Crisisbeleving...
 

Zoals jullie allen wel weten zitten we de dag van vandaag in een financiële crisis. Ik moet rond dit onderwerp werken voor mijn stage.


Ik heb hulp nodig bij volgende puntjes:

Hoe beleef je de crisis op jouw WERK?

Weten jullie soms praktische tips omtrend samenwerking met buur/gezin om de crisis tegen te gaan. (besparingen en dergelijke)

Inspanningen (positieve) van bepaalde bedrijven ifv de crisis.

Zelfontplooiing door de crisis. Wat hbn jullie ervaren, geleerd in de crisis?

Grappige quotes omtrend de crisis?

MVG

Economsiche crises zit gewoon tussen de oren en het is de media die dat de mensen voor houd en gek maakt dat er crises is. In de winkels, op de weg en in de stad merk ik niks van de crises, de mensen kopen net zoveel als een jaar geleden.

Feit is dat op vakantie's en op de mobiele telefoon niet bezuinigd wordt.

wat denk jij wel niet ??? hoe komt het dan dat al mijn vrienden worden ontslagen door de de crises??
en jij beweerd dat niemand er last van heeft dat het maar tussen de oren zit ?!

Lekker makkelijk praten als je niet midden in het bedrijfsleven staat.

In de supermarkt wordt er vast nog niet noemenswaardig minder verkocht, maar op heel veel andere vlakken is er wel degelijk een duidelijke omzetvermindering te zien.
De aanschaf van luxe gebruiksgoederen wordt uitgesteld, verbouwingen wacht men nog even mee en dat er de laatste tijd minder huizen van eigenaar wisselen is ook gewoon een meetbaar feit. De verminderde consumptie werkt in allerlei bedrijfstakken door.

Of je echt van een economische crisis kunt spreken is een ander verhaal, maar een duidelijke dip is er wel. Een stap terug doen is in mijn ogen niet direct een crisis.

Tja, en wat ik er van merk op m'n werk: weinig. Dankzij een ouderwetse Hollandse winter is er weer werk zat in de sector waar ik werk, namelijk de wegenbouw. Daarnaast wordt er ook nog gesproken over het naar voren halen van projecten om de werkgelegenheid op peil te houden. Dus is de "crisis" eerder positief dan negatief.

Bedankt voor je reactie. Vindt ik al een mooi voorbeeld qua crisisbestrijding. Meer zulke voorbeelden of iniatieven zijn welkom. Als je er nog weet van vrienden/familie post ze maar... Het zijn vooral die practische dingen dat men doet om de crisis tegen te gaan dat nuttig is voor mij.

Tsja, ik zou zeggen; lees de krant van de afgelopen weken. Het heeft vol gestaan met allerlei oplossingen, zowel van 'experts' als wat er op politiek vlak gedaan wordt om het te bestrijden.

Daar zeg je het juist, dat is grotendeels theoretisch gekwakzalf, terwijl de interessante dingen van de werkmens zelf komen vind ik dan toch. Hoe zij het ervaren, en wat hun mening is.

Mijn stage bedrijf is in amerikaanse handen en amerikanen zijn nog hysterischer dan nederlanders. Grote investeringen mogen niet gedaan worden, er word niet gekeken naar winstgevendheid, nee gewoon nergens mag wat ingestoken worden. Beetje kortzichting en angstig gedrag denk ik dan, aangezien het harstikke goed gaat. Verder is er een vacature stop, maar dat komt denk ik meer door de overname die ook net geweest is door weer een ander bedrijf. Daarvoor werden echter al 2 jaar geen vaste contracten aangeboden, alleen uitzendcontracten.

Bij m'n oude weekendbaantje mogen minder mensen worden ingepland terwijl de winst nog steeds oploopt. Iedereen probeert zich in te denken en laat zich opjutten. Angst is de hele oorzaak van deze crisis naar mijn idee en op enkele uitzonderingen na, houden "we" de crisis zelf in stand.

1) Minder dan in het bedrijfsleven. Wat ik wel merk is dat er in mijn werk niet meer zo snel een vast contract wordt geboden en er weinig onderhandelingsruimte is over salaris.

2) Ehm nee

3) ik weet van sommige bedrijven dat ze plannen mbt verbouwing of nieuwe projecten juist nu laten uitvoeren ivm werkgelegenheid.

4) Zelf ben ik door de crisis niet in problemen gekomen. Ik werk in de jeugdzorg en spreek regelmatig ouders waarvan wel één van de twee hun baan kwijt is die bang zijn hun baan kwijt te raken. Zelf heb ik gemerkt dat de crisis wort aangepraat en als we nu gewoon net doen of het er niet is, het een stuk zou schelen.

Ik hou er door de crisis drie banen op na, dus slecht wil ik het voor mezelf nog niet noemen.
Op mijn bijbaan lijkt zelfs de tegenovergestelde situatie het geval: er is een drastisch tekort aan personeel en het is tegelijkertijd ook heel lastig om aan personeel te komen. Daar tegenover staat weer dat wanneer er personeel wordt gevonden, het aanbieden van een urencontract niet meer wordt gedaan vanwege de crisis. Iedereen krijgt vanaf nu een oproepcontract.

Mijn andere twee banen zijn welzijnswerk. Werken met mensen met lage inkomens, enz. Daar zal altijd werk in blijven, want deze groep in de samenleving blijft bestaan en blijft hulpbehoevend. Ik merk daar ook heel weinig van de crisis, behalve dat er meer cliënten lijken te komen met schuldenproblematiek.

Welke crisis?