Wat vind jij een eng idee?
 

Ik vind het een eng idee dat als je doodgaat, dat de wereld dan gewoon doorgaat alsof er niks is gebeurd. :| Doodgaan opzich is niet zo erg, maar dat men na een tijdje gewend is dat je er niet meer bent en gewoon doorgaat met werken en naar school gaan etc. Misschien een beetje alsof je af bent in een spelletje, en dat je vanaf dan permanent langs de zijlijn zit. Op het moment dat je afgaat vindt iedereen het jammer, maar een moment later is iedereen je alweer vergeten.

Nou, dat dus! En jullie?

Afgewezen worden

De zoon van een vriend van mijn vader is spontaan overleden, die zat dood achter zijn computer. Dat vind ik een heel heel eng idee, zowel als zelf dood achter de computer zitten, zomaar opeens, zonder afscheid te nemen of dat iemand het doorheeft dat je doodgaat. En helemaal om iemand zo te ontdekken.

Ik zie op de meest rare momenten dat mijn vriendje doodgaat :confused:. En het idee dat het dan ook ooit nog echt kan zijn *brr*.

Het lijkt me ook een eng idee om als ouder je kind te overleven.. -o-

Ik was laatst bij iemand logeren in een dorpje op de Veluwe en het volgende huis was echt 10 minuten lopen en dat vond ik echt een eng idee zo op het platteland in zo'n huisje :o

Ik ben echt altijd heel bang voor vreemde mannen. Vooral als ik in een no-escape-plaats ben, ben ik allemaal manieren aan het bedenken om mezelf te verdedigen en houd ik mijn hand op mijn mobiel om de politie te kunnen bellen enzo.
Gister liet ik me nog door een man van de nanowrimo naar een write-in rijden, ik kende hem van de kick-off en hij bood het aan, heel aardig en hij reed heel voorzichtig, maar ALTIJD weer die implicaties maken enzo en hinten. En ik heb hem niet in mijn straat laten rijden want ik vertrouw dat toch niet. En ik word er toch helemaal naar van achteraf ookal was het gewoon gezellig.

Ik vind ideeën niet eng.

Ik vind 't 'n akelig idee dat er 'n moment komt waarop 't alleen maar bergafwaarts kan gaan met je: qua uiterlijk begin je af te takelen, je lichaam werkt steeds minder goed, je hebt meer/vaker last van allerlei ziektes en kwaaltjes, je eventuele kinderen gaan je als 'n last zien, je nut voor de maatschappij neemt af, je vrijheid wordt beperkt en je hebt geen levensdoel meer :O.

Wou jij heel je leven blijven janken als een vriend of familie lid van je dood zou gaan?
Daar word je leven heus niet beter op.

Het kan toch ook wel een eng idee zijn zonder te beweren dat het alternatief beter is?

Ik ben soms bang om blind of invalide te worden of om iemand te verliezen waar ik heel veel van hou.

:facepalm:

Dat ik wakker word in een ziekenhuis en dat ik tot mijn nek verlamd ben. Dat vind ik een eng idee.

Dat er een dag komt dat de ''maastschappij/meerderheid/deskundigen'' verklaren dat ik gek ben en dat ik onder curatele wordt gesteld of wordt opgesloten of dwangmedicatie krijg, terwijl ik helemaal niet gek ben en/of dat niet zo ervaar.

Bij onze directe buren is ingebroken en werden ze met een pistool bedreigd en in de kelder opgesloten. Dat hebben we nogal uitgebreid te horen gekregen, want als zoiets je is overkomen dien je de buren/omgeving op de hoogte te stellen. Het is al een paar jaar geleden, maar ik blijf het een enge gedachte vinden. Ik ben erg blij dat we een hond hebben, anders zou ik me denk ik niet veilig voelen.

Verder ben ik bang om een hand te verliezen, vooral mijn rechter want dat is mijn schilderhand. Maar blind worden lijkt me het ergst. Als ik mijn hand verlies kan ik mezelf nog leren schilderen met mijn andere hand, mijn mond of desnoods met mijn voeten. Als ik blind ben valt er niks meer te redden. Eigenlijk ben ik daar best vaak bang voor.

