Hulp nodig
 

Mijn vriend en ik zijn vanaf 2005 bij elkaar, nu dus zo'n 4 jaar. Het is niet altijd makkelijk geweest, veel ruzie en problemen, maar dat kwam altijd weer goed. Want we hielden teveel van elkaar om uit elkaar te gaan. Hij heeft vaak gezegd dat hij er niet meer mee verder wilde, wat ook een hoop verdriet heeft opgeleverd. Echter was dit altijd zonder er veel over te praten zo weer over, het kwam meestal op dezelfde dag weer goed. Nu was hij gisteren boos op me omdat ik op zijn msn zat, dat vind hij iets voor zichzelf. Hij wordt de laatste tijd sneller boos op me als vroeger, hier zou hij vroeger niet boos om zijn geworden. Vandaag zouden we kijken hoe het ging, was in principe best een gezellige dag samen. Maar vanavond zei hij dat hij niet meer met me verder wilde, hoe vaak ik ook probeerde het uit te praten. Op het laatst heeft hij zijn telefoon uitgezet, toen wist ik helemaal niet meer waar ik het moest zoeken...
Wat denken jullie hiervan? Ik zou graag een mening horen van iemand anders, wat kan ik eraan doen om het goed te maken?

Hey Shelley,

Dat is zeker niet leuk!, hebben jullie wel eens gezocht naar de oorzaak van de ruzies? Want die beginnen niet zomaar. Of wilt hij er nooit echt goed over praten?
En vanavond, hoe kan het dat hij na zo'n gezellige dag opeens zo omdraait en niet meer verder wil? Heeft hij daar een reden voor gegeven?

Succes ermee in iedergeval!

Hij wil er meestal niet over praten nee, hij is meestal gewoon snel boos om dingen. De reden is volgens hem dat hij er gewoon zin meer in heeft en niks meer voor me voelt, maar ook dat heeft hij al vaker gezegd, daarom weet ik niet wat ik er mee moet... Als iemand dat na 4 jaar voor de eerste keer zou zeggen, dan zou het veel serieuzer overkomen als dat iemand het heel vaak zegt... Ik wil het gewoon zo snel mogelijk goed maken, maar ik weet echt niet hoe ik tot hem doordring...

Als hij er meestal niet over wil praten wordt het lastig. Meestal probeer je samen tot een oplossing te komen dat ruzies niet meer zo vaak voorkomen en waarbij jullie met een goed gevoel verder kunnen.

Hij zegt misschien niet echt leuke dingen over een gevoel dat weg is. Maar aan de andere kant blijft hij wel bij je. Daar moet ook een reden voor zijn. Misschien dat hij toch nog meer voor je voelt dan dat het overkomt, probeer daar voorzichtig gebruik van te maken.

Wonen jullie trouwens al samen?

Wat fijn dat je opnieuw reageert!

Nee we wonen niet samen, dat is ook wel jammer, want hierdoor hebben we soms weinig kans om goed tot elkaar te komen, we zien elkaar meestal buiten eigenlijk.

Ik ben behoorlijk depressief omdat hij dit keer zo zeker lijkt van zijn zaak, het kan namelijk zo zijn dat hij het dit keer wel meent, maar dat weet ik dus niet omdat hij altijd zegt dat hij het meent...

Morgen zal ik hem waarschijnlijk zien, huilen en zeggen dat ik zoveel van hem houd lijkt niet te werken, heb jij enig idee wat ik het beste kan doen als ik hem zie?

Ik geef niet zo vaak het advies om een relatie te verbreken, maar in dit geval kan ik niet anders. Het lijkt er op dat jouw vriend niet meer om je geeft en dat hij zijn relatie met jou niet wil redden. Je moet onder ogen komen dat het over is. Hij wil je niet meer, klaar uit, punt, daar kun je niets tegen doen. Je kunt hem niet dwingen om bij je te blijven en je moet jezelf afvragen wat je aan iemand hebt die geen moeite meer voor je wilt doen. Daarnaast, wat is er nou leuk aan een jongen die continue ruzie maakt en zegt dat hij bij jou weg gaat? Door jouw beschrijvingen lijkt hij mij ook heel erg onverschillig en niet de persoon om een serieuze relatie mee op te bouwen! Je kunt je tijd beter besteden aan andere dingen of aan leukere jongens. Je vriend lijkt me echt een sukkel, dus je kunt maar beter accepteren dat het uit is!

