Van leescultuur naar beeldcultuur
 

Volgens sommige cultuurfilosofen verplaatsen we ons steeds meer van een leescultuur naar een beeldcultuur.
Is dit positief of negatief, en wat vind jij ervan?

Persoonlijk vind ik dit negatief, je fantasie/verbeelding kan met woorden doen wat geen enkele film zal overtreffen.

Ik verplaats hem even naar het wetenschap forum :)

Wat is de argumentatie? We hebben op dit moment meer geletterden in de wereld dan ooit.

Mijn vraag is eigenlijk: wat is de positie van het woord in een tijd van digitale media?
Men zapt eerder naar het volgende kanaal dan dat er een goed boek gelezen wordt.

- voor het geval je je er in wilt verdiepen:
http://www.knaw.nl/publicaties/pdf/20061018.pdf

Ik heb hier een betoog over moeten schrijven, en zodoende ben ik geïnteresseerd geraakt in het onderwerp, daarom zou ik graag de mening van anderen willen weten.
Zowat iedereen in mijn klas leest nog geen letter meer dan ze verplicht zijn, vandaar hier dit topic.

Natuurlijk een vrij zinloze verklaring. Dat jij het persoonlijk zo ervaart zegt nada over andere personen.

Daarnaast is het noch positief noch negatief. Of in ieder geval; daar kunnen we nog niets zinnigs over zeggen.

Het verschuiven van een 'lees'cultuur naar een 'beeld'cultuur is naar mijn idee een vrij logische ontwikkeling als je bedenkt dat tegenwoordig alles een stuk sneller 'moet'.

Neemt niet weg dat er volgens mij nog steeds ontzettend veel geschreven en gelezen wordt.

Of deze ontwikkeling positief of negatief is, hangt af van wat je graag zou willen zien gebeuren, natuurlijk. Als je in heel algemene termen praat over welzijn van de mens, denk ik niet dat het per se een positieve of negatieve ontwikkeling is.

Tja, tegelijkertijd kan een goede film doen wat je met fantasie of alleen geschreven woorden kunt doen, dus dat werkt twee richtingen op.

Probeer jij bijvoorbeeld maar eens iemands volledige lichaamstaal en gezichtsuitdrukking te beschrijven. Ik ken maar één schrijver die in dat soort detail gaat, en dat is Marcel Proust. Zijn werk is daardoor ronduit onleesbaar. Als hij vandaag de dag had geleefd had hij er beter een film van kunnen maken.

Positief of negatief vind ik lastig te zeggen. Het is net zo'n uitroep als 'de jeugd van tegenwoordig', terwijl Socrates zich daarover al beklaagde.

Is dat zo dan? Dat is mooi gezegd en gevonden hoor, maar ik krijg het idee dat mensen dit vooral hard tegen zichzelf roepen omdat de menselijke creativiteit/verbeelding iets is waar we heel erg trots op zijn als mensheid.

Zicht is voor de meesten het belangrijkste zintuig, dus ik vind het niet vreemd dat dingen goed overgebracht kunnen worden met beelden. Het spektakel in de lord of the rings films speelde zich ook niet zo gaaf in mijn hoofd af als in de film.

En moet je wel vergelijken op die manier? Lotr tot daar aan toe, maar van Die hard ga je geen boek maken, terwijl het een vette film is. De actiefilm is iets wat in boekvorm hoe dan ook matig zou zijn, maar in beeld best een succes kan zijn.

Het zou negatief kunnen zijn doordat beelden anders ervaren worden dan woorden. Heb de literatuur nu niet paraat, maar even wat losse frasen:

- beeld straalt een grotere autoriteit uit. het "zien is geloven"-idee. wat je ziet bestaat, dus wat je niet ziet is twijfelachtig. een gebeurtenis waar geen beelden van zijn, redt het zelden tot het journaal en dus is het voor velen geen nieuws. (wie herinnert zich nog de explosie in Noord-Korea enkele jaren geleden waarbij duizenden doden zouden zijn gevallen?)
- in het verlengde hiervan: beeld nodigt minder uit tot discussie. het is hapklaar en geeft vaak de indruk van een afgerond betoog. "je ziet het toch?", einde discussie.
- zowel beeld als geschrift kan misleidend zijn, maar beeldmanipulatie speelt in op onbewuste processen in je hersenen, terwijl woordmanipulatie nog eerst langs de argumentatie- en logicacriteria moet.
- beeld, zeker bewegend beeld, wordt anders geïnterpreteerd dan geschreven tekst. het is vluchtig, je kunt niet op alle details focussen want er is al wat nieuws te zien. een boek stelt je in staat om alle woorden (details) een voor een in je op te nemen.

of dit uiteindelijk positief of negatief is, is moeilijk te zeggen. wel zijn er waardevolle elementen uit het geschreven woord, die niet of minder aanwezig zijn in beelden.

Ach, de televisie. Die bestaat nog een jaar of zestig en daarna neemt het internet het helemaal over. En op het internet is heel veel te lezen.

Verder maakt het ook niet zoveel uit of er gelezen of gekeken wordt, maar wát er gelezen of gekeken wordt. Als je bang bent dat mensen hun fantasie niet meer gebruiken of minder intellectueel worden, lijkt het me beter dat ze films van Fellini kijken dan dat ze boeken van Kluun of Dan Brown lezen.