Help:(
 

Ik ben ongeveer een half jaar geleden mijn vader kwijt geraakt en er hoeft maar iets tegen te zitten en het voelt alsof het me weer allemaal opnieuw overkomt. Het was al niet een makkelijk jaar maar dit was wel echt het hoogte punt.

Nou ga ik sinds kort met een jongen om we hebben nog niet echt wat, maar het is ook geen normale vriendschap wat ik met een meisje zou hebben als je begrijpt wat ik bedoel. Als ik bij hem ben voel ik me eindelijk weer een beetje gelukkig. Alleen steeds als ik hem een aantal dagen niet heb gezien of er gaat iets niet door mis ik hem of ben ik teleurgesteld en voel ik me vreselijk ongelukkig.

Is er misschien iemand die zich een beetje herkent in mijn verhaal of er wel raad mee weet? Ik twijfel een beetje of ik nou wel eraan moet beginnen want zonder vriendje voel ik me normaal saai en ongelukkig maar met soms nog ongelukkiger of gelukkig.

xx:(

Hoi, als ik het goed begrijp voel je je saai zonder die jongen? heb je vrienden of familie waar je leuke dingen mee kan doen? dan doe je leuke dingen met die jongen maar ben je niet afhankelijk van hem. Ik begrijp niet zo goed waar je bang voor bent als je een relatie met hem begint. ?

Ben afgelopen december ook mijn vader verloren (acuut hartinfarct) en werd toen heel lief door toen nog een vriendin opgevangen. Door hoe ze met de situatie om wist te gaan en me weer prettig kon laten voelen begon ik haar leuk te vinden en werd ik uiteindelijk zelfs verliefd op haar, gelukkig bleek dat wederzijds en sindsdien zijn we heel gelukkig met elkaar. Focus je dus op de leuke dingen die je met hem doet, en het zou fijn zijn dat als er iets tegenzit je op hem terug kunt vallen.