Hier ook de vraag: waarom zou je bij een jongen blijven die jou niet wil? Hij zegt constant dat hij je niet meer wil, hij niet meer van je houdt etc. Kortom hij doet helemaal geen moeite meer voor de relatie. Jij stopt er zoveel energie in en wat krijg je er voor terug? Volgens mij ben jij nu op een punt gekomen dat je het helemaal zat bent, dat jij al je energie er in stopt en hij niets. Ga dus een laatste gesprek met hem aan. Zeg dat je het heleemaal zat bent en dat JIJ dit keer diegene bent die het uit gaat maken als er niets verandert. Het kan zijn dat hij dan eindelijk zijn ogen open doet, maar daar geef ik je weinig hoop op. Het is dan de taak om voet bij stuk te houden, dus het echt uit te maken en je contact met hem te verbreken. Waarschijnlijk heeft hij dan pas door dat je het echt meent. Al die jaren kon hij je als een voetveeg gebruiken en nu heb je ineens een eigen mening. Dat zal hem vast wakker schrikken. En dan is het nog maar de vraag of je hem terugwilt. Als hij na vier jaar niet kan veranderen... wie zegt dat hij het dan ineens wel kan? Uiteindelijk is uitmaken toch de beste optie :)

Jij mist zelfrespect. En omdat jij dat mist, zal hij je alleen maar als voetveeg behandelen.
Laat die gozer gaan. Ik zou zelfs geen contact meer met hem opnemen.

Ik ben het met de reacties boven mij eens. Hoe moeilijk het ook is, als hij de relatie niet waardevol genoeg vindt om het serieus te proberen, dan kun jij daar weinig meer aan veranderen. En misschien is dat ook wel beter, want als hij vaak boos werd, betekent dat misschien dat er dingen zijn, waarover jullie anders denken/voelen die niet met elkaar verenigbaar zijn. Hoe dan ook vind ik het van zijn kant een beetje kinderachtig om het nog een dagje te willen proberen en het dan alsnog uit te maken...

Heel veel succes ermee.

Ik begrijp jullie meningen erover, het zou inderdaad reeël zijn om uit elkaar te gaan en afstand te nemen.

Toch heb ik zoiets van, dit is weer een fase, we groeien er wel overheen. Ik weet bijna 100% zeker dat dit zo is, alleen weet ik niet meer hoe ik eruit moet komen. Vandaag was er een mooi moment, ik reed met mijn auto buiten de stad rond om na te denken en ineens zie ik hem staan bij het water, iets wat eigenlijk nooit toevallig gebeurt. Hij was verrast om me te zien, vond het zelf ook wel grappig. Vandaag ging het beter als gisteren, alleen wilde hij rust (dat begrijp ik goed) en toen ben ik weer naar huis gegaan. Hij zei dat hij vanavond nog langs zal komen bij me, maar ik heb geen idee wat ik dan moet zeggen... Ruzie maken en elkaar verwijten maken helpt nooit, daar ben ik nu wel achter, maar wat dan? Gewoon doen alsof er niks aan de hand is?

Het klinkt een beetje alsof jullie niet met elkaar kunnen praten zonder ruzie te maken. Zeg hem gewoon dat er écht iets moet veranderen en dat je rustig met hem wilt kunnen praten. Jullie zijn allebei volwassen, gedraag je daar ook naar! En het lijkt me inderdaad heel stug dat hij van de één op de andere dag al zijn gevoelens voor jou kwijt is. Ik heb zelf ervaring met een jongen die op het hoogtepunt van ruzies snel roept dat hij wil stoppen met een relatie, maar dit is een uiting van frustratie, niet zozeer iets dat hij meent. Het ziet ernaar uit dat dit bij jouw vriend ook zo is.

Probeer met hem te praten. Dus geen ruzie maken, maar praten. En maak hem duidelijk dat je de waarheid wilt horen, ZELFS als hij weet dat het dingen zijn waar jij niet vrolijk van wordt. Vertel elkaar wat je wel en niet leuk vindt aan elkaar en welke dingen er moeten veranderen. Want dit kan zo echt niet doorgaan.

