Welke uiterlijkgerelateerde dingen mag/ mocht je niet van je ouders?
 

Oftewel: Wilde jij je haar altijd lang, maar je moeder vond het leuker als het kort was. Wil je een piercing, maar dat mag niet van je vader? Etc

Vertel!:)

Ik mocht terecht geen tattoo toen ik daar opeens in Indonesie zin in had.

Mijn ouders waren helemaal niet blij toen ik mijn 14-jairge alto uitspattingen kreeg, gelukkig ben ik daar snel overheen gegroeid en zijn ze nu ook heel blij met me. Ook dingen zoals haar heel kort knippen, KAN ECHT NIET HELEMAAL NIET VROUWELIJK BLADIEBLA, fuck it toch maar heel rebels de schaar dr in en uiteindelijk vinden ze me nog steeds mooi <3 Met een tattoo thuis komen hmm, daar zullen ze niet echt blij mee zijn, heb er dan ook (nog) geen, heb wel een tunnel in mijn oor en dat vinden ze maar raar, maar ze hebben er mee leren leven. Verder vinden ze het niet leuk als ik korte jurkjes en rokjes draag, maar dan geven ze de schuld aan DE MODE VAN TEGENWOORDIG..

Nu heb ik er nergens problemen mee en mag ik doen wat ik wil.

ooh het was uiterlijk sorry niet gelezen nou wat ik niet mag eigenlijk bijna alles maar ik denk dat ze et niet leukvinden als ik me haar zwart met roze streepjes verf:D(was ik ook niet van planxD)

Ik mag mijn haar niet verven:(
Dat slaat toch nergens op? Geen gat in je lichaam, niets permanents... alleen maar een andere kleur haar! :@

Whine more.

Nouja ligt er aan hoe oud je bent, ik snap best dat ouders het niet prima vinden als hun kind van 13 met een tongpiercing rondloopt, wat ik overigens wel vaak zie dat jongeren van die leeftijd echt al best veel mogen qua uiterlijk verschijn. Opzich wel blij dat mijn ouders toendertijd daar best wel streng in waren.

Ik mag van m'n moeder geen Crocs dragen. Serieus :|.

^ Dat kan ik me heel goed voorstellen. :o

ot:
Ik mag en mocht van mijn ouders echt alles. Ze zijn zelf ook niet bepaald 'standaard' te noemen en vonden het dus prima dat ik met roze/paars/blauw/oranje/zwart haar rondliep.
Wel zeiden ze soms wat van m'n kleren, maar dat was omdat ik alles te groot kocht en ze me wijs probeerden te maken dat wat strakkere kleding me ook heus niet raar zou staan. Daar bleken ze gelijk in te hebben.
Met tatoeages ed. hebben ze ook geen probleem. Ik ben nl de enige in de familie die er nog geen een heeft. Ik begon er ooit eens over toen ik een jaar of 16 was en het enige wat ze er toen van zeiden is dat ik er goed over na moest denken en dat ze alleen niet wilden hebben dat ik iets op m'n onderarmen of nek liet zetten en dat kan ik ook wel begrijpen.
Verder weten ze wel dat ik verstandig ben en geen al te gekke dingen zal doen, dus ik heb over uiterlijkheden nog nooit 'ruzie' hoeven maken.

M'n ouders zijn altijd wel heel erg ruim geweest. Ruim genoeg voor mij in ieder geval. M'n moeder vindt het altijd geweldig als ik me 'uitleef' qua kleding, en m'n pa vindt het allemaal wel best. Hij maakt wel eens opmerkingen over hoe ik me af en toe kleed, maar verder ook niet.
Ik mocht toen ik 14 was m'n haar niet roze verven, maar daar had ik me maar bij gelegd. Nu zou ik het wel mogen. Ook piercings en tattoo's mocht ik niet, maar ik had ook niet een grote drang om die te nemen. Piercing's zouden nu opzich wel mogen, hoewel m'n ouders er niet blij mee zouden zijn. Tattoo's weet ik eigenlijk niet.

