ontrouw ( 3 gedichtjes)
 

het meisje stond aan het water

verdriet verdronken
pijn vermoord
angst gewurgd
vertrouwen verloren

ze keekt op naar de wolken

alle pijn en rottigheid
in het hart verspreid
daar aan het water
de grond in geboord


meisje aan het water
kijkend naar de hel die nog even boven prutteld


ze wandeld verder naar later
want toen was het nog veilig
want eerder is er pijn

[Dit bericht is aangepast door murwari (23-09-2001).]

zitten op de rand
van de schouder
van de man
dromend
over de vrouw
in het verleden van die ander
in het heden van de trouw

zittend op de rand
van de kader
aan de muur
vluchtend
voor de liefde
van de ander
voor de vrouw

trouw
verbroken
bij het water aan het vuur

In je ogen drogen
tranen gedragen
door lust
zachte herfstwind die
de wang van een ander kust
je wacht eeuwig
zweeft oneindig
en waarvoor dit alles?

ik reageer even op dees...
je gaat ineens over naar "zachte herfstwind"..
op zich kan dat wel...maar dat heb ik ook vaak...het vloeit niet over een met hetgeen wat je eerst geschreven hebt....
voel jij dit ook zo.....of ben ik de enige

die andere 2 gedichten vind ik ook wel redelijk hoor... http://forum.scholieren.com/smile.gif

groetjes

ik zie heel goed wat je daar mee wil zeggen http://forum.scholieren.com/smile.gif alleen stoort het me niet echt, en het past me bij het beeld dat ik voor me heb op dit moment .Wil ik behouden want dat is een van de weinige gedichjes waar ik echt een duidelijk beeld door heb.Andere keren is het een gevoel een zwarte gloed in mijn lichaam die ik beschrijf , die ik beleef.( doe ik vaag? http://forum.scholieren.com/smile.gif ) hehe dank je *knuffel* murwari