Je ideaal bereiken
 

.

Hmm, ik kan niet klagen eigenlijk.

Waar ik naartoe werk? Hmm, eerst eens afstuderen. Dan een goede baan vinden, dat stabiliseren. Dan staat er een trouwerij op stapel om te formaliseren wat ik nu al heb, tegelijk is dat ongeveer de tijd om aan kinderen te beginnen. Ik vermoed dat nog eentje van mezelf zo'n ramp zal zijn dat ik daar aardig mijn handen aan vol heb in de jaren die daar op volgen.

Dat zijn ongeveer de plannen, tenzij er in de tussentijd iets gebeurd om die te veranderen.

ik werk altijd in kleine stukjes. ik heb geen groot doel, behalve gelukkig zijn:)

vorig jaar mijn eerste grote doel bereikt: mijn MA afgerond.
dit jaar het tweede: een huisje gekocht met mn vriendin
volgende doel wordt waarschijnlijk iets qua werk (ik zit nog in mijn net-afgestudeerd baantje :) )

en zodra ik dat geregeld heb, vind ik wel weer iets anders. maar waar ik over 5 jaar aan het werken ben, geen idee!
natuurlijk heb ik wel een abstract idee over op welk leven ik later terug wil kunnen kijken, maar ik maak gewoon iets van de dingen die nu op mijn pad komen. als je nu te gefixeerd bent op "dat wil ik zijn als ik vijftig ben", dan ben je blind voor de kansen die je ook tegen het lijf loopt.

Mijn doel is eerst slagen voor mijn examens. Vervolgens een beslissing voor een studie nemen en eraan beginnen. Daarna kiezen welke richting ik op wil, Rechten is erg breed. En dan aan een leuke baan beginnen.

En dan... Zien we wel verder.

Ehm... mijn school afmaken, een fijne studie kiezen en ik wil graag later een gezin hebben.
Maar je weet nooit hoe het loopt, dus...

Mijn studie dit jaar voltooien. Volgend jaar trouwen en een huis kopen en met vijf jaar trouwen.

Ik weet niet echt wat ik wil worden maar heb wel wat voorlopige plannen:

eerst zorgen dat ik een goede godsdienstleraar wordt (bijvoorbeeld mijn studie afmaken). Als ik dat eenmaal kan misschien nog even mijn eerstegraads halen aan de universiteit, of eerst nog een jaartje werken tussendoor. Misschien wil ik dan nog journalistiek studeren, of op een andere manier in het journalistieke wereldje terecht komen. Ondertussen wil ik me op theater en muziekgebied ontwikkelen, vooral veel ervaring opdoen, en bedenken wat ik er uiteindelijk mee wil. Ik wil ook goed leren reizen (op de liften/couchsurfen/lowbudget manier). Ik gok dat ik zo tegen mijn 25ste ga denken, waarom heb ik eigenlijk nog geen relatie, en dat die er dan bijna aan gaat komen. Ik wil in de toekomst in een grote stad gaan wonen zoals Amsterdam, Rotterdam of Den Haag (evt. Utrecht).

Wat er daarna gebeurt weet ik allemaal nog niet. Ik hoop sowieso ooit te trouwen, en ooit kinderen te krijgen, en ooit iets te gaan doen wat echt mijn passie helemaal heeft.

Mijn algemene grote doelen zijn:
leren organiseren en zelfdiscipline enzo
leren liefhebben en sociale vaardigheden verbeteren
God leren kennen

-

op dit moment vind ik mijn leven prima. Ik vind het jammer dat ik mijn studententijd in het saaie Ede door moet brengen, maar verder leer ik hoe langer hoe meer toffe mensen kennen en heb ik wel chille colleges en uitdagende stage en kan ik me muzikaal alvast ontwikkelen in een band en gaat alles redelijk volgens bovenomschreven planning. Die algemene grote doelen vind ik wel moeilijk.

Offtopic: In Ede??

