voetstappen in de sneeuw
 

Gadegeslagen door de maan,
ontstaat uit deze winternacht
een ochtend uit de blauwe lucht.
Daar waar de zon schijnt,
op het bevroren ijs,
spiegelt verloren liefde.

Bitter sneeuw siert nu het landschap.
minzaam teken ik een hart,
met mijn naam en die van jouw.

Schrede voor schrede
loop ik nu weg.
Verstikt door de kou
zie ik het hart op afstand,
maar jouw
jouw....
voetstappen zie ik niet.

voor mijn gevoel klopt het niet helemaal, ik vind het niet lelijk maar het kan beter ;)
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/ku...n-gedicht.html

Op die site staan tips en dichtvormen hoop dat je er wat aan hebt

Ik vind het ietsje te willekeurig.

Ik vind het super! Hij is mooi. Van de stomme liefde die van twee kanten moet komen, maar in dit geval maar één kant komt!