haar graf
 

nu een jaar later staat ze bij haar graf,
treurend, huilend om de liefde die zij ooit gaf,
nadenkend over hoe het eens ooit was.
steeds maar wachten op antwoorden
welke ze eigenlijk nooit zal krijgen,
zal het de pijn verzachten ?
plots slaan haar gedachten roerloos stil
als ze wordt herinnert aan een laatste gil
ze weet dat sinds die diepe dagen van december
die wereld ook tot haar toebehoort
hoe kon het gebeuren
waarom jij
waarom ik
waarom wij
het kaarsje dat ze een jaar geleden
daar had neergezet is ook nog steeds aanwezig,
maar ze is opgebrand net als het hart
van dat huilend meisje
bij haar graf.

Godver Dennis... http://forum.scholieren.com/frown.gif

Ik weet niet wat ik moet zeggen, sorry...


kuzz

krijg het hier koud van
jee... weet ook niet zo goed wat te zeggen
het gedicht vind ik niet 'super' maar het gevoel wat je me ermee geeft is echt bleh!
liefs

dat deel ik zeker te weten...het is nogal een verdrietig verhaal, maar een verhaal met een duidelijk begin en eind, het blijft niet spoken maar zegt waar het op staat, precies duidelijk genoeg.

Heel mooi..

dank jullie wel,

dit is inderdaad eens een keer iets anders..

ja, het is erg mooi. mooi omschreven. ik krijg er een bepaald gevoel bij en dan is het een goed gedicht (voor mij althans)!

Shit...

Sorry, je hebt me hier sprakeloos, woordloos vooral...

dank je

sorry,

maar dit was weer een ander soort gedicht.
groetjes

Vooral het einde vind ik heel mooi. Maar op de een of andere manier raakt het me niet zo...

Let wel op spelfouten:
Liefs,
Caroline

dat eerste is een type foutje......

en die moet dat zijn....hmmm...
ik geloof je..haha nee klopt wel