Ik wil voorlopig kijken hoe het met mijn huidige werk bevalt. Ik wil voor het einde van dit jaar duidelijk voor mijzelf hebben wat ik de komende jaren ga doen, zodat ik daar ook mijn langere termijn plannen op kan maken.

Verder hoop ik mezelf echt als een wetenschapper in de wereld waar ik nu terecht kom te kunnen neerzetten. Ik hecht veel waarde aan mijn netwerk en ik wil het graag vergroten.

Verder hoop ik vooral dat ik in Wageningen of daar dichtbij kan blijven wonen (ivm familie en vrienden).

Idealen bestaan niet, slechts resultanten van factoren.

idealen zijn inderdaad een utopie. mensen die idealen nastreven zijn niet goed bezig.

je kunt het beter doelen/streven noemen :)

Mijn levensgrote passie is biologie. Ik ben Bioloog, afgestudeerd. Ik denk dat je niet moet denken dat mensen hun passies niet najagen als ze alleen studeren etc. Ook mijn tweede passie, schrijven, jaag ik uitgebreid na. Mijn passie hoeft echter mijn patroon van mijn leven niet te onderbreken.

Ook iemand met een 'burgerleven' kan ontzettend succesvol zijn. Gelukkig zijn, een eigen huis, vrouw, kinderen en een baan waar je plezier in hebt is, zo dunkt me, een vrij goede omschrijving van geluk voor de meeste mensen.

En het is niet mogelijk dat iemand passie heeft in een gewoon burgerleven? In huisje, boompje, beestje?
En niet iedereen heeft de behoefte om zichzelf vanalles te ontzeggen om maar succesvol te zijn in een of andere stupide sport.

Nee, dat kan niet. Hoezeer ik ook mijn best en mij ervoor inzet, ik zal nooit een succesvolle bioloog worden, simpelweg omdat mij het talent ontbreekt.

Ik denk dan: Goh, en als je 35 bent. Je hebt geen echte tegoeden opgebouwd, want je geeft alles aan surfen uit. De meisjes vinden je minder interessant want je bent OF te oud, OF ze hebben huis, haard, kinderen, werk. Die zomer wordt je een beetje zat. Je lichaam begint in hoog tempo gebreken te vertonen van overbelasting en je kan nog steeds niet spellen...

Mijn doel op mijn 35ste is toch echt dat ik een goed koophuis heb, het liefst kinderen (anders ben ik een oude vader, dat lijkt me niets), een goede baan waarin ik voldoende vrije tijd heb waarin ik kan doen wat ik leuk vind. Geen zorgen, een goede toekomst.

Waar zit je als je daar niet naar werkt? Misschien verdien je wel veel als surfer, maar je zult veel van je geld moeten investeren voor de jaren waarin je niet meer professioneel kan surfen. Ik kan me best voorstellen dat je met een jaar of 40 in een huur appartement zit, omdat je het anders niet tot je 67ste redt met wat je hebt gespaard.

Hoe spannend je je leven ook wil inrichten, je moet het toch bouwen op een stabiele basis, want er komt een moment waarop die spanning zich niet meer voldoende leent voor een goed leven. Alleen de echte toppers, die heel veel geld verdienen kunnen het uiteindelijk maken om na sport goed te leven.

Het lijkt er mij wel op. Je zoekt alleen je geluk en stabiliteit in een stunt sport, in plaats van een baan die niet met sport te maken hebt.

Sommige wetenschappers (DUF!) reizen de hele wereld rond, spoeden zich met terreinwagens in gevaarlijke gebieden, leven tijden in tenten. Ik ken een biologie student die zich in de jungle liet droppen en een half jaar lang kikkers ging observeren, dat is best extreem.

Wat is er dan 'standaard'? Topsporters, topmanagers, (goede) politici, etc. Allemaal mensen die veel, hard en onregelmatig moeten werken op veel verschillende plaatsen. Veel topsporters hebben helemaal geen zin om de hele tijd met groupies in bed te duiken.

