mijn gedichten
 

Bevrijd me, ik kan niet langer wachten
Ik lijdt nu, wie kan de pijn verzachten
Vergeef me, vergeef me al mijn zonden
Ik vraag u, een pleister voor mijn wonden
Soms smeek ik, zo middenin de nacht
Want ik weet, er is een hogere macht
Gebeden worden echt altijd gehoord
Je opent zelf de hemelpoort
De sleutel heb je in eigen hand
Die vind je niet in dromenland
Ontwaak, en ben jezelf trouw
Want niemand kan dat doen voor jou
Want als er niets meer is waarom je geeft
Is er geen reden dat je verder leeft
-------------------------------------
alles draait
in mijn hoofd
het waait
in mijn buik
zweverig gevoel
toch met beide benen op de grond
snap je wat ik bedoel?
een soort spanning
ik weet het niet meer
word gek
mijn hart gaat tekeer
help me
vertel wat dit is
of komt het..?
doordat ik wat mis

De hoop op een terugkeer van een geliefde
kan wel eeuwig duren
Het kan een groot deel van je
leven verzuren
Je voelt de pijn en
veel verdriet
Dat is iets wat alleen
jij inziet
Anderen zeggen, kop op
ga verder met je leven
Maar jij, jij blijft met je gedachtens
naar die geliefde streven
De gedachtens die je altijd
zal blijven houden
Terwijl je je leven weer
probeert op te bouwen
Langzamerhand zal dat je
gaan lukken
Al is nog steeds de liefde voor
diegene niet uit te drukken