Hoe kom je erachter of je de opleiding aankan??
 

Hi everybody!

Ik werk op het moment fulltime, omdat ik niet meer wist welke opleiding ik wilde doen na een aantal verkeerde keuzes te hebben gemaakt.

Ik heb nu een jaar de tijd om mij goed te oriënteren en hopelijk een opleiding te vinden die echt bij me past.

Nu heb ik zelf een mbo4 diploma gehaald en heb ik de hbo opleiding 'pedagogiek' geprobeerd. Echter beviel deze opleiding totaal niet en ben ik ermee gestopt.

Nu zou ik uiteindelijk dolgraag naar de universiteit willen, omdat mijn droombaan nog steeds en altijd 'kinderarts' is.

Mijn vraag.... HOE KOM IK ERACHTER OF IK DIT NIVEAU AANKAN??

Groetjes

Een dag meelopen met een geneeskundestudent geeft misschien een idee...
Als je begrijpt wat er in de hoorcolleges / werkgroepen behandeld wordt, is dat
al een goed teken.

Proberen een vooropleiding te halen waarmee je de studie kunt doen; haal je dat, dan is dat (waarschijnlijk) ook een teken dat het wel goed zit.

Het is wel een behoorlijke stap, van MBO naar Geneeskunde. Houdt wel in gedachten dat de helft van de VWO leerlingen wordt uitgeloot, dus je zult flink wat in je mars moeten hebben om erin te komen.

Misschien is het een goed idee om via VAVO Vwo te halen, als je dat met hoge cijfers afsluit heb je een veel grotere kans om ingeloot te worden. (Vanaf een 8 gemiddeld wordt je volgens mij zelfs automatisch ingeloot.). En bovendien ben je dan ook beter voorbereid op een WO studie en is de kans groter dat je het aankan. Nadeel is natuurlijk wel dat je behoorlijk lang bezig bent.. naast de 10 of 11 jaar die het duurt om kinderarts te worden moet je dan ook nog zo'n 2 jaar vavo doen voordat je kunt beginnen. Een vooropleiding is natuurlijk ook mogelijk, dan kun je meteen beginnen met de richting waar je geïnteresseerd in bent.

Als het je droom is om kinderarts te worden zou ik er gewoon voor gaan, het lijkt me altijd beter om er gewoon hard voor te werken en het te proberen (zelf al haal je het op een gegeven moment niet meer) dan het niet geprobeerd te hebben en achteraf spijt te krijgen.