't werd weer eens tijd voor een zeikerig gedichtje
 

Jaja want ik voel me weer eens zwaar klote... dus hier is dr weer zo eentje...

---

de regen slaat in mn gezicht
zachtjes
irriterend
vernederend

de honger roept
mijn vette lijf roept om eten
ik weiger

waar ben jij
er is geen jij
ze zijn allemaal hetzelfde
en ze zijn er nooit

waar is de hand
waarvan ik zo vurig hoopte
dat die me wel strelend zou troosten
in tegenstelling tot al die andere handen
die me knepen
die me sloegen

de koorts loopt op
in mijn zieke hongerige lichaam
en een traan loopt zachtjes langs mijn wang
hij proeft bitter

er is geen ander
nooit een ander
alleen ik

ik die zich er doorheen sleept
ik die de problemen oplost
ik alleen
en ik huil

Wow triets gedicht van zo'n vrolijke meid....van wat ik heb gezien dan...
Treurig gevoel, dat liefdesverdriet

hier ben je toch niet serieus over zeker?

Tis geen liefdesverdriet... tis teleurstelling in de mensen om me heen en de angst dat ik de mensen die er wel voor me zijn, kwijtraak.

http://forum.scholieren.com/frown.gif

Triest gedichtje...

echt een triest gedicht. kom op meid...
take care
liefs miekje

http://forum.scholieren.com/frown.gif Heyy Cat.., dit is wel klote zeg.. http://forum.scholieren.com/frown.gif Ik ken je niet echt super goed ofzow, maarruh..ik wens je iig veel sterkte enzoow.. En je kunt het, versla anorexia!

*geeft hoop*

Nahjah..Je zal wel geen steun nodig hebben van mij enzow, je kent me niet eens zow goed ofzow, maar ik wilde et tog ff zegge..

Hee lieve Mir, zorg je wel goed voor je zelf? Je bent het echt waard hoor! Liefs, Anne

jeetje..... wat een super mooi gedicht, ik voel met je mee en weet wat je bedoelt, sterkte!

Famke

herkenning... gedeeltelijk.

Sorry kweet niet wat k moet zeggen. *knuf*