Eetprobleem ofzo?
 

weet niet goed hoe ik eraan moet beginnen. Maar het is al een week dat ik weinig of niets eet. En het begon vorige week vrijdag, ben uitgegaan en nogal veel gedronken, en mijn maag deed wat pijn dag erachter, normaal vond ik, was wel eerste keer dat is slecht was van nachtje stappen maarja. Dus de zaterdag heb ik niks gegeten, maar dit is nog altijd zo en we zijn al week verder, sommige dagen eet ik niks, en soms 1 of 2 boterhammen van heel de dag, en ik heb totaal geen honger of zin naar eten ofzo. Ik en mijn ouders vinden dit zeer raar, want ik heb als ik klein was al eens zo'n probleem gehad datk niet meer at dat duurde ook week of 2, en dan hebben ze mij juist op tijd naar het spoed gebracht of het was te laat en ik was gestorven aan uitdroging. Ik voel mij nu al wel wat zwakjes dan normaal, heb supper drukke week achter de rug met elke dag voetbol of andere lichaamsbeweging, ben ook al paar kilo's vermagert en heb vanochtend spierverekking opgelopen in voetbal.
Scheelt er iets met mij? Zoja wat?

oje voor ik het vergeet, ben normaal een grote eter, met altijd honger, die nu al een week wegblijft en ben 16 jaar

Ik herken het wel :). Ik heb vroeger ook een tijd gehad dat ik niet wilde eten (was toen 6 of 7). Heb toen ook een hele tijd in het ziekenhuis gelegen.
Nu heb ik ook regelmatig weinig honger. Ik kan soms helemaal niks eten en erg goed tegen een hongergevoel. Wel merk ik dat ik, hoe minder ik eet, hoe minder honger ik krijg.
Als ik jou was zou ik toch proberen weer te beginnen met meer eten, dan krijg je denk ik vanzelf weer honger. Dingen als pap, fruit en genoeg drinken om te beginnen. Succes!

Eten is toch niet iets dat je overkomt :confused: je bent een grote jongen, als je je slap gaat voelen moet je gewoon niet zeuren en toch drie maaltijden per dag nemen, ook al rommelt je maag misschien niet. Als je een regelmatig eetpatroon hebt krijg je vanzelf weer op regelmatige tijden honger. Je hoeft je niet tegen heug en meug vol te proppen, maar gewoon wel iets nemen. Je doet net alsof het eten normaal vanzelf je mond binnenwandelt en daar vorige week mee is opgehouden.


De reden voor je verminderde eetlust zou de warmte kunnen zijn. Maar sowieso wordt je hongergevoel al snel minder als je minder gaat eten.

kbedoel het zo niet, maar khad vroeger altijd grote honger, ik kon nooit frietjes ofzo laten liggen en nu heb ik daar gewoon geen zin in, mijn ouders en broer eten frieten en ik heb gewoon geen honger, en sochtends ook niet, khad altijd reuzehonger sochtends, eigelijk had ik altijd honger en nu tis al 3 dagen dat ik niks meer heb gegeten heb,krijg het gewoon niet binnen als ik iets probeer

Honger of niet: als je 't door je keel kan krijgen, vind ik dat je jezelf misschien moet dwingen om te eten. 't Is waarschijnlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar je weet dat 'n mens gewoon voedsel nodig heeft. Desnoods begin je met fruitsmoothies of drinkyoghurt om eraan te wennen ;).

Ik heb het een tijdje terug toevallig ook gehad.
's ochtends geen behoefte aan eten, 's middags geen zin in m'n boterham en 's avonds al niet goed worden bij de gedachte aan avondeten.
Toch moet je dan je verstand maar wat meer het werk laten doen en je gevoel wat minder.
Ik eiste in elk geval van mezelf dat ik 's ochtends 1 boterham at, minstens. Het liefst 2, maar dat lukte niet altijd. Gewoon tegen heug en meug naar binnen duwen en veel wegspoelen met drinken.

's middags ging de eerste boterham vaak wel, al had ik niet echt trek. Daarna werd het pas echt lastig. Ik maakte er kleine stukken van en verplichtte me om de zoveel tijd weer tot enkele happen.

's avonds koos ik voor gerechten die mij de minste afkeer opleverden. Ik wilde bijvoorbeeld een andere saus op mijn spaghetti en geen gehakt. Nou ja, dan is dat maar een keer zo. Zolang je dan wél wat binnen krijgt.. En zo at ik vooral de gerechten waarbij ik niet al ging kokhalzen bij het idee.

Tussendoor probeerde ik toch ook regelmatig wat te eten. Fruit als aardbeien, sinaasappel, etc. deden het goed, want dat is lekker fris.


Zo plots als het op was gekomen, zo plots ging het ook weer weg. En dwing jezelf dus gewoon, want je verstand kan het best winnen.