voor jou...
 

Ik lig in de kou
van een bed dat niet van mij is,
niet van mij alleen tenminste....

Een nacht duurt lang
als de momenten vervliegen en zelfs
dromen geen verlichting brengen....

Dromen die ik heus wel heb,
maar niet nu, nu even niet terwijl,
ik ze eigenlijk wel nodig heb....

Om dicht bij jou te zijn,
om je te voelen, om te weten dat je bij me bent,
en dat je niet meer weggaat....

Hoewel ik dat toch wel weet,
alleen het duurt nog een tijd, nachten,
momenten en dromen lang....

Nachten, momenten en dromen lang,
een eeuwigheid misschien, maar kort genoeg om
te beseffen, dat ik van je hou...

Anyone?

ja wel goed.
Omdat je eigenlijk dat einde al verwacht. Maar de tijd ertussen nog te raden blijft!

Mooi verwoord...

Ik vond met name de eerste drie regels prachtig. Echt iets met impact:

"Ik lig in de kou
van een bed dat niet van mij is,
niet van mij alleen tenminste...."

Altijd wel goed, een zekere ironie. Toch?

~ Crispijn

Goed en mooi gedicht!

snappen jullie ook wat er mee bedoeld wordt of niet? Ik bedoel... kan je je er een voorstelling van maken wat het achterliggende verhaal is?