Ook kan ik heel bang worden van de gedachte dat mijn vriend doodgaat. Ik kan me heel goed inleven in zulk soort doemscenario's, zo erg dat ik er soms echt heel hard om moet huilen.

En ik ben bang om in brand te vliegen. Ik heb er dan ook een hekel aan als mensen om stoer te zijn allerlei kunstjes met aanstekers gaan doen en proberen om gaten in hun kleding te schroeien.

waaaaaaaaa ik wilde zeggen: niets. maar toen las ik het geloof-topic weer even en zag ik mzelf dit zeggen:

maar hoe langer ik er over nadenk hoe enger ik het vind dat er mensen zijn die denken dat onze levens al helemaal uitgestippeld zijn...

determinisme en ontkenning van vrije wil is maar eng.


dit dus :)

Dat ik helemaal verlamd ben en niks anders kan doen dan de rest van m'n leven naar hetzelfde punt te staren.

van die weirde kosmische shit als gammarays oid die de aarde of iig het leven er op in 1x uitvaagt. ik hoop ook in mijn leven nog de kolonisatie van mars ed mee te maken. of slechts de maan, das ook al iets.

Mijn ouders gaan soms met de oma's en opa naar familie aan de andere kant van het land. Dan ben ik altijd bang dat ze een ongeluk krijgen en ik ze in 1x allemaal kwijt ben.

ik ben niet bang om blind te worden, dat zal toch nooit gebeuren, mocht het gebeuren dan pleeg ik zo snel mogelijk zelfmoord, op wat voor een manier dan ook.
ben wel een beetje bang dat ik niet word aangenomen op de AKI, ik heb geen idee wat ik dan zou moeten doen..

^ Als je op je stuitje valt kun je toch blind worden, bijv.?

Inderdaad. Of als iemand per ongeluk je ogen uitsteekt. Of als je oogkanker krijgt.

Dat er monsters onder mijn bed zitten.

http://forum.scholieren.com/showthre...6#post29845556 ;x

Dat ik later alleen kom te staan, niet dat dit gaat gebeuren.
Maar ik maak me er soms wel druk over.

ogen uitsteken, verminkte gezichten en dingen amputeren.
En gangrene.
Zomaar blind worden, hartaanval, doodgaan in slaap.

Dat je zomaar iemand dood zou kunnen vinden. Hoe gaat dat als je oud wordt, en je gaat aftakelen? Hoe groot is de kans dat je je partner een keer dood in bed vindt als je 's morgens wakker wordt? Of als je kinderen krijgt, hoe zit dat dan met wiegendood en zou je je eigen kind zomaar dood kunnen vinden? Of ouders, als die oud worden, of desnoods eens zomaar iemand.

Ohja, zomaar blind worden lijkt me ook heel erg eng, ik zou echt in blinde paniek raken, ha-ha. -O-

Ik zou echt geen enkel zintuig willen missen, wat lijkt me dat verschrikkelijk!

Zijn jullie echt alleen bang voor blind worden? En doof worden dan? :(

Ik heb zelf een zeer beperkte reukzin en dat is niet zo'n ramp.

Ik zou dat wel heel erg vinden.

Daar heeft fizzle eigenlijk nog wel een punt. Doof worden lijkt me eigenlijk erger, als je blind bent kun je in elk geval nog met anderen communiceren. Ik vind het een eng idee dat muziek bij concerten soms zo belachelijk hard staat dat opeens mijn trommelvliezen zouden kunnen barsten ofzo.

ja :(

Nou ik ben toch veel liever blind dan verlamd tot aan m'n nek.