Ik mocht vroeger niet elke dag jurkjes/rokjes aan terwijl ik een schijthekel aan broeken had :o verder mocht ik geen hakken tot n bepaalde leeftijd ofzo, en moest ik eigenlijk altijd schoenen hebben die buiten alleen maar leuk ook nog eens goede kwaliteit waren, dus allstars kwamen er nooit in maar dat neem ik ze niet echt kwalijk. Tattoeages, piercings (en sigaretten) was mijn moeder sowieso pontificaal tegen maar die drang heb ik ook nooit gevoeld.
En verder vinden ze bepaalde dingen vast wel eens niet mooi maar gelukkig kan je een 20jarige geen kleding of kapsels verbieden (y).

ik mocht geen soaps kijken (dankjewel pa en ma), geen piercings (nog steeds niet, oeps hihi), geen sletterige kleding, etc. maar met de meeste dingen was ik het ook wel eens, enigszins, ik gok dat als ik heel erg hard gezeurd had ik wel spicegirlschoenen had gemogen, maar zo belangrijk was het ook niet voor me.
wel wou ik heel erg graag een lipringetje, maar ik snap wel dat dat t niet mocht als 16jarige. oh en dreadlocks mocht ik ook niet.:D

Verbieden niet, maar als iets niet mooi werd gevonden werd het wel regelmatig afgekraakt. In het geval van mijn kledingkeuze en andere jammerlijke stijlexperimenten niet altijd geheel onterecht tuurlijk. Voor tatoeages of iets dergelijks hoefden ze niet bang te zijn aangezien ik zelf ook wel doorhad dat die lelijk zijn en de meeste mensen je er achter je rug om om uitlachen. Had ik het wel gedaan, dan had er waarschijnlijk een financiële "straf" gevolgd, die enkel symbolisch zou zijn omdat ik toch geen kleedgeld had.

Dit.

Ik had zelf nooit de behoefte gehad om dergelijke radicale dingen te doen op jonge leeftijd. En mijn broertje en zussen ook niet. Dus mijn ouders hebben nooit echt iets hoeven verbieden. Het meest radicale tot nu toe was mijn broertje die wat ringetjes in zijn oor liet zetten, maar toen was hij al uit huis. En ze vonden het prima. Zijn dreadlocks ook. De enige kritiek die ik ooit krijg is van mijn moeder wanneer ik mijn haar drastisch inkort, "zonde van je krullen".

ik heb nooit problemen gehad, ik mocht geen piercings tot mijn zestiende en tegen de tijd dat ik zestien was hoefde ik ze al niet meer. over mijn tattoo deden ze ook niet moeilijk, ze zijn niet echt streng. ze hebben me nooit kleding afgeraden/verboden.

Mijn ouders vonden alles wel oké.

mocht me haren niet afknippen en geen piercings maar toch maar gedaan en nou zijn ze aan t morren want oh nee al dat ijzer (je ziet alleen mn lippiercing maar ja) tattoo's mag ook niet, rare kleuren in mn haar ook liever niet maar daar hadden ze zich bij neer gelegd, ik zie er ook uit als een jongetje met mn kleren en of ik niet liever rokjes en jurkjes aandoe en hakken ipv die lelijke sportschoenen en drugs en alcohol oh jee
gelukkig woon ik nu op mezelf maar heb ik alsnog niet zulke enorme schijt aan mn ouders dat ik gewoon meestal braaf luister

Ik mocht veel, behalve tattoos en piercings.

Ik luisterde heel netjes naar mn ouders, meer dan een henna tattoo zag ik zelf ook niet zitten. Maar op mn negentiende heb ik dan toch een tongpiercing genomen en daar deden ze uiteindelijk toch niet zo moeilijk over! Nouja, het kwaad was al geschied natuurlijk..

Ik mocht (helaas?) alles, al waren ze niet heel gecharmeerd van mijn Caliban (wansmaak, ja) en Bad Religion shirtjes.

Ik mag geen piercing (behalve oren) en tatoeages, maar daar zit ik niet echt mee :P

Ik mocht geen dreads eigenlijk, maar toen ik ze had vonden ze het niet zo erg meer. Zelfde voor piercings en bizarre overzeas/regenboogoutfits. Waarschijnlijk hadden ze wel door dat het bijna allemaal weer over zou gaan. Eigenlijk waren ze vrij relaxt (y).

Ik mocht geen piercings totdat ik 18 werd, maar zolang kon ik niet wachten, dus stiekem toch een piercing laten zetten. Naderhand viel het mijn ouders reuze mee, mijn moeder vond het zelfs wel leuk, mn vader zei dat het er uit zag als een stuk betonijzer in mn oor. Verder waren ze met wel down met alles op een kale kop na.

Ik mocht geen piercings tot m'n 16e, en toen ik 16 was en begon aan piercings vonden ze het helemaal niet erg. Ik mocht geen overseaz broeken dragen, want die vond m'n moeder afgrijselijk. Uiteindelijk toch een keer een gekregen, en daar was ik 2 weken blij mee, en toen ontdekte ik de mannen broeken van de h&m, hehe. Ze zijn wel blij dat ik nu normale kleren draag, en geen Poison The Well en weet ik veel wat voor bandshirts meer draag. Met een tattoo hoef ik thuis niet aan te komen, dat vinden ze echt niet mooi. Gelukkig heb ik de drang ook nooit gehad om een te nemen.

