Mag niet op kamers
 

Hallo, Ik doe de opleiding bedrijfsadministrateur op niveau 4. Nu heb ik het eerste jaar daarvan afgerond en wil ik de laatste 2 jaar in Amsterdam afmaken.
Dan wil ik daar dus op kamers.
Maar ik heb een probleem ik mag niet van mijn ouders.
Ik ben nu nog 17 maar hoe zit dat als je 18 bent kun je dan gewoon je gang gaan?
En hoe kan ik mijn ouders overhalen?
Want ik ben echt doodongelukkig hier in friesland...:'(
Ik heb geen problemen met mijn ouders maar ik moet hier echt weg nu.

Als je 18 bent ben je meerjarig, en mag je doen wat je wil. Ik weet niet hoe lang dat bij jou nog duurt, maar het beste is een goed gesprek aangaan met je ouders, waarin je goede argumenten geeft en goed luistert naar waarom je niet naar Amsterdam mag.

Je ouders bedoelen natuurlijk vooral dat ze niet bereid zijn ervoor te betalen. Wat begrijpelijk is, omdat het veel geld kan kosten als je het niet goed aanpakt. Je kunt natuurlijk prima op kamers als je 18 bent, maar je moet dus een andere geldschieter zoeken. Dat kan zijn:

- Lenen van de IB-groep, tegen lage rente
- Goed betaalde bijbaan zoeken, als dat te combineren is met je studie.

Dat is vaak een belangrijke reden, maar heel veel ouders houden vaak hun kroost het liefst thuis omdat ze dat 'prettig' :( vinden

Daarnaast kan ik me ook goed voorstellen dat ouders heel erg goed in kunnen schatten of hun kind al in staat is om voor zichzelf te zorgen. Mijn broertje van 18 houden mijn ouders liever nog even in huis, en al helemaal als hij van plan zou zijn om naar Amsterdam te vertrekken.

Ik denk dat ze dat helemaal niet bedoelen. Ik denk dat ze het vooral niet zien zitten dat hun lieve kleine meid naar de grote enge stad gaat :o

Nou ze gaan mij nu overal in dwars zitten en gaan met niks maar dan ook niks helpen.
Ik krijg mijn rijbewijs ineens ook niet meer maargoed dan ga ik wel met bus.
Mijn vader is kwaad op me maar ik ga toch door.
Wie weet wat je per maand ongeveer kwijt bent voor een goedkope kamer?

Wat denk je zelf eigenlijk kwijt te zijn aan uit huis wonen?

Als je achttien bent kun je wettelijk wel op kamers zonder steun van je ouders, maar je kunt toch beter ze eerst ervan overtuigen dat je hun mening wel belangrijk vindt, maar dat dit nóg belangrijker voor je is, en dat je echt geen stomme dingen zult gaan doen, en dat je het eerste jaar elk weekend langs zal komen. In plaats van als een opstandige puber er met ruzie vandoor te gaan.

Op kamers wonen in Amsterdam, vergeet het maar. Uitgerekend deze stad trekt dagellijks honderden kamer en woningzoekenden aan die allemaal woonruimtes zoeken. je moet echt mazzel en geluk hebben dat je in Amsterdam op heel korte termijn een betaalbare kamer oid vind.

Ik zou best in Friesland willen wonen, alleen al vanwege de rust en ruimte. Steden (met name de randstad) trekt mij totaal niet!

Je kunt toch ook even wachten dat je 18 bent (duurt in jou geval nog geen jaar ;)) In Friesland en omstreken zullen toch ook wel kamers te vinden zijn van rond de 250/300 per all in maand (normale kamerprijzen)

Wat moet ze met een kamer in (de omgeving van) Friesland als ze daar weg wil?

Dit helpt de topicstarter niet echt. Dat het jou het einde lijkt in Friesland doet er niet toe, zij wil er weg. Dus een kamer in Friesland schiet dan ook niet echt op.

Wat betreft het eerste deel van je post over de kamers in Amsterdam heb je wel gelijk. Het is erg lastig om in Amsterdam aan een kamer te komen. Maar proberen kan natuurlijk altijd, al werkt dat stukken beter met de steun van je ouders.
Dus TS, probeer de boosheid e.d aan de kant te zetten en ga een goed gesprek aan met je ouders over waarom je weg wil en hoe jij het voor je ziet in Amsterdam.

