verdrinkende wereld
 

Ergens tussen Sittard en Weert
waar de trein reeds remt
zit een meisje, pijnlijk bezeerd
die in haar druppels zwemt

Maar kijkt ze naar buiten
dan ziet ze toch getroost
de wereld huilt ook met haar mee
want uit de wolken
hoog in de lucht
stromen tranen naar benee

wat bijzonder dat jij hier hetzelfde idee uitwerkt als ik eerst had:

ik hoef niet te huilen
dat doet de lucht voor mij

maar jij laat de lucht met je mee huilen... in een prachtig gedichtje.

heeeelee mooie flur, echt waar
dat lijkt me toch een heerlijk gevoel ookal is het een beetje kut snap je?
ja heel mooi verwerkt
dikke knuffel
en niet op je wang want die is blauw
auw

ja als je het zo bekijkt is regen inderdaad wel relaxed...
heel erg mooi gedaan ee, echt cool...

X

dit is heel mooi juist door zijn simpelheid, heel goed bedacht..

dankuwel allemaal!

Leuk, echt leuk http://forum.scholieren.com/smile.gif
Ik vind het altijd mooi als er ergens in het gedicht een duidelijke link wordt gelegd naar een realistische situatie, een stukje werkelijkheid waardoor het gedicht echter wordt, concreter. Alleen is het de kunst (vind ik dan...) om het magische dat in elk gedicht zit niet te verprutsen, en die kunst heb jij goed onder de knie.
En dan is er nog een tweede element dat dit tot één van mijn lievelingsgedichten zal maken: het feit dat het over de trein gaat. Waarom? Omdat ook ik daar veel inspiratie vind: zowel in mijn overpeinzingen van mijn gevoelens als daarbuiten.
Mooi, maar dat werd al duidelijk zeker? http://forum.scholieren.com/smile.gif

Groetjes, Dreampoet
ps: kijk maar naar mijn gedicht Ijsklomp, en je zal zien dat de trein ook daar weer een rol krijgt: of beter: zijn afwezigheid.

[Dit bericht is aangepast door Dreampoet (02-10-2001).]

moooooi http://forum.scholieren.com/smile.gif

hier houd ik van
snel strak
en bovendien goed.....
ikke wel nog meer van ditte
please !!!

heel goed weergegeven

goed? jah, goed!

Treinen roelen!