tips/advies gevraagd: mijn vriend heeft Asperger
 

Even in het kort de situatie:

Ik heb nu ongeveer een maand een relatie met mijn vriend T. Ik kende hem al ongeveer een jaar via msn en we zijn behoorlijk gek op elkaar. Alleen is er een probleem.

Vanaf het begin weet ik dat hij Asperger heeft (een "milde" vorm van autisme) en hij heeft in het verleden een psychose gehad. Ook heeft hij last van depressies.
De depressies zitten in zijn genen, en hij slikt daar medicatie tegen.

Hij is hier open in en geeft op zich redelijk zijn grenzen aan (hij kan weinig prikkels aan, dus drukke omgevingen, veel praten of andere "drukte" is voor hem erg zwaar, omdat hij geen filter heeft in zijn hoofd om al die prikkels te plaatsen. de wereld komt als het ware als een bom op hem af)

Ik werk zelf als begeleider met mensen met asperger en aanverwante problematiek, en ik heb steeds meer het idee dat ik een client aan het begeleiden ben. hij heeft namelijk ook woonbegeleiding, en wekelijks komt er een sociaal psychologisch verpleegkundige langs voor gesprekken. Het is natuurlijk goed dat hij begeleid wordt met zijn problemen, maar ik merk steeds vaker dat zijn problematiek zo ernstig is, dat ik hem meer aan het begeleiden ben dan dat het een gelijkwaardige omgang is.

Deze relatie kost me veel energie, en ik weet dat het eigenlijk onverstandig is om deze in stand te houden, maar ik wil hem ook niet kwijt. We zijn echt erg gesteld op elkaar.

Maar als ik bijvoorbeeld ergens mee zit, en hij zit al niet lekker in zijn vel, kan dat bij hem alleen maar leiden tot meer onrust en zelfs boosheid.... wat moet ik doen?

Graag tips/advies van mensen die bekend zijn met Asperger, dus die weten waar ik het over heb.

oke... dat was niet echt in het kort. sorry :p

Ongelijkwaardige relaties werken niet, ongeacht de reden waarom zij ongelijkwaardig zijn. Volgens mij weet je zelf heel goed wat het beste is, voor jou althans. :)

Hangt er wel een beetje vanaf, hoe lang je al samen bent en of er nog kans is op verbetering enzovoorts... Maar als jij echt het idee hebt dat je hem aan het begeleiden bent en zijn problematiek is zo ernstig dat het er niet naar uitziet dat dat snel stopt, dan is het niet echt een relatie waar jij je uiteindelijk fijn bij voelt, waarschijnlijk. Maar wel lastig natuurlijk, als je nog wel echt krankzinnig verliefd op hem bent en zo (maar je zegt 'we zijn gesteld op elkaar', dat klinkt nogal mild, maar kan ook gewoon een ongelukkig gekozen formulatie zijn natuurlijk).

keb zelf ook asperger maar ik merk er nix van, aleen dat ik soms dingen als grap zeg maar niet aankomena ls grap, maar waarom zou je anders met je vriend moete omgaan als hij asperger heeft? gewoon normaal met hem omgaan zoals je met een andere vriend ookdoet

Niet iedereen (met Asperger) is hetzelfde;) Bovendien heeft hij blijkbaar ook last van depressies ed, dat maakt natuurlijk wel een hoop verschil.

hoi allemaal, bedankt voor jullie reacties....
het is uit.
we houden nog steeds enorm van elkaar. maar het is erg moeilijk. ik zag het inderdaad aankomen.
toch waren wij het beiden die het besloten hadden..... wat het niet makkelijk maakt.
en ik vraag me af wat wijsheid is.
we hebben nu afgesproken 2 weken geen contact en daarna kijken of vriendschap mogelijk is.

Asperger is een breed begrip, hij heeft een vrij zware vorm er van.
Door zijn psychose in het verleden kan hij weinig prikkels aan. Met prikkels bedoel ik niet alleen omgevingsgeluiden/beelden/geuren e.d., maar ook spanningen die voort komen uit omgang met andere mensen.

Als ik bijvoorbeeld met hem afspreek om iets te bespreken op een later tijdstip (omdat ik veel en vaak werk ben ik vaak van huis) dan is hij bijvoorbeeld die hele tussentijd heel gespannen voor dat gesprek en bang voor mijn reactie (terwijl ik vrij rustig reageer, zelfs op heftige dingen, ook al moet ik me soms inhouden)

Het is wel heel lastig. Een jongen met een hart van goud, waar ik echt veel van hou, maar met zware Asperger-vorm, depressies (heeft hij van zn biologische ma ge-erfd), spanningen en in het verleden psychotisch geweest.

.....

Het lijkt wel of ik asperger heb. Ik herken er zoveel in. Ik heb ADHD en ook last van depressies. En spanningen voor gesprekken enzo. Veel vrienden heb ik dan ook niet.