![]() |
angst aanvallen?
hey, ik heb hier al zins mijn jeugsd last van, vroeger als ik op de plee zit en doorspoelde dan werd ik om een ov andere manier bang, de douchgoordein durfde ik niet dicht te doen, bang in ht donker, waneer ik de trap opliep keek ik steeds achterom , waneer ik anar benede liep ook, maar waneer ik niet aleen ben dan zijn all deze angsten weg, tenzij ik er over nadacht,
mar het raare is zodra er iets mis gaat in me leven komen deze angsten trug, hoe slechter het gaat hoe angstiger ik word, ik heb ook iets wat asperger heet maar dat snap ik ook niet echt, weet iemand hoe je hier mee om kan gaan zonder medicatie? |
Citaat:
|
Dat heb ik ook altijd, maar er nog nooit over nagedacht wat het eigenlijk kan zijn? xD
(Ik doe het douchegordijn btw wel altijd dicht, omdat ik anders denk dat ik het niet merk als er opeens een engerd in de douche staat terwijl ik m'n haar aan't wassen ben ofzo. :S) Trouwens, syndroom van Asperger is een autistische stoornis. Je bent dus wat autistisch, zoiets als PDD-NOS (dat ken je vast wel ;)) Nouja, check wikipedia gewoon ff. |
Je beschrijft nu allerlei angsten uit het verleden en je geeft aan dat je angsten terug komen als het minder goed met je gaat. Maar zijn dat dan dezelfde angsten of hebben ze nu een andere vorm?
Vermijd je ook situaties vanwege van die angsten? Kun je op die angstige momenten voor jezelf beredeneren dat het onzin is (ondanks het feit dat je misschien wel angstig blijft) of is dat pas nadien mogelijk? |
Asperger syndroom gaat vaak met angsten samen. Als men zich op een andere manier ontwikkelt hebben mensen snel de neiging om gedrag te corrigeren. Het lijkt wel alsof je jezelf niet meer mag zijn van de omgeving.
Sociaal gaat het ook vaak wat lastiger bij Asperger, dit kan ook een oorzaak zijn voor je angsten. Mensen met Asperger hebben vaker een hoger IQ, maar een wat minder EQ. |
Autisme in het algemeen kan samengaan met angsten.. of gevoelens die op angst lijken, maar eigenlijk een soort paniek zijn, omdat het plaatje niet 'klopt'. Ofzoiets :)
|
Citaat:
|
ik heb precies hetzelfde maar dan nog een tikkeltje erger! jij hebt gewoon paniekaanvallen. je hebt dan momenten dat je heel erg bang bent dat er iets gaat gebeuren. het beste wat je dan kan doen is afleiding gaan zoeken. ga even zitten met een kopje thee of een boek of tijdschrift lezen! misschien even tv kijken ofzo. maar, het belangrijkste is is om te voorkomen dat je die aanvallen krijgt dat doe je het makkelijkste door 1x van de trap te lopen zonder achterom te kijken en er ook 1x op zonder om te kijken. dan zal je angst al een stuk minder zijn! is het nog steeds niet over, dan raad ik je toch aan om naar een huisarts tegaan! want, het is wel iets in je hoofd waar je later heel erg problemen van kan krijgen. je kan er namelijk ook depressief van worden. Ik moet er ook medicijnen voor slikken. Als je dat slikt helpt het er echt bij! want, dan heb je minder angstaanvallen! meestal krijg je deze paniekaanvallen doordat je even verkeerd ademt. dan moet je nu niet gaan letten op hoe je ademt want dat word het juist alleen maar meer! ik hoop dat je er wat aan hebt! Succes! maar, echt je moet echt naar de dokter als het niet over gaat. het klinkt heel eng. maar, je kan er depressief door worden jezelf van de mensen afsluiten en misschien wel zelfmoord plegen. en als je een paniekaanval hebt geloof me, dan ben jij zelf de enige die je nog kan helpen en niemand anders. Mensen kunnen je hooguit veiligheid geven en je tegen te houden. maar met paniekaanvallen weet je echt nooit wat er wel niet allemaal kan gebeuren.
|
ik heb net hetzelfde
als ik alleen in een kamer ben en ik hoor iets direct alle lichten aan of als ik de trap oploop kijk ik altijd achter me moet ik door een donkere hal dar ren ik altijd heel hard er door waarom geen idee angst gewoon denk ik ik heb by the way niet het asperge sydrome |
ik heb hetzelfde. en waarschijnlijk ook asperger.
ik zou zelf graag ook willen weten wat je tegen die angsten kan doen.. |
haha, mensen met asperger zijn vaak heel aardig. :)
die angsten hm, klinkt wel herkenbaar, maar dat heb ik soms en ik dacht dat het gewoon normaal was dat iedereen dat wel eens heeft. Ik heb er nooit echt over nagedacht, ik dacht dat iedereen wel eens bang is in het donker en als je de trap oploopt inderdaad. Maar mensen met Asperger worden vaak verkeerd begrepen en houden meestal niet van babbelen over alledaagse dingen, zo van films nieuws weer. Is maar een voorbeeld. Waarschijnlijk heeft het ook te maken met dat je je gevoelens (angsten in dit geval?) niet begrijpt en dat je woorden anders opvat dan mensen bedoelen. Ze vatten het meeste letterlijk op. Een soort disconnectie in sociale interactie met mensen. edit: Ik vind het wel typisch trouwens want ik was eerst depressief en heb een zelfmoordpoging gedaan toen ik 16 was en tientallen keren op het punt gestaan om zelfmoord te plegen. Ik heb er nooit echt over na gedacht dat dit er misschien mee te maken zou kunnen hebben! dankjewel :) want hier kom ik zelf ook verder mee! |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:28. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.