IJkoud blijven zonder enige emotie te tonen.. en dan een gesprek met hem beginnen, geef je grenzen aan.

Wat ben je eigenwijs, je komt er nog wel achter. Als je per se met hem verder hem wil, geef hem een laatste kans. Maar als hij boos blijft worden en ruzie blijft maken, dan moet je er echt mee kappen.

Respecteer zijn wens en blijf bij hem uit de buurt tot hij weer contact met jou zoekt. Doet hij dit, ga dan niet aan zijn lippen hangen of zelf de spraakwaterval spelen. Wees kortaf, geef duidelijke antwoorden en ben vooral niet bang om hem te raken met een botte opmerking; immers moet hij hier wel tegen kunnen na een relatie van vier jaar. Laat hem ook weten hoe jíj je voelt maar stort je vooral niet in wanhoop voor zijn voeten neer, je moet je niet continu naar hem schikken omdat je bang bent hem weg te jagen of kwijt te raken. Als hij om je geeft blijft hij of komt hij in ieder geval wel weer terug!

Wat ik nu probeer te doen met mijn ex van 3 jaar (ik heb nog hoop dat het goed komt): hem ruimte geven...
hem bellen/spreken en janken en smeken werkt echt niet (hoe moeilijk het ook is om het niet te doen), daardoor krijgt hij alleen maar minder zin in jou te zien.

Wat ik probeer te doen is mijzelf begeerlijk te maken...
Je kan zonder hem leven (je wil het alleen maar niet)
Gemakkelijk is het niet, of het effect zal hebben weet ik ook niet...

We zijn samen uitgeweest vanavond, hij wil sowieso heel graag met me om blijven gaan zei hij, we hebben er verder weinig over gepraat en het gezellig gehouden, tapas gegeten, biertje gedronken en een paar potjes gepoold enzo, uiteindelijk hebben we de avond afgesloten met seks... Morgen hebben we weer afgesproken, denk dat ik er niks meer over zeg en gewoon kijk wat de tijd brengt, dit gaat de goede kant op, we hebben iig geen ruzie meer, dat scheelt een hoop :) volgens mij is er niet over praten het beste, denken jullie ook?

Ik begrijp 1 ding niet, Met seks is toch niet gelijk alles opgelost?
Blijkbaar komt dit probleem vaker voor!
Daar moet je samen toch gewoon over praten?

Of zie ik dat nou weer verkeerd?

^ Ik denk dat seks echt wel 'nodig' is om een bepaalde vorm van intimiteit te behouden, maar het is inderdaad wel erg dat ze er niet over kunnen praten.

Ja oke, maar seks lost de problemen toch niet op?, Want ze zit er duidelijk mee!
Het is niet de eerste keer dat hij zegt, dat hij weg wil begrijp ik?...

Zulke dingen moet je gewoon kenbaar maken aan je partner, en daar over praten, dat jij dat niet leuk vind...als hij zulke dingen zegt...En dan kan hij daar gewoon rekening mee houden.
En als hij dat niet wil, of jou dingen respecteren, dan stelt de relatie nog weinig voor!

Niet over praten is juist het slechtste wat je kunt doen. Problemen worden niet opgelost en wat jullie van elkaar verwachten is onduidelijk en dat schept alleen maar meer verwarring. Met hem naar bed gaan, terwijl jij nog wel verliefd bent en hij niet, maakt het ook niet makkelijker. Verlies jezelf niet in je verlangen naar hem, maar houdt voet bij stuk en ga voorlopig niet met hem naar bed zolang hij twijfelt. Door met hem naar bed te gaan, speel jij je laatste troef uit. Wil je hem terug, laat hem naar je verlangen door seks zolang mogelijk uit te stellen.

We zijn weer bij elkaar :) we hebben goede afspraken gemaakt, over dingen die we echt niet pikken van elkaar en zo. Het is sinds donderdag goed en eerlijk gezegd gaat het beter als ooit! Toen ik spontaan begon te huilen dat ik echt graag zou willen dat hij terug kwam, had hij zelf net ook het idee om het weer goed te maken.