Moordneigingen, zwaar klote.
 

Hallo,
sinds een paar maanden heb ik écht een zwaar kutgevoel.
Ik heb gewoon zin om een kat in de nek vast te grijpen. (dus niet een mens ofzo)
je kan me zo zien als een vuile klootzak, een dierenbeul maar
Ik vind dit zelf ook zwaar kut, mede doordat ik gewoon fel TEGEN dierenmishandeling ben.
En dan doe ik dit?!? Ik bedoel wtf!
Het lijkt wel of ik mijn gedachtes zelf niet meer onder controle heb, maar dat wil ik natuurlijk wel.
De gedachte is ook een tijdje weggeweest, dan heb ik ook gewoon nergens last van.
Ik loop ook steeds met deze gedachte, als de gedachte uit mijn hoofd is, doe ik ook niks.
Ik wil het gewoon het liefst door tips enzo oplossen, want aangezien ik 14 ben heb ik eigenlijk geen zin om naar een psycholoog of iets in die richting te gaan... gewoon doordat dit iets is wat je niet graag vertelt (hier dan wel, dit is anoniem)

Help me :(
(bah, wat heb ik dit verhaal in een kutsamenstellingg geschreven maarja)

Dat gevoel ken ik (ik kan niet zeggen met wat,want ik heb foto's van mezelf hierop)
Ik denk dat het beste is te denken waarom je dat wil doen.
Ben je boos op die kat?
is er iets aan die kat dat jou boos maakt?
Als dat zo is..,voorbeeld de kat stinkt of de kat krabt ufzo,dan kan het ook helpen er wat aan te doen.

Wat natuurlijk ook kan helpen is aardig met de kat te doen,lief aaien enzu.
Mieschien gaat het dan ook over (bij mij hielp het wel)
Als je merkt hoe lief enzu die kat is..,dan voel je ook niet snel de neiging hem pijn te doen.

En mieschien zit jou iets anders dwars..,en heb je zin om je frustratie weg te slaan.
En dan heb je onbewust je kat uitgekozen.

de kat heeft mij niks gedaan nee, maar met die frustratie kan best, ik probeer er gewoon niet aan te denken, bedankt hoor :)

Een psycholoog kan je ook tips geven, erheen gaan betekent niet gelijk dat je gek bent. ;)

Weet je waardoor je gefrustreerd bent? Heb je last van die gedachten op bepaalde tijdstippen of dagen, of na bepaalde gebeurtenissen? Zitten je nog andere dingen dwars?

Het is een kwestie van je geest onder controle hebben. Ik heb ook weleens gewelddadige gedachten, en die eigenlijk best wil uitvoeren. Maar je weet dat je dat beter niet kunt doen gezien de consequenties. Je bent nog jong, je bent nog op ontdekking, naar wie je bent. Ik denk dat dit daar een onderdeel van is. Maar belangrijk is dat je jezelf onder controle houdt, naar mate de tijd je voorbij gaat zal dit (de drang om zoiets te doen) dan ook steeds minder worden.

En mocht je de controle verliezen, dan raad ik je echt aan een psycholoog te bezoeken - of in ieder geval eerst langs de huisarts te gaan, die kan je doorverwijzen naar een psycholoog.

Logisch dat je niet naar een psycholoog wil. Dat is ook niet leuk en het is allerminst stoer oid. Op je 14e zit je er niet op te wachten nee. Op latere leeftijd ook niet trouwens.
Maar.. soms moet je nou eenmaal dingen doen die niet leuk zijn. En wanneer je last hebt van frustraties die leiden gewelddadige gedachten die mogelijk ook eens uitgevoerd worden, dan kun je maar beter een wijs persoon zijn en besluiten er toch iets mee te gaan doen.

Iedereen heeft er wel eens last van dat er zomaar iets in je opkomt dat je eigenlijk helemaal niet echt wil doen. Dat is niet erg. Je bent er zelf bij en je weet van jezelf dat je zoiets nooit zou doen. Als je bij zo´n gedachte bang raakt dat je het ook echt gaat doen, focus je er heel erg op en dan kun je het niet meer uit je hoofd krijgen. Beter denk je bij zo´n rare gedachte gewoon 'haha wat een onzin' en zet je het van je af. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer het toch maar eens. Als het lukt om er niet te veel op te focussen, zul je merken dat je er ook minder last van hebt.

Euh ja klopt, maar ik kom er eerlijk gezegd niet op hoe het heet. Veel waarde hechten aan dat soort gedachten is wel soms een aanleiding voor obsessief-compulsieve stoornis, dus misschien kun je het vinden als je daarop zoekt.

Ten eerste, bedankt allemaal!

Die focus vind ik toch wel het minst leuke, dan weer iets minder dan weer iets meer. Als mijn gedachten compleet ergens anders zijn heb ik er gewoon helemaal geen last van, heerlijk. Is er trouwens nog iemand anders die ooit zoiets als dit heeft gehad? Daarmee bedoel ik dan dat je je er ook op focust. Ik probeer die *(@#^$-gedachte steeds van me af te zetten, maar die stoornis heb ik 'denk ik' niet, ben geen perfectionist =P.

Ik ken het ook wel, wat mij heel erg helpt is te kijken naar wat ik op zo'n moment om me heen zie. Heel simpel, bij alles wat ik zie benoem ik wat het is in m'n hoofd, dus bv. iets als 'boeken, kast, monitor, lamp'. Daardoor ben je actief bezig met iets anders waardoor je de focus van die rare gedachten haalt. Het kan ook helpen dan bijvoorbeeld een paar sommetjes in je hoofd te maken.

Nogmaals bedankt :)
Het blijft toch een naar gevoel,gelukkig is het nu al een stuk minder. Het laait steeds weer een beetje op, en dan koelt het weer af. Het lijkt welalsof ik mijn gevoelens ben kwijtgeraakt,en niet meer terug kan vinden... dan nog een laatste vraag, ik wil later graag zelf psycholoog worden, zou zo'n ervaring dan niet nadelig zijn,of zou het juist in mijn voordeel werken?

MMmmm heel misschien is het goed om als je het echt veel hebt, zoal eens met je ouders te praten of een vertrouwd persoon. Ik had zelf best wel dat mijn gedachten niet helemaal zo liepen als dat ik zou willen, en dat wordt nu fijn gecorrigeerd door een medicijn dat een "benodigd" stofje aanvult in mijn hersenen. Hiervoor moet je dan wel echt bij de docter zijn, die kan goed bepalen of er iets is wat jou kan helpen.

Wat zoal heel goed helpt is om lekker te focussen op andere dingen, fijne dingen, dingen doen, sporten is een goede bezigheid.

Als je overigens die gedachten hebt bij een kat, kun je die energie ook proberen te "draaien" naar iets waar je juist beter van wordt.. dit doen veel mensen met goede resultaten.

En je gedachten "van je af" te schrijven. Ik heb bijvoorbeeld een boek geschreven over 2 personen, eigenlijk zijn dat gewoon mijn 2 persoonlijkheden, maar die kan ik zo mooi een plekje geven in het boek.

En tekenen helpt ook, zet het om in beelden zodat je het "niet hoeft te onthouden".

Heb je het vaker kun je ook opletten of je het niet erger hebt na koffie, cola of andere cafeine houdende dranken,
Succes in ieder geval.

heb het zelfde gevoel
nja psycholoog helpt niet geloof me ik zit al 5 jaar bij 1
mja
ik hb deze periodes af en toe niet elke dag maar wel vaak en tis freaking irri