Hoezo is gelukkig zijn middelmatig? Zou je die mensen 'sukkels' willen noemen, omdat ze leven op een manier die ze gelukkig maakt. Ik zou filosofisch zijn en zeggen dat de echte sukkels zich dwingen tot dingen die ze NIET willen, omdat dit van hen verwacht wordt.

Als jij mij zegt: "Om geen sukkel te zijn moet je een leven vol avontuur hebben en nooit met minder dan het beste genoegen nemen", dan zeg je mij dat ik een leven moet leiden waar ik niet gelukkig van wordt. Dat zou mij het echt niet waard zijn.

:rolleyes:

Ga jij maar surfen jochie.m Probeer niet teveel soa's op te lopen van die sloeries die je fan dan zijn en hopelijk verkloot jij je lichaam niet teveel, dan kun je op je vijfendertigste nog kassamedewerker worden bij de plaatselijke surfwinkel zodat je je kamertje van twaalf vierkante meter kunt betalen.

In dat geval; scheepjes varen, gelukkig worden.

zoiets oersaais

Je bent niet anders dan wij. Je zoekt dezelfde dingen, zal uiteindelijk moeten leren met minder dan je wil genoegen te nemen en uiteindelijk als je dit terug leest voel je jezelf een saaie sukkel. Je zoekt namelijk ook de (voor jou) makkelijkste weg. Het is een hele stap om volwassen te worden en je te settelen. Je vastklampen aan een idee van jeugdigheid is makkelijk. Het is maar hoe je het wil zien.

- Je zoekt geluk, net als wij. Je vindt dat jouw manier van geluk zoeken moreel beter is, omdat je niet 'makkelijk' kiest. Je bent echter erg van jezelf overtuigd en het zou jou heel moeilijk vallen als je zou moeten accepteren dat een 9 tot 5 baan echt zo slecht niet is.
- 9/10 mensen die goed genoeg zijn voor topsport, halen het niet. Je bent zelf heel positief, begrijpelijk, maar misschien niet helemaal terecht.

kweenie23, je blijft maar zeggen dat je hebt gestudeerd, maar je weet niets eens dat 'ik word' niet met dt wordt geschreven. Je stelt een mate van arrogantie tentoon die jou juist helemaal niet intelligent laat overkomen. Je schijnt niet te willen begrijpen dat de term 'normaal' heel erg relatief is, net als de term 'spannend.' Je komt heel erg kortzichtig over en dat is vrij irritant, want er valt ook niet echt met je te discussieren.

Iedereen heeft andere passies en andere doelen, maar dat maakt het één niet minder spannend dan het ander. Jouw superioriteitsgevoel is geheel misplaatst. Ik hoop dat je dat toch eens in gaan zien.

En jij zal er dan later zo eentje worden die op zijn 50e nog voor € 9 per uur moet sabbelen. Dat mag hoor, ieder zijn keuze, maar dan neerbuigend doen richting anderen is een beetje fout.

Überhaupt, wat voor redenatie ligt eraan ten grondslag? Da's een beetje alsof ik roep dat ik wat vaker ga trainen bij kickboksen, en dat mijn toekomstvisie is dat ik de K1 World GP ga winnen. Puur irreëel.

Naar jouw maatstaven heb ik vast een saai leven. Maar naar mijn maatstaven ben jij degene met een saai leven en is mijn leven heel dynamisch.

Maar jij gaat dat dan ook nooit bereiken. Zelfs de surfers in dat filmpje bereiken dat niet; ze vliegen er naar toe, doen hun ding voor de camera en gaan dan weer naar huis, naar het leven dat jij saai noemt.

Daar dan zo opgepoft over doen is gewoon arrogant, en de reden dat je zoveel negatieve reacties krijgt.
Je posts komen over als iemand die bij Idols in de rij staat en zichzelf dan beter vind dan iedereen om zich heen 'omdat hij een superster gaat worden'.

