![]() |
Het Spoor over Water en Liefde
HET SPOOR OVER WATER EN LIEFDE
Jij en ik kijken naar de planeet waarover we slippen Buiten kronkelen onbekende mensen door een straat Ze vervolgen de weg naar een volle onzichtbaarheid Hun woorden slijten verder, als we door hen reizen Plotseling vieren we de aankomst van een tonenladder Als onze trein een brug bouwt over een stil waterschap Waarvan de rimpels een witte roeiboot bovenhouden Tot als de wekker in een droom, het zwarte doek sluit Want deze twee werelden gaan langzaam beseffen Dat zij, help waar was hij, in elkanders ziel kijken Als ze niet langer denken aan hoe leeg de boot was Maar of de boot twee verliefde reizigers kan dragen Voor hij zal verdwijnen zal in hun spiegelende gezichten Wat moet je hier bij denken: twee mensen (jongen en meisje) die tegenover elkaar op de trein zitten, ze kennen elkaar niet maar gaan beide naar huis. Ik heb hier een aantal dagen niet gepubliceerd, omdat ik maar niet tevreden kon worden over dit gedicht. Maar ik sleutel er nu al een tijdje aan... en voorlopig kom ik er niet meer aan: tenzij jullie me nog tips kunnen geven http://forum.scholieren.com/smile.gif Groetjes, Dreampoet ps: gemaakt met muziek, Billy Joels Good Night Saigon, Joane Osborne's What if God was one of Us en Beegees' You win again... de inhoud bracht me niet verder, maar wel de muziek, de trillingen. [Dit bericht is aangepast door Dreampoet (28-09-2001).] |
Hmmm ik vond hem heel onduidelijk totaan je uitleg toe....maar nu kan ik me er iets meer van voorstellen jah...
Citaat:
|
Citaat:
Groetjes, Dreampoet [Dit bericht is aangepast door Dreampoet (28-09-2001).] |
[QUOTE]Dreampoet schreef:
[B] Het wachten in de trein tot die zijn eindbestemming vind, brengt dan ook de gekste gedachten naar boven. En dan zijn er nog de ontelbare stukjes realiteit die je vind door het raam, in de wijde wereld. Groetjes, Dreampoet |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:11. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.