Langzaam afgestorven...
 

Langzaam afgestorven

Een grote
grijze kamer
Het klinkt er hol
Je durft niet
te praten
Want dat klinkt te hard

Je bent bang
Om je stem te horen
Bang
Voor de wanhoop
Die er in schuild

Je houdt je mond
Dichtgeknepen
Je durft je niet
Te bewegen
Want dat geluid
Is te hard

Je bent bang
Dat je jezelf
Zult ontwaken
Uit de weg
Van de dood

Bang zak je
In elkaar
Niemand die je
Hoort praten
Want dat geluid
Is te hard

Je bent bang
Om te worden begrepen
Bang voor een
Warme arm
Om je heen

Het liefst
Wil je sterven
Daarom zeg je
Maar niets
En dat geluid
Is te hard

Bang val je
Uit eindelijk
In slaap
En niemand
Die dat
door heeft gehad...


*knuffiej*

Eende

*herkenning*

alleen druk jij het enorm goed uit

zowie http://forum.scholieren.com/frown.gif*knuffel*

geen zowwy http://forum.scholieren.com/frown.gif
Ik ken het gevoel juist helemaal niej, ik zag t alleen denkbeeldig voor me.
Zown meisje/jongen, die langzaam in elkaar kruipt en langzaam afsterfd...

Als je t herkend...*big hug* from me. Please, blijf vechten om niet af te sterven, ok?

*knuffiej*

Eendje

hij is heel moooi...

heel erg mooi! echt waar zeker als je dit niet zelf voelt vinnik t heel knap dat je zoiets kunt schrijven, gewoon apart, mooi
echt toppertje!