dromen
 

Wolken drijven langzaam voorbij
En voeren zo mijn dromen mee
Eb en vloed, het terugkerende getijd
Dromen opgeslokt spoelen weg in zee
Met een steek in mijn hart denk ik terug hoe het was
Toen ik nog in een glazen bol naar mijn toekomst durfde te kijken
Nu zie ik alleen de overblijfselen van gebroken glas
Dromen werden nachtmerries toen alles moest bezwijken

Starend naar het grote zwarte heelal
Waarin dromen altijd verdwenen zijn
Een top van een berg maar beneden het diepe dal
Hoopvolle dromen doen nu zo'n pijn

Ik wil uit deze eenzame nachtmerrie ontwaken
Als de duisternis verdwijnt zal de zon weer kunnen stralen
Pas dan kunnen de pure warme stralen mijn hart opnieuw raken
En kan ik weer diep in gedachten in mijn droomwereld verdwalen

ik vind deze echt goed.. heeft veel in zich wat ik wel herken. Jammer aleen dat je zulke algemene cliche uitdrukkingen gebruikt zoals wolken die dromen meenemen, en dromen die wegspoelen in zee.. ben daar persoonlijk niet zo'n fan van, maar dat doet de kwaliteit van het gedicht geen kwaad. Vind het en mooi gedicht!!

Genesis