Voor je achttiende wordt het lastig, daarna kun je gewoon zelf wat huren en kunnen ze je niet meer tegenhouden. Wel kunnen ze natuurlijk erop tegen zijn en je niet financieel steunen, maar als dat je tegenhoudt is de situatie blijkbaar toch niet zo vreselijk.

Als je goedkoop wilt huren zou je ook een kamer net buiten Amsterdam kunnen nemen.

Wat versta jij onder een goedkope kamer? Iedereen heeft daar een ander beeld bij.

Bedenk je: op kamers is misschien niet altijd duur, het is wel altijd veel geld. Ik kan me best voorstellen dat het lastig is om per maand honderden euro's op te hoesten als je 18 bent. Je hebt nog geen baan gerelateerd aan je opleiding, het minimumloon is niet erg hoog, daarnaast kun je niet fulltime werken waarschijnlijk en lenen bij de IBG brengt je tot een studieschuld.

Ik zou goed met je ouders praten, zoals al is gezegd. Je kunt beter met steun van je ouders vertrekken, dan met ruzie alles zelf moeten rooien. Want dat is mogelijk, maar best pittig!

Zal ze wel moeten, al zijn de meeste kamers in de nabije omgeving van Amsterdam (bv Amstelveen, Haarlem, Beverwijk) ook niet bepaald goedkoop (verhouding kameroppervlakte / huurprijs)

kan niet begrijpen dat haar ouders zo'n ophef maken dat zij graag op kamers wilt wonen. Wat geven haar ouders als reden aan van hun tegenstand, zijn ze ongerrust dat zij in de (financiele) problemen komt?

er zijn genoeg goedkope kamers, als je niet MIDDEN IN de grote steden gaat wonen kan je voor onder de 300 een kamer huren. In het oosten van het land kan je een kamer krijgen voor 200 per maand!!

Dat lukt in Amsterdam dus niet shuraa. Daar is de kamernood zo hoog dat de prijzen enorm opgeschroefd zijn, onder de 300 euro (incl.) kom je niet. Wat wel een alternatief is, is om inderdaad ergens anders te gaan wonen, waar het wel betaalbaar én bereisbaar is. Misschien Haarlem of een andere plaats in de buurt.

Maar zonder steun van je ouders is het echt heel moeilijk. Denk aan huur, gas, water en licht (denk 400 per maand), verzekeringen (denk 100 per maand), eten (denk 150 per maand, als je lekker wilt eten), studie (zowel collegegeld als boeken, papier, prints, mappen en alles erop en eraan) en dan heb je nog reiskosten, uitgaan, kleding, verjaardagscadeautjes en alles wat je toevallig graag wilt hebben. Op veel kun je bezuinigen, maar kleding heb je toch nodig, je wilt en kunt niet de hele dag thuis zitten terwijl je vrienden op een terras hangen (nee, dat is echt niet leuk) en er komt altijd wel iets onverwachts overheen.

De conclusie: met steun van je ouders gaat alles beter. Kun je niet overwegen een (half) jaar thuis te blijven en dan je ouders erop te wijzen dat je echt wel heel veel moet reizen? Als je niet te veel college hebt en dichtbij een station woont is dat eventueel wel te doen.

Het heeft inderdaad geen zin om nu tegen je ouders in te gaan en zo maar te vertrekken. Overtuig ze met goede argumenten, en luister ook naar hun bezwaren zodat je eventuele bezorgdheid weg kunt nemen.
Helemaal alleen beginnen in een grote stad ver van huis is niet altijd makkelijk, dus dan kun je de steun van je ouders soms wel gebruiken.


en even voor alle paniekzaaiers die zeggen dat het NOOIT gaat lukken: Dat er jaarlijks misschien 1000-en geen kamer vinden, neemt niet weg dat er ook 1000-en eerstejaars wél een kamer vinden. Ik had ook binnen een maand een prima kamer waar ik vier jaar met plezier gewoond heb voor €275,- incl.

Makkelijk praten. Reis eerst eens twee jaar lang dagelijks 6-7 uur voor je studie en kom dan terug zou ik zeggen.

Daarnaast verschilt de pendeltolerantie ook per persoon. 2,5 uur reizen op een dag voor soms maar 10 minuten aanwezigheid op de uni vond ik na een jaar al irritant genoeg om bijna alles te accepteren.



Maar voor de TS, wat er ook mocht gebeuren, schrijf jezelf nu vast in als kamerzoekende. Kost je een paar tientjes, maar zonder wachttijd maak je geen kans op dingen die met wachtlijsten werken.