...
 

Mensen gaan dood
Elke dag bijna een miljoen
Ik heb niets met die mensen
Ik kan er niets aan doen
Ik heb er geen gevoel bij
Ik lees het in de krant
Hoor het op het nieuws
Of zie het op tv
Maar wie zijn al die mensen
Ik heb geen idee

Maar dan opeens
Gaan vrienden dood,
Zomaar uit het niets opeens bericht
Voor die en die vandaag geen licht
En morgen ook niet meer of volgend jaar
Misschien in een ander leven
Wist je dat maar
Het zou de pijn verzachten
Het gemis iets draaglijker maken
Weten dat je ze ooit tegenkomt

Maar ooit dat duurt zo lang
En het gemis en de pijn

Kon het leven maar anders zijn

Het is leuk dat je duidelijk een idee achter je gedicht hebt (ik zou wel iets aan de titel doen :p). Maar je bent erg inconsequent met metrum en rijm; nu zijn het meer gedachten die toevallig rijmen en die qua opmaak op een gedicht lijken. Het metrum en de rijm kunnen veel bijdragen aan het gevoel dat een gedicht uitdraagt, om deze reden kun je juist ook metrum en rijm bewust opbreken. Maar ik heb bij jouw gedicht niet het idee dat je het bewust hebt gedaan (het opbreken van rijm en metrum, het onregelmatige rijmschema etc). Het is het herzien waard. :)