij.

Ik ben ook bloeddonor. Van het prikken zelf heb ik geen last, maar de eerste keer werd ik een paar uur na het prikken wel heel slap en duizelig, de dag erna was ik ook nog wat trillerig enzo.

Haha wat een belachelijke opvatting van Amerika, vooral omdat ze daar geld geven voor bloeddonaties en het doneren dus veel onveiliger is dan in Nederland.

Ik ben geen donor, ik zou het heel graag willen maar ik ben vreselijk moeilijk te prikken waardoor het mij heel sterk werd afgeraden.

Hoezo ben je moeilijk om te prikken? Diepe aders?
Ik ben ook moeilijk om te prikken, maar dat vind ik geen probleem. Ik ben nog nooit in één keer raak geprikt, 't kost altijd minimaal twee keer en soms vaker (er komt gewoon geen ader op, ze kunnen dat riempje nog zo strak trekken en ik kan nog zo hard een vuist maken, die ader blijft lekker verborgen); even vervelend om extra geprikt te worden, maar dat doet nog geen seconde pijn.
(En daarna ga ik naar buiten met twee pleisters, één op iedere arm :D Ziet er meteen zo serieus uit :P )

Hele diepe aders inderdaad maar ik word ook meteen overal paarsblauw én ik moet al heel vaak infusen laten aanleggen waardoor mijn armen ook al enigszins vol littekens zitten(n).
Mijn ma werkt bij de Bloedbank en zij is, samen met nog maar één iemand, de enige die in staat is om mij dus überhaupt te prikken. Ik kan natuurlijk nooit afhankelijk zijn van slechts die twee mensen waardoor het vrijwel onmogelijk word voor mij om te doneren.

Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je het niet doet.

Alledrie mijn zussen hadden het probleem dat het infuus niet bleef lopen. Hele diepe aders, maar dus ook dat wanneer het eenmaal geprikt was het niet doorliep. En als de zak niet volkomt gooien ze hem weg. Ik ben niet eens meer gegaan, door een combinatie van dit, ik mocht niet gaan een tijdlang doordat ik onder de evenaar was geweest en gewoon luiheid/angst.

Bij mij loopt hij ook heel langzaam, maar met een hoop geknijp in zo'n schuimding en lang wachten krijg ik wel een zakje vol, gelukkig :Y

Ik ben ook bloeddonor.
De donatie zelf gaat meestal wel goed, maar het is altijd spannend of m'n HB hoog genoeg is. Ben al een keer naar huis gestuurd omdat ze het niet aandurfden.

pfffffff nee man ik word daar helemaal gek van... duizelig misselijk en alles

tegen gewoon bloed kan ik wel, ik heb een keer mn hele been opengehaald aan prikkeldraad en daar kwam ik pas 20 minuten later achter. beetje raar

Er gaan veel zaken goed bij Sanquin Bloedbank maar ook zaken helemaal niet goed.
Zie http://www.lvbdonoren.nl/