Woedeuitbarstingen!!!
 

De woedeuitbarstingen zijn niet iets van de laatste tijd, dat heb ik jaren gehad (van ongeveer m'n derde tot m'n tiende). Door bepaalde omstandigheden waren ze opgehouden.

Nu beginnen ze weer. En ik scheld echt mensen uit die niks hebben gedaan tegenover mij. Een fout woord en ik barst uit. Dan ben ik gewoon gemeen. Ik denk dat het vooral komt uit machteloosheid over bepaalde dingen. Ik probeer mezelf telkens tegen te houden, maar heel vaak lukt het niet.

Meestal val ik uit tegen mensen die heel veel om me heen zijn, maar soms ook tegen lui die ik niet ken. Tot nu toe is het alleen bij woorden gebleven maar ik vraag me af hoe lang het nog duurt voordat 'k iemand in mekaar ram/probeer te rammen. Ik ben niet zo'n vechterstypje maar als ik boos ben draai ik door.

What should I do???

Herkenning...

Vroeger, vanaf ong. mijn vierde tot ong. mijn 14de kon ik ongelofelijk woest worden, ik smeet stoelen door de kamer, probeerde haren uit hoofden te trekken en ramde mijn hoofd tegen mijn vaders ribben zodat er 1 brak. Ik zag in dat ik moest dimmen en deed dat ook, maar sinds kort begint het weer bij mijn vriend.

Ik probeer me altijd rustig te houden, maar heb snel het gevoel dat iemand me niet begrijpt en ook geen moeite doet. Dan ga ik schelden of schreeuwen en soms vlieg ik echt op mijn vriend af. Laatst heb ik heb nog aan zijn haren getrokken, proberen te trappen en zijn vingers proberen te verbuigen. Als ik zoiets doe, heb ik geen flauw idee waar ik mee bezig ben, ik doe het gewoon, verlies echt controle. Maar als ik er logisch over nadenk wíl ik het helemaal niet... Achteraf heb ik ook echt enorme spijt.. mijn vriend weet natuurlijk dat ik er niets aan kan doen, en probeert me niet echt op te fokken zeg maar... Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven, en dat lukt ook wel.. maar ja, als ik het dan uit probeer te praten, word ik helemaal hysterisch wanneer ik het gevoel krijg dat hij me niet begrijpt.

Wanneer hij een keer wat moe is ofzo, en dus niet zo goed luistert, kan ik helemaal flippen... Vaak vlucht hij de badkamer op en luistert hoe ik me deuren smijt.

En ik ben ook geen vechterstypje..

Wat je moet doen?!
Tja... proberen, echt heel erg hard proberen rustig te blijven, rustig te blijven praten, alles uit te leggen. Als je het gevoel hebt dat het mis gaat, weggaan.. even ergens alleen zitten, bij komen, aan iets anders denken...

Ik probeer het echt. En dat weglopen en even alleen gaan zitten en ergens anders aan denken helpt i.d.d. maar dat wordt niet geaprecieerd midden in een ruzie/woedeuitbarsting niet begrepen en daardoor ontstaat er alleen maar meer ruzie.

Tweestrijd: weggaan en ruzie erger maken of blijven en de ruzie erger maken.





succes! :(

Ik denk dat een beetje vriend(in) wel begrip zou opbrengen voor je weggaan als je uitlegt wat jouw keuzes op die moment zijn (achteraf dus, midden in ruzie ff rustig uitleggen zal er ook wle niet bij zijn...)
Als ze niet met je kunnen leven zoals je bent is dat toch hun probleem, niet het jouwe?

kun je altijd nog beter weglopen en de ruzie erger maken, dan blijven en de ruzie erger maken. Want als je wegloopt kun je geen gemene dingen zeggen/doen