Shit, een studiegenote/vriendin vertelde me net dat haar vader van de week plotseling is overleden aan een hartstilstand. Gewoon, zomaar, hij was verder harstikke gezond enzo... Ik schrok me echt rot, zoiets verwacht je helemaal niet.
Het lijkt me echt vreselijk als zoiets bij mijn ouders zou gebeuren. Die angst had ik altijd wel een beetje, maar als je er zo mee geconfronteerd wordt is het wel schrikken. Allebei mijn ouders hebben nogal wat problemen met hun gezondheid, vooral mijn moeder, dus de kans dat het daarmee misgaat is altijd aanwezig... scary. :(

Wanneer mijn moeder 'snachts moet werken, word ik ineens heel erg ongerust dat ze een ongeluk kan krijgen. Op die momenten wil ik dan altijd nog even met haar babbelen. Daarbij denk ik dan ook altijd dat ik niet meer zal weten hoe ze eruit ziet, dat ik niet meer zal weten hoe haar stem klinkt, daarom bekijk ik haar altijd nog eens goed. :p
Het rare is dat ik dat niet altijd heb als ze 's nachts moet werken, maar die gedachte komt soms af en toe in mij op. Ik zeg haar dan ook dat ze voorzichtig moet zijn. Mijn moeder moet dan altijd lachen, omdat zij dat ook altijd tegen mij zegt.

Helemaal verlamd zijn tot aan mijn nek zou ik ook verschrikkelijk vinden. Het idee dat je gevangen zit in je lichaam, dat je afhankelijk bent van andere mensen om je te wassen & aan te kleden. Brrr!

Ik heb ook echt iets raar met mijn tanden. Ik heb nachtmerries dat mijn tanden uitvallen of er grote stukken vanaf breken. Dat vind ik ook heel eng. Als dat ooit echt zou gebeuren, zou ik het huis niet meer uitkomen tot de tandarts er iets aan gedaan heeft.

Ik vind het heel moeilijk en soms ook beangstigend om over de (nabije) toekomst, en dan met name over mijn gezondheid in de toekomst na te denken. Hoe gaat het over een paar jaar met stage lopen, kan ik dat wel? En daarna werken, wie neemt mij nou aan? Hoe kan ik genoeg geld verdienen om van rond te komen? Ik denk er niet al te veel aan, helpt toch niet, maar soms komt het ineend even bovendrijven. Wat betreft mijn gezondheid heb ik wel meer angsten. De ergste is momenteel dat als ik bang ben dat als ik teveel van mezelf verg óf als ik griep ofzo krijg (zo begon het de vorige keer), weer terugval naar waar ik 2,5 jaar geleden was. Ik ben toen bijna een half jaar thuis geweest, en kon bijna niks meer.

Ik kijk geen horrorfilms, omdat ik er echt heel bang van word. Dan ga ik me voorstellen dat er ineens een moordenaar mijn huis binnendringt ofzo. Ik droom ook weleens zoiets, vreselijk.
Verder vind ik natuurlijk het idee om mijn ouders te verliezen eng, heel naar idee.

Goh :P

Ja daar ben ik ook altijd bang voor!

Oh en het is geen idee, maar ik vind het station Diemen-Zuid, waar ik vandaag een halfuur gestrand was, best wel eng. Heel hoog en tochtig en absurd.

TURBO TURBO :mad:

whahaha ik moest echt hardop lachen :D:D

Èen of andere trog van 14 km diep

Ik vind het ook een eng idee om wakker te worden en dat m'n ogen en mond dichtgeplakt zitten met tape en dat ik vastgebonden zit en het pikdonker is. Zal je zien dat ik dan enorme jeuk krijg overal en als je ergens gek van wordt is het wel jeuk als je niet kan krabben.
Of dat een gek mij gaat martelen door mijn nagels en gebit eruit te trekken en mij verbrandt met een hete ijzerstaaf.
Of dat ik word opgepakt door de politie terwijl ik niks heb gedaan, dat ze een fout maken. En niemand gelooft je dan natuurlijk. En dat ik in de handboeien moet en jeuk krijg, en dat ze in mijn kont en kut willen kijken of ik daar drugs of een pistool heb verstopt.
supervernederend allemaal.

Oh ja, ik vind het ook altijd een eng idee dat er allemaal dode mensen onder je liggen als je op een begraafplaats loopt.
En al helemaal als je eroverheen moet lopen, zoals in een oude kerk.

Ik vind het een eng idee om naast een vies, groot en dik iemand in de tram te zitten.

Zo'n iemand viel laatst half over mij heen.:(

2012......


...geintje

Ik ben banger om dierbaren te verliezen. Voor eem meteoriet ofzo die de wereld vernietigt ben ik trouwens niet bang, dan is het toch in 1 seconde voorbij.