Dat terwijl je in 'saaie' kantoren mensen vind die per maand binnenhalen wat de gemiddelde professionele surfer in een jaar verdient. Figuren die je over de telefoon uitlachen en niet eens uit bed stappen als je ze minder dan € 100 per uur zou bieden. Of zoals ik heb meegemaakt, die de halve regering onder de snelkeuzetoets van zijn mobiel heeft staan, en 'even' een minister van het kabinet belt of hij volgende week tijd heeft


Ik ben nog niet bij dat stadium, dus of ik er nu wat in zie of niet, ben ik verstandig genoeg om ze niet af te kraken om wie ze zijn. Zo'n opstelling zou jij ook kunnen proberen?

Laat ik even vermelden dat ik normaal op persoonlijke dingen let hier, maar ik heb expres de post waarop je reageert laten staan. De post gaat namelijk niet op hoe je daadwerkelijk bent, maar hoe je overkomt. Je probeert heel sterk met jouw moraal de discussie te overheersen, in plaats van mensen in hun eigen recht te laten staan met hun mening.

Uren en dagen zoeken naar een golf? Uren dingen regelen? Shots maken van interviews, uren lang. En wat is er dan NIET saai? 1-2 minuten zwemmen en surfen. Dan kan je weer inpakken, gear verzorgen, vliegen, en weken gaan plannen voor de volgende 2 minuten. Niet echt mijn idee van spannend.

Op t eerste wat je zegt... die dude's zijn pro's en gaan wssnlijk hierna naar de volgende vette surfspot

Een ander algemeen term in de surfwereld, is stoked. Stoked kan iedereen zijn die surft, ongeacht niveau. Van 1 kick ass ride kan je dagen stoked zijn, dit weet je alleen als je het zelf hebt ervaren. Dus wat deze dude's voelen en doen kan je met genoeg commitment zelf ook bereiken.

Waar jij het over hebt is topzakelui... die mensen hebben ook ergens keihard voor gewerkt en zijn daar nu focking goed in. Die hebben daar hun passie zitten. Dat vind ik top. Nogmaals je moet me niet zien als iemand die surfen vet vindt en iedereen die t niet vet vind me ballen kan kussen. Nee, ik respecteer mensen met een passie en die daar voor gaan. Maar veel mensen doen dat niet, en gaan op halve kracht het leven door.

Ik snap dat ik provocerend en arrogant overkom, imsorry, maar zo ben ik. Ik heb felle mening.

not how it works

O jawel, dat is wel hoe het werkt.

vertel me maar waarom je dat denkt, ben benieuwd

Ik snap heel goed wat jij probeert duidelijk te maken, maar het slaat gewoon nergens op. Jij gebruikt allemaal termen die heel erg relatief zijn en probeert er een absolute 'waarheid' aan te koppelen. Wat is normaal? Wat is spannend? Wat is 'de makkelijke weg'? Wat is saai?

Je komt gewoon heel arrogant over en lijkt ons ervan te willen overtuigen dat jouw manier van leven de enige goede is. Mensen die (volgens jou) iets 'makkelijks' doen zijn sukkels. En mensen die iets wat jij leuk vindt, saai vinden zijn nerds. - En dit zijn allemaal jouw woorden. Zeg nou eens eerlijk, dat is toch eigenlijk onzin?

Ik kan ook wel tegen jou zeggen dat iedereen die surft een sukkel is en dat iedereen die niet naar metal festivals gaat een nerd is, maar dan zou jij toch ook zeggen dat ik niet zo raar moet doen?

Iedereen moet doen waar hij of zij gelukkig van wordt en ik vind dat niemand voor anderen kan beslissen of zij gelukkig zijn of niet.

Ik heb jaren gewindsurft. Zoveel is er niet aan. En dat is moeilijker dan golfsurfen.

Zo en nu zijn we wel klaar met Kweenie's droom. Ik denk dat er vast op Onzin of Werk & Recht of iets dergelijks kan worden besproken. Wie heeft er nog meer dromen?