jaloezie
 

ik vind het een beetje raar om een heel topic over mezelf te openen, maar ik zit hier toch best mee dus ik doe het toch maar,

ik ben namelijk altijd op alles en nog wat jaloers, altijd heeft iemand wel iets mooiers dan mij en ik ben pas tevreden als ik op de een of andere manier heb vastgesteld dat ik béter ben.
Ik kan gewoon niet aanvaarden dat iemand gelijk aan mij zou zijn, ik moet altijd beter zijn, ben ik dat niet dan krijg ik een ontzettende deprissieve bui, je bergijpt me vast wel als ik zeg dat ik hier vanaf wil komen, weet iemand hoe ik dit moet oplossen?

Makkelijk zat... Mensen kunnen meer data weten dan ik (geleerder), of meer levenservaring of relativeringsvermogen (wijsheid), kan zijn dat ze beter kunne praten, maar ik ben toch gewoon beter mezelf... ik denk, ik leef, ben koning van mijn wereld... Misschien zijn jullie allemaal verzinsels van mijn geest, en reageren jullie juist op de manier die ik nodig heb om me te ontwikkelen of verder te gaan.
Maar als ik wil sluit ik jullie af, negeer ik jullie en maak ik nieuwe vriendjes.
Ik bén gewoon de beste... Ben jij ook.

En ik heb vroeger geprobeerd er vanaf te komen... En het is een feit dat mensen op veel vlakken beter zijn dan jou, maar in de combinatie die jij bent is niemand dezelfde en ben jij de beste.

Je kunt relativeren... Denken aan waar anderen beter in zijn, hen er complimenten voor geven... Wat boeit het dat je beter bent, je zult wel aandacht krijgen voor je kwaliteiten, maar niemadn wil iemadn die op alle vlakken goed is, al wil je dat wel zijn.
Je hebt specialisten die op een bepaald vlak heel goed willen zijn, allrounders die van alles een beetje willen weten, en mensen zoals jij en ik die in alles goed willen zijn (ik probeer ook alles te onthouden wat ik lees, ik lees dan ook bijna alles wat ik onder ogen krijg, tracht japanse films met ondertiteling te snappen en zoek soms uren naar dat woordje dat ik perse wil weten - mss dwangneurose ofzo)...
Hoe ermee leven, eruit te geraken of wat eraan te doen is iets dat je dan ook te weten moet komen, als je jezelf een beetje kent. Mij lukt het nu wat, na een maand afzondering zonder m'n vrienden enzo...

Werd je vroerger verwend?

nope, niet dat ik weet in ieder geval :p

Volgens mij heb jij iets gemist in je leven. De enige manier om van die super-jaloerse buien af te komen is om na te gaan waar je tekort aan bent gekomen. Iedereen is wel eens jaloers, tuurlijk, maar zoals jij het beschrijft is het wel erg extreem.
Of het ligt aan je opvoeding. Hebben je ouders hetzelfde? Willen ze ook overal de beste in zijn?

nou ik weet alleen dat ik m'n constante ontevredenheid van m'n vader heb, maar om dat nou jaloezie te noemen...