Oja, m'n vader vindt het naar als ik een joggingbroek draag. Ze hebben me best vrij gelaten. Om geen piercings tot m'n 16e en geen overseaz broeken (maar er toch een gekregen, haha) kan ik niet whinen.

Ik mocht geen tattoos en ook geen piercings. Heb op mijn 16e wel een neuspiercing laten zetten en dat vonden ze toen niet erg.

Verder denk ik dat ze extreem goth ook niet leuk hadden gevonden, maar ik gelukkig zelf ook niet...

Terecht.

Ik mocht mijn haar niet knalrood verven en die wenkbrauw-, lip-, tong- en/of navelpiercing zijn er ook nooit van gekomen. Achteraf ben ik er wel blij mee.

Waarom ben je daar blij mee? Ik vond het wel fijn dat ik alles wel mocht.:y

Zo veel:

• Kleding met schedel(s) er op - ivm miniscule schedels die de SS gebruikten, hadden ze bezwaar tegen toen ik een jaar of 16 was
• Kale/opgeschoren kop
• Bomberjack
• Kistjes/boots/dergelijk schoeisel
• Tattoos
• etc.

En dan waren er natuurlijk een boel dingen waar ze geen fan van waren. Zoals oorbellen en mijn toenmalige wenkbrauwpiercing.

Misschien omdat je naderhand wel inziet dat het toch niet helemaal je ding was en het stomme impulsieve gedachtes waren die je als snotaap had? Tenminste dat heb ik hier dan hoor, ik heb de meest idiote ideeen over tattoo's gehad en mocht er absoluut geen een, en als mijn vriendinnen waren al in het bezit van zo een rotding, uiteindelijk ben ik heel blij dat mijn ouders daar zo optegen waren. Alsof je op je 16e kan beslissen van ja omg ik wil tattoo van mn favo band liek omg luv m forever en na een jaar of 2 heb je er een schijthekel aan. Zeg niet dat ik nooit een tattoo zou nemen, maar denk wel dat ik nu betere beslissingen kan nemen.

Ik wilde vroeger trouwens ook eens een hotpants aan op de middelbare school. (tweede klas?)
Een afgesproken actie met vriendinnen -om een of andere reden wat ik nu vergeten ben.

Natuurlijk was mijn moeder er streng op tegen... Geheel terecht denk ik zo achteraf maaaarr destijds vond ik het erg naar natuurlijk.

Daarna ging ik die actie afkraken waardoor er nog drie niet meer meededen, hihii was ik niet de enige.

Een tattoo is wel wat anders. Ik mocht in principe ook alles maar gezien het gros me geen fuck interesseerde was er ook weinig te bewerkstelligen. Maar volgens mij is een grote mate van vrijheid wel positief op iemands karakter; ook al ben je dan maar de 'vreemde eend in de bijt'. Er zijn al genoeg conformistische fucktards in dit land.

Je gaat er wel een beetje te veel op in hoor. Voor mij is een tattoo niet anders, de vraag is toch uiterlijkgerelateerde dingen mocht je niet van je ouders, nou mijn voorbeeld toch?! Verder hebben mn ouders veel van mn lelijke kledingkeuzes moeten slikken en ze hebben me verder ook niet afgeslacht ofzo hoor. Probeer alleen duidelijk te maken dat zoals tattoo's in combinatie 15 jarige overhypede pubers, gelukkig er wel ouders bestaan!

Mijn vader vindt het stom als ik in de oude hippietenten van mijn mama loop. Ik mocht toen ik 12 was geen navelpiercing, nu hoef ik die ook niet meer. Maar ik ben een heel voorbeeldige dochter en ik mag dan ook alles wat ik wil. Ik wil niet zoveel. Ik laat permanente krullen zetten en dat is wel het wildste wat ik doe :bloos:

Ik ken ook iemand die op z'n 25e nog met een Slipknot-tatoeage rondliep. Wel interessant om zo'n bewustwordingsproces van dichtbij mee te maken.

Is er niet juist vermoeiend veel "fuck conformisme"? Er zijn best geslaagde andere stijlen, maar voor een groot deel is het natuurlijk gewoon lelijk en achterlijk. Bovendien treedt vaak binnen een bepaalde (levens)stijl vanzelf ook weer conformisme op, niet in de laatste plaats bij de mensen die er het hardst tegen ageren.

Ja dat soort mensen zijn gewoon mentally ill