twee dichtjes van mij
 

Over de horizon
Liggen mijn dromen
Verreweg
Het mooiste ooit
Vergrendeld
In een verboden stad
In een verboden land
In eenzaamheid
Verloren

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Vreemde ogen leggen hun blik op mij
Alsmaar starend, door mij heen
Arwanend en lusteloos
Rood van tranen en verdriet

Weerloos staat ze daar te staren
En haar lippen spellen
‘Lieve spiegel, is dat echt ik?’

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Die eerste is heel erg krachtig! Het geeft me een bepaald gevoel. Alsof er een wereld is waar je erg graag heen wil, maar je door je eenzaamheid op wordt geslokt. Sorry ik zeur.... http://forum.scholieren.com/smile.gif

Die tweede klinkt heel droevig, geeft me een sad gevoel.!

Maar alles bij elkaar zijn dit twee masterpieces! Echt heel goed geschreven, spreekt me aan!

Vooral het eerste is voor mij een spiegel, en inderdaad: vaak herken ik er iemand in die ik niet wil zijn.
Korte gedichten met beelden, lekker perfect gebalanceerd: niet te veel woorden, niet te weinig. Het eerste krijgt mijn voorkeur, omdat ik het idee van een land onbereikbaar door eenzaamheid, gewoonweg fantastisch vind beschreven.

Groetjes, Dreampoet

Vooral de eerste is heel erg mooi. De tweede ook, maar de eerste overheerst!
http://forum.scholieren.com/smile.gif
Liefs, Anne

ik vind de 2e het mooiste

tnx all http://forum.scholieren.com/smile.gif

jeetje echt twee master pieces ja! ga ze weer printen, in eerste herken ik heel veel, 2e eigenlijk ook wel ja, kutgevoel ik weet het...zucht waarom zuigt alles?