![]() |
onvervuld
schaduwen stelen lichten
nachten breken af een duister waas maakt daar plaats en laat leegten achter blijven nu steeds onvervuld als een lach vanachter mijn gezicht met masker en nog voortdurend wenend mijn verloren hart |
Wauw! Prachtige woordkeuze weer, mooi weergegeven in het totaalbeeld...
(k) |
|
je hart kwijt zijn is jezelf kwijt zijn,
still searching? heel mooi liefs |
Wat ik er in lees, is een soort herkenning, een zien van het niets. Jammergenoeg is jouw hart verloren toen er niets kwam, of is het net omgekeerd: jouw hart is verloren en daardoor kwam het niets op, zwarter dan de nacht, hoewel: eigenlijk kan het zelf geen kleur hebben, want er valt niet te kleuren, want er is geen materie of gevoel. Hard, heel harde en heel trieste, dieptrieste poëzie. Zo'n woordenketen van de droevigste soort, en dat maakt me ongerust.
Groetjes, Dreampoet |
allen bedankt
het volgende wat ik even kwijt wil het gaat wel de goede kant op lichaamlijk gaat het beter, alleen mentaal nog niet. dat is nogal spijtig, maar goed het begin is er allen nogmaals bedankt |
Citaat:
Liefs, Caroline |
Citaat:
ook liefs terug |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 20:07. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.