Gevoel.
 

Hallo.
Wat ik nu ga vertellen is misschien best een wazig verhaal, maar soms zit er er gewoon wat mee.

Ik heb namelijk het idee dat zodra een meisje wat meer toenadering zoekt, ik op de één of andere manier een muurtje om me heen bouw. Het is namelijk zo dat ik best wel leuke meisjes kan krijgen, maar elke keer heb ik gewoon niet het gevoel van verliefdheid en 'iemand speciaal vinden' er bij. Misschien vindt ik deze meisjes ook wel gewoon écht niet leuk, dat zou ook nog kunnen.
De enige reden die ik hiervoor kan bedenken is dat mijn laatste echte relatie op een nogal lullige manier uitgegaan is, en ik hier toentertijd nogal mee gezeten heb.
Nu vraag ik jullie, wat zou ik hier aan kunnen doen? Is dit een soort van bindingsangst waar ik dan aan lijd? Vindt het soms namelijk best frusterend.
Verder krijg ik opmerkingen van vrienden als; Waarom begin je niets met die meid, hartstikke leuke meid etc... Ik zelf heb direct het idee of geef ik dan mijn vrijheid op en is er iemand die me erg kan kwetsen...

Tja, wat kun je eraan doen? Stapje voor stapje, ga wat drinken met een meisje dat je wel leuk lijkt. Een date betekent niet gelijk een levenslange relatie.

Wat ik zelf had, is dat ik het idee van een relatie eng vond. Je open stellen voor iemand, eerlijk zijn, over jezelf vertellen, intimiteit... Brrrr. Maar dat alles was ik vergeten zodra ik mijn vriend tegen kwam. En dat gold ook voor mijn ex vriend. Wanneer het gevoel er is, maakt het voor mij niet meer zo uit.

Again, bouw het langzaam om, ga es met iemand wat drinken of wat. Maar aan de andere kant, je bent nog jong, dus waarom zou je gedwongen iets met iemand nemen?

je kan inderdaad altijd op date gaan.. bevalt het niet, dan bevalt het niet,
Je komt vanzelf wel iemand tegen waar je meteen gek op bent.

Wat ICU zegt, zit natuurlijk wel een kern van waarheid in . Ik ben nog jong, ik ben niets verplicht ;)! Jammer misschien voor die meisjes die het wel wat lijkt, maar dat is dat gewoon pech...

Verder is het wel zo dat ik niet 'bang' ben voor meisjes... Afpsreken, thuisbrengen uit de kroeg, ik durf het allemaal best en vindt er niets engs aan... Het komt op mij alleen over als een soort van passivisme, net of heb ik geen zin om er tijd en moeite in te stoppen.

klinkt eerder als een beetje lui. niks mis mee je hoopt gewoon iemand te vinden waar het meteen mee klikt.

Ik herken dit echt heel goed, heb het heel lang gehad nadat het met mijn ex op een lullige manier was uitgegaan. Ik heb heel lang niemand toegelaten en had ook vooral het gevoeld dat andere mensen maar moeite voor MIJ moesten doen, en als ze dat niet wilden of naar mijn mening te weinig deden, dan hield het daar gewoon op.
Pas toen ik iemand ben tegengekomen die ik écht leuk vond, op een feestje, terwijl ik zelf eigenlijk niet wist dat ik er weer voor open stond, kreeg ik al dat soort gevoelens terug. Ik had weer zin om moeite te doen, zin om zelf energie erin te steken en ik merkte dat ik me ook echt weer een beetje kon verliezen in iemand ;). Dit is uiteindelijk allemaal niets geworden, maar ik weet daardoor wel dat ik er weer echt voor open sta.
Ik heb het gevoel, of althans wat ik dan uit je verhaal opmaak, dat jij een beetje hetzelfde hebt.. en ik heb geen tips ofzo. Ik denk dat het vanzelf slijt en dat er vanzelf een moment komt dat je merkt dat je er weer voor open staat!

Nou het ligt er echt aan of je een meisje leuk vindt, als je een meisje niet leuk vindt en die flirt met je snap ik het best, ik doe dat dan ook, en veel meer mensen dat is logisch, maar als je haar wel leuk vindt is het wel een probleem, maar ik denk dat je echt nog wel eens verliefd wordt en dat je dan wel iets met haar durft te beginnen