Mentaal schild
 

Iedereen maakt het wel is een keer mee. Dat je wordt uitgelachen, uitgescholden, gediscrimineerd. De ene meer dan de ander, maar iedereen maakt het wel eens mee.

Ikzelf heb er weinig last van, maar als er ook maar iets wordt gezegt over me, bijvoorbeeld dat ik een rare muts draag ofzo, dan voel ik me daar meteen kut over. Ik denk er de hele dag over, en het wil maar niet weg gaan.
Hoe hard ik ook tegen mezelf zeg; 'Ach, waar maak je je druk om. Het is jou ding, jou stijl, als jij het mooi vind moet je het dragen, wat heeft zo'n persoon nou over jou te zeggen?'' Ik blijf me er klote door voelen.

Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?

Bedenk eens wat zij aan hadden, het zijn doorgaands mensen de er ongelovelijk 'standaard' bij lopen zoiets zeggen, dat is lekker creatief dan -.-;. Ook wel eens gehad dat een meisje ruzie had met iemand en tegen haar zij dat ze een lelijke groene trui had, terwijl ze zelf exact dezelfde gekleurde trui aan had.

Ook wel eens gehad dat iemand zij dat mijn t-shirt echt niet kon, en die persoon had zelf vel rode schoenen aan, tadaa, gelijk geen oordeel nemen wat zo iemand over mode zegt :P

Ja het waren gewoon standaard mensen die er allemaal net zo afgekraakt uitzagen. Thanks, hier kan ik wel wat mee!

Schouders ophalen enzo

Ik zou het wel in gedachten houden en jezelf eraan aanpassen. Bedenken wat misschien beter bij je zou staan en misschien een alternatief vinden. Ik wil het je niet opdringen ofzo hoor, maar zelf hecht ik redelijk veel waarde aan uiterlijk en hoe je overkomt op anderen (omdat dat voor een groot deel ook de eerste reactie van iemand bepaalt)

Er zijn een paar rijmpjes:

- Schelden doet niet zeer, slaan veel meer.
- Je kan me niet stangen, jouw dreigementen maken van me geen bange.

Dreigementen doen me niks. Als ze me wat willen doen, dan pakken ze me maar.
Laat staan over het uiterlijk en kleding; alsof hun moeders mooiste zijn.
Ze zeggen het tegen jou omdat het jou deert, omdat jij je geraakt voelt. Als zij weten dat jij je er niet door gekrenkt voelt, dan zeggen ze dat ook niet meer.

Mijn mentale schild? Die is van pantser.

Zoals je het verwoordt lijkt het er anders meer op dat het je wel raakt en je daardoor 'hard' maakt.

ik heb het precies andersom:(

Ik snap het wel maar het is alleen maar tijdverspilling. Wat jij doet dat doe je omdat jij het wilt en leuk vindt. Niet om een ander tevreden te houden. Het is eigenlijk nooit goed, wat je ook doet of zegt, er is altijd wel iemand die er commentaar op heeft.

Pas je dus niet aan aan het oordeel van een ander, zij hoeven tenslotte jouw kleren niet te dragen als ze dat niet willen!

Dat was misschien vroeger zo. Nu doet me het totaal niets meer.

Zie de post van Commando. Het boeit mij ook echt totaal niet meer.

Ik geef ook echt sinds een jaar of twee veel minder om wat anderen van mij denken( op één iemand na dan :P). Ik sluit me dan ook aan bij hetgeen gezegd door Commando.

de woorden doen mijn ook geen pijn,
dat boeit me niet, wat me wel boeit is
wie het zegt en hoeveel

ik heb een beetje hetzelfde. Ik vind het vreselijk, want ik weet dat het eigenlijk nutteloos is en geen zin heeft, maar toch gebeurt het. Wat kun jehier aan doen?

wat heb je precies hetzelfde?:confused:

Jouw mening is toch veel meer waard dan hun mening? Accepteer maar dat diegene niet dezelfde smaak heeft, en dat is heus geen wereldramp. Het heeft eerder met hun eigen identiteitscrisis te maken dan met jouw kledingssmaak.
Wees je er bewust van dat jij de mooiste persoon op aarde bent! (aan iedereen hier)