Klimaten der verzwachtering
 

Niet te gissen naar de
felle kleuren
diafragmas gehuld in pragmatische lange halen
te roepen naar groente en langen naar lachende trachten
hel hel a hel a hela hela ha
niet niet te tete te lopen

GRA GRA GRIL

ik wil u iets duidelijk maken
maar kan de woorden niet vinden
t

raden van diepe lachten de ie in prachtige banen
te zwemmen door groene liantrische pragtrianen
ke klimaxistraxische liadranten gehuld in granen

*O**O**O**O**O**O**O**O**O**O**O**O**O**O*

Ik hoop dat jullie het goed vinden, het is het eerste gedicht dat ik schreef toen ik na een lange reis eindelijk weer de Nederlandse grond onder mijn voeten had. Ik denk dat de euforie zeer duidelijk doorklinkt in deze lofzang. Het is een van mijn minder experimentele gedichten, maar niet getreurd ik blijf jullie verblijden met mijn hersenspinsels!

Waarom gebruik je zo een hoogdravende taal? Less is more zou ik zeggen.