Verschillende karakters, of...?
 

Vandaag weer zo'n situatie. We moesten presenteren en mijn presentatie ging écht níet goed goed. Ik vond het eng, durfde niet echt etc. Anderen uit mijn klas stonden enthousiast, grapjes makend en los voor de klas.
Wat zou ik gráág zo zijn, zoals hun...
Als ik ook hoor wat zij doen; spelen in toneelstukken, zingen in musicals, recreatie medewerker op de camping etc.
En ik, ik zou sommige dingen zó graag doen, maar ik durf het gewoon echt niet.
Ik baal van hoe ik zelf ben, veel te stil en verlegen (bang).

Nu vraag ik me af. Is dit iets wat ik moet accepteren? Als in: iedereen heeft een ander karakter, iedereen is anders. Of kan iedereen, als je het maar wilt en er hard aan werkt, zo worden?

Ik weet het niet zo goed, ik weet alleen dat ik liever zou zijn zoals hun:'(

Ik denk dat iedereen een ander karakter heeft, maar dat je sommige dingen (zij het soms tot op zekere hoogte) wel kunt leren. Dingen als zelfvertrouwen, presenteren ed, zijn in ieder geval wel dat soort dingen.

sommige dingen zijn zeker wel te leren, waar onder presenteren en los komen! Dit jaar moet ik voor school best veel presenteren. In het begin vond ik dat echt dood eng maar nu vind ik het niet echt erg meer. Oke, ik doe het liever niet, maar als ik toch moet is dat ook wel prima. Bij mij was het een kwestie van gewoon doen. Soms echt heel erg eng, maar het is nooit fout gegaan en ik kreeg soms zelfs complimentjes dat mensen mij juist zo open vonden, en vonden dat ik goed had gepresenteerd enzo.

Ik sluit me bij de rest aan. Dit is iets wat, tot op zekere hoogte, te leren is. Ga eens bij jezelf na wat je er zo eng aan vindt. En vraag je daarna af wat het állerállerergste is wat je kan gebeuren. Is dat dat je jezelf voor schut zet? Dat anderen je stom vinden? Vraag je eens af hoe belangrijk die zaken voor je zijn en ga met die gedachte een presentatie in.

Succes (Y)

Tsja, sommige mensen zijn introvert, andere zijn extravert en het wordt de laatste tijd doorgaans vooral gewaardeerd als je fijn extravert bent (in de jaren vijftig was dat wel anders, dan was het mooi en beleefd als je wat stil was!). Het wordt van iedereen verwacht dat hij goed kan presenteren enz., en dat is inderdaad wel te leren, maar kost voor sommige mensen nu eenmaal een stuk meer moeite dan voor andere. Het is ook wel zo dat hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat, dus ik zou me er niet te druk om maken. Er zijn heel veel mensen die niet goed kunnen presenteren en/of die het vervelend worden, daarin ben je heus niet de enige.

Dus ik zou het accepteren, maar ik zou ook, als je een keer echt iets wilt, je over je angst heen zetten en gewoon iets doen (je opgeven voor een toneelstuk oid). Het is niet erg als het wat meer moeite kost, kan je daarna extra trots op jezelf zijn. Maar het moet wel tegen elkaar opwegen.

Presenteren is ook nooit echt een favoriet onderdeel van de studie voor mij. Niet dat ik helemaal dichtklap zoals ik het een beetje in jouw post lees, maar toch even flink de kriebels. Wat mij helpt is als er duo-presentaties worden gedaan de ander te laten 'openen'. Gelijk de aandacht pakken, de groep opwarmen, zorgen dat het onderwerp duidelijk is, etc, dat zijn vaak moeilijke gedeeltes van een presentatie voor mijn gevoel. Als dat éénmaal voorbij was en ik mocht inspringen, dan gaat het vaak al een stuk gemakkelijker voor mij. Misschien zou je zo een klein beetje kunnen 'wennen' aan presenteren.

de één moet gewoon van iets verder komen dan de ander.

Zoek je eigen stijl. Dus presenteer op een manier die bij jou past. Probeer niemand na te doen, want dan doe je niet waar jij het beste in bent. Misschien kan jij bijvoorbeeld wel rustig en goed geordend een presentatie neerzetten.
Er zijn heel veel mensen die presenteren eng vinden. Het enige wat je daar tegen kunt doen is oefenen en een beetje schijt hebben.

Bedankt voor jullie reacties :)
Zitten een aantal tips & reacties bij waar ik echt wat mee kan, thanx!
Ik ga sowieso proberen ook de goede kanten van introvert zijn te zien, maar ook oefenen in presenteren...