Wat vindt jij nou een mooie manier om gevraagd te worden of iemand te vragen
 

Ik ben gewoon nieuwsgierig, dus zoals hierboven staat: wat vindt jij nou een mooie manier om gevraagd te worden of iemand te vragen?

Verkering bedoel je?

Dat vraag je niet, dat neem je en gaat vanzelf :)

^ Agreed. Gaat vanzelf. Vragen/gevraagd worden vind ik echt stom.

Mn huidige vriend vroeg op een gegeven moment toen we sochtends wakker werden 'is het wat tussen ons' met van die puppyogen. Wel heel schattig, dus sindsdien is het daadwerkelijk iets. Ik vind het altijd wel heel fijn om bevestiging te krijgen, zodat ik zeker weet dat het mn vriend is :o

Meestal vroeg ik naar een paar dates: Hebben we nu eigenlijk iets met elkaar?

En mijn huidige vriendje had ik aan de telefoon en toen zei ik: ´Maar eigenlijk vind ik jou eigenlijk best wel al een beetje mijn vriendje...' En toen zei hij dat hij mij ook best wel al zijn vriendinnetje vond. Sindsdien is het dus wat.

Met de huidige was het in het begin nog niet officieel, hoewel we wel al iets hadden gezegd van "dit doen we nu niet met andere mensen" oid. En dat ging gewoon een tijdje zo door, en we noemden het nog niks. Op de sportclub waar hij in het bestuur zit, waren ze altijd aan het vissen naar zijn liefdesleven en op een gegeven moment hadden ze wel door dat er iets speelde, en toen vroegen ze op een gegeven moment voor de zoveelste keer wat ze hadden, en toen heeft hij op een bestuursweekend tegen een medebestuurslid gezegd dat ie mij wel als z'n vriendinnetje zag en ik hem als het goed is als mijn vriendje. En dat hoorde ik dan weer van mijn eerste ex, want die roddel ging de club natuurlijk rond voor ik van hem hoorde dat hij dat vond :D

Nou ja toen was het toch officieel wat :P Maar goed, we hebben dat volgens mij nooit heel erg specifiek naar elkaar uitgesproken, meer dat het vanzelf zo was.

Met de Duitser hadden we eerst in het begin ook zoiets van, we noemen het nog niks want dat is veel te snel, we kennen elkaar nog nauwelijks. Maar toen vertelde ie me dat ie tegen z'n buurman iets had gezegd van "wat grappig, jouw vriendin is Duits, en mijn vriendin juist Nederlands", en toen zei ik: "Oh ben ik je vriendin dan?" En toen zei hij: "Ja ik vind van wel!" En toen zei ik: "okee" :D

Ennnn die dáárvoor, toen hadden we ook vaker afgesproken en hingen we bij elkaar te zoenen en hij vroeg wel echt van, "Ja <een vriend> vroeg of we nou wat hadden of niet. ...hebben we nou eigenlijk wat?" En ik: "Ja. Toch?" :D

Oh die romances altijd :bloos::D

Bij ons ging het heel geleidelijk, maar op een gegeven moment was 't wel duidelijk dat we iets hadden :) Ik weet wel nog dat we voor het eerst samen op vakantie gingen en dat hij toen tegen iemand zei dat ik zijn 'girlfriend' was, dat voelde toen wel heel bijzonder :D Maar er is bij ons dus niet echt een datum te noemen waarop het écht iets werd, dus gaan we altijd maar uit van de dag waarop we elkaar voor het eerst zagen en wisten dat we elkaar leuk vonden :)

Bij ons was het iedere keer van "is dat jouw vriendin?" "ja ongeveer" En na een tijdje waren we dat ongeveer wel zat.

Als het om verkering gaat, vind ik mezelf te oud om gevraagd te worden. Verkering vragen doe je tot je 12e, daarna is het een beetje raar en komt verkering vanzelf. Als je dan echt een hopeloos geval bent en per se de bevestiging nodig hebt, kun je na aan paar afspraakjes aan de ander vragen wat je voor hem of haar betekent.

Ik vind het wel mooi als het gevraagd wordt. Of op z'n minst met elkaar wordt afgesproken dat je iets met elkaar hebt. Heb het al te vaak gezien dat een van de twee dacht iets met de ander te hebben maar dat de ander dat helemaal niet had.

Mijn vriend vroeg het me terwijl we bij hem in bed waren en we heel zeker waren van onze gevoelens voor elkaar. Ergens vind ik het heel fijn om gevraagd te worden want dan weet je allebei waar je staat. Ook handig als iemand ooit vraagt hoe lang je samen bent. Door de vraag wordt het definitief, niet misschien wel, misschien niet, ongeveer of half. Je bent samen een serieuze relatie aangegaan en gaat je daar voor de volle 100% voor inzetten en dat is voor beide partijen duidelijk.

Dus ik vind het mooi om elkaar te vragen als je allebei al zeker bent van je gevoelens en je het er al over hebt gehad. (net al bij het huwelijk eigenlijk). Wat ik echt afschuwelijk vind is van die mensen die elkaar net 3 maanden/weken/dagen kennen en elkaar dan verkering vragen. Dat vind ik de groep 8 manier. Dat je dan ook nooit samen hebt besproken wat je nou eigenlijk van een relatie verwacht enzo.

3 Maanden daten vind ik anders best lang hoor :o

ik heb heb nooit besproken wat ik van een relatie verwacht voor ik er aan begon, daar rolde ik gewoon een beetje in. Om nou meteen alles te gaan lopen analyseren voor je het beestje een naam wil geven vind ík een beetje overdreven. Als je enige tijd samen bent en het klikt gewoon super,nou dan ga je er toch voor? Dat kun je best na een paar weken of een paar dates wel vast stellen.

Tja, denk dat het verschil er in zit dat ik de mensen waar ik iets mij krijg al jaren ken en ze al jaren hele goede vrienden van me zijn. Dus ik date niet. Ik wil weten wie/hoe iemand is voordat ik overweeg mijn leven met hem te delen. Maar dat is mijn manier ;)

Wij hebben ook nooit echt besproken wat we van een relatie verwachtten, we besloten vooral dat we elkaar vaker wilden zien en dat we wel zouden zien waar dat toe zou leiden. Toen we gingen samenwonen precies hetzelfde. Ik denk ook niet dat je van te voren precies weet wat je in de toekomst van elkaar gaat verwachten, dat kan je beter zien als het komt (en dan kan je er denk ik ook beter mee omgaan).

(En wij waren eerst ook vooral hele goede vrienden, dan weet je toch júist van elkaar hoe je in het leven staat en tegen dingen aankijkt? )

ik vind eigelijk wel dat hij officieel verkering moet vragen!

Ja ik ook :y Schriftelijk, in drievoud.

met mooie sierlijke letters nog voor morgenochtend op mijn bureau graag.

En dan als antwoord '42' krijgen :y.