Wil graag wat meningen (:
 

Hoi,

Ik zit op nog een ander forum, waar ik ook een aantal van mijn gedichten heb gepost. Maar daar zitten vooral kinderen van 12 tot 18 jaar, die er naar mijn idee weinig tot geen goede mening over kunnen geven. Zij vinden het vaak 'mooi', terwijl ik er toch nog over twijfel of ik het wel goed genoeg vind. Een paar losse woorden vinden zij al vaak een gedicht of iets in een andere vorm, waarvan ik denk dat het toch wat meer nodig heeft. Graag wil ik jullie mening over 'De ondergaande zon', die ik zelf geschreven heb..

Zo rood als brandend vuur de zon doet stralen,
geeft de zon al zijn krachten aan de oneindige zee,
kijk ik vanaf het strand naar de lucht,
die langzaam een mooie tint van oranje kleurt.

Niet al te snel verdwijnt onze wereld donker,
vervaagt alles wat er vandaag was,
volgt de dag zijn eindeloze weg naar morgen,
en na een tijdje is alles grauw en zwart.

Voorzichtig verlichten wat lampen de straat,
de nacht krijgt wat licht in deze donkere uren,
valt ineens het licht weer weg en zullen wij wachten,
op de zon, die deze dag weer stralen doet.

De avonduren tikken weg en de nacht trekt langzaam aan ons voorbij,
de maan vervaagt door opkomende wolken en de blauwe lucht,
en aan de andere kant van de stad in de bergen,
ontwaakt de zon uit zijn dromerige nacht in het water.

Al heb ik niet zo heel erg veel verstand van dichten wil ik wel zeggen wat ik van je gedicht vind.
Ik kan niet zeggen of het een origineel gedicht is of niet, maar ik vind het wel iets origingeels hebben. Je gedicht loopt naar mijn mening best wel lekker, behalve de derde strofe. En ik vind het prettig om je gedicht te lezen. :)

Je bent zelf een kind van 12 tot 18 jaar.

Maar goed. Ik vind op zich je woordgebruik mooi, maar ik ben altijd erg van de vorm en ik vind het jammer dat er geen metrum of rijm in je gedicht zit. Heb je dat met opzet gedaan of heb je er gewoon niet op gelet?
Het kan natuurlijk prima, een gedicht zonder metrum of rijm, maar het wordt al snel een opgebroken stuk tekst - meer dan een gedicht. Dat is bij dit gedicht niet zo sterk, maar dat risico heb je dus al snel. :)

Ja zeg, fizzle, er zit wel verschil tussen pubers van veertien jaar die hun verbroken liefdes op dramatische wijze in poëzie gaan uiten, of iemand van zeventien die probeert goede gedichten te schrijven, ik neem aan dat Chariot dat bedoelt;) Of in elk geval de wijze waarop zij andere mensen becommentarieren.

Chariot, ik denk dat je vooral moet letten op je zinsbouw, nu kloppen sommige zinnen grammaticaal gewoon niet. Het mag dan wel poëzie zijn, waarbij je woorden mag weglaten, maar zinnen mogen niet ontsporen, zoals je hier hebt gedaan bijvoorbeeld: "Niet al te snel verdwijnt onze wereld donker", ik snap niet goed wat die donker daar doet, hoe die in de zin past? Je woordgebruik is inderdaad wel oké en 'voorzichtig verlichten' vind ik erg leuk gevonden! :)

Je hebt wel taalgevoel, maar er staat heel veel inhoudelijke onzin in.

'Brandend vuur' is een vervelend clichépleonasme.

De zee is niet oneindig, en als je beweert dat de zon zijn krachten eraan geeft moet je iets met die bewering doen, want nu is het gewoon wartaal.

Hoezo eindeloos?

Hoezo voorzichtig?

itt uice hou ik wel van die melodramatische uitingen in gedichten, ik zou zelf een paar kleine dingetjes veranderen:
het is wel net of je rijm expres hebt vermeden.

Als je de herhaling van 'zon' wilt vermijden (geen slecht idee verder:)), moet je natuurlijk wel 'zij' en 'haar' gebruiken, want zon is vrouwelijk.

waarom ik ook maar man ben geworden.

Ik vind het wel een lekker gedicht. Het enige wat me eigenlijk opviel waren de zinnen

"valt ineens het licht weer weg en zullen wij wachten,
op de zon, die deze dag weer stralen doet."

Dit klonk voor mij alsof je de zon aan het introduceren was. Eerdere herhalingen stoorden mij niet, maar deze klonk alsof je de zon voorstelde, terwijl de zon al in de eerdere strofen genoemd was. =)

Verder echt een hele mooie vertaling van gedachten =)

niet per definitie, linguïstisch (indo-europees) is de aarde vrouwelijk, net zoals zee (stella mare) en het licht oftewel de zonnen mannelijk, respectievelijk zijn het de oerzee welke tweeslachtig is met haar gedachten; reuzinnen, en de goden met zijn gedachten: de dwergen, maar uiteindelijk is dat mannelijk ontsprongen aan de vrouwelijke vorm dus het is altijd correct mannelijke entiteiten als vrouwelijk aan te duiden; andersom niet.
die discussie gaat nu ergens anders op het forum ook.

een overblijfsel in het nederlands is o.a. het bestaan van enklv. en meerv. "zij"

maar zoals ik al zei; "als ik mocht kiezen"

Dat klopt ook, het is een herintroductie, vanwege de cyclische aard van de zon.

overigens heb ik niet zon moeite met herhalen de vermelding van "zon" in de laatste regel vind ik juist aanvoelen, de directe herhaling na de eerste zin liep niet lekker m.i.

Het is nét niet te veel van het goede vind ik.. Omdat je het zo mooi verwoord. Ja, ik hou er wel van.