Wanneer heb je een relatie?
 

Deze discussie had ik gister met mijn moeder en het bleek veel interessante meningen op te leveren!

Het discussiepunt was: wanneer is er sprake van een relatie? De oma van een kennis van mij is na lang weduwe geweest te zijn weer 'aan de man'. Ze heeft in het bejaardentehuis een man leren kennen met wie ze nu regelmatig uitstapjes maakt en van de zomer zelfs mee op cruise gaat. De oma in kwestie blijft echter stug volhouden dat ze geen relatie hebben. Of ze zoenen en seks hebben is verder niet bekend.

Mijn moeder vind dat ze toch een relatie hebben omdat ze 'relatie dingen' doen. De kennis vind dat er geen sprake is van een relatie totdat er gezoend is. Ik vind dat er pas sprake is van een relatie wanneer beide partijen 'afspreken' dat er een relatie is of het zodoende naar buiten brengen. Dat levert dan alleen weer het probleem op dat je dan meerdere relaties met meerdere personen kunt hebben en ook een relatie kan hebben terwijl je elkaar nog nooit gezien hebt.

Wat vinden jullie?


(Overigens: het woord relatie kan natuurlijk veel verhoudingen bevatten maar is in dit geval bedoelt voor een liefdesrelatie waarin je elkaars partner bent)

Ik vind pas dat er een relatie is als beide partijen hebben afgesproken dat er een relatie is.

Ik vind een combinatie van die drie.. in ieder geval op deze leeftijd (en ouder). Samen dingen doen, zoenen en afspreken.

Goede vraag. Als je elkaar leuk vindt, het daar samen over eens bent en dat aan de rest van de wereld wil laten weten. Denk ik. Maar goed, er zijn dan nog wel heel wat variaties op het thema 'relatie' inderdaad.

Dus als je vanwege geloof oid niet met elkaar zoent heb je geen relatie? En qua afspreken, hoe vaak moet je dan afgesproken hebben? Eén keer? Tien keer?

Het zoenen is eigenlijk het enige dat niet direct nodig is. Vanwege geloof.. maar ook bijv vanwege leeftijd. Een 13 jarige kan best verkering hebben zonder gezoend te hebben. Maar als ik naar mezelf kijk, zouden alle 3 die dingen erin meegenomen worden. En wat betreft dat afspreken.. daar staat denk ik geen vast aantal voor. Net zolang tot je besluit dat het meer dan alleen daten is? :confused:

Een vriend van mij kende een meisje via internet. En zij kregen een relatie. Maar ze hebben elkaar nooit gezien. Ze noemden het allebei wel een relatie, ze hingen ook uren aan de telefoon en zo. Liefdesbrieven, weet ik veel wat. Na een maand of 9 (!) ging het uit en hadden ze ook allebei liefdesverdriet. Tja, ik wil niet vervelend zijn maar ik noem dat geen relatie.

Als je verliefd bent op elkaar en je geeft je daaraan toe (samen leuke dingen doen, zoenen, seks, of op welke manier dan ook), bloeit er langzamerhand iets op wat je dan 'n relatie kunt noemen, toch? Ik geloof niet in 'iets' dat er moet gebeuren voordat je van 'n relatie kunt spreken, 't ontstaan is 'n proces :D.

Een relatie komt volgens mij voort uit een afspraak van exclusiviteit. Zodra je boven de rest uitstijgt voor elkaar en dat als zodanig aan elkaar erkent, heb je een relatie. Wat voor soort relatie dat dan mag zijn, moet je verder zelf maar afspreken en hangt ook af van cultuur e.d.

Daar kan ik me wel in vinden.

Die dingen ja, ongeveer. Wat je moeder en de kennis noemen, is voor onze generatie niet meer relevant denk ik, want mensen zoenen vaak genoeg zonder iets te hebben, en 'relatieachtige' afspraakjes hebben, nog veel vaker.

In mijn geval is het er meestal vanzelf, en dan wordt het nog eens bevestigd door het uit te spreken. Nu moet ik wel zeggen dat ik in twee van de drie relaties van de afgelopen 5 jaar éérst heb bevestigd dat we niks met anderen zouden doen, maar toen nog niet officieel wat we hadden een relatie noemden - dat kwam een week of wat later.

^ Het beruchte gesprek over 'going exclusive', breed uitgemeten in Frasier op Comedy Central. ^^

Da's meestal wel een handige volgorde ja, eerst even samen de boel aankijken zonder je te laten afleiden door anderen, daarna iets definitiefs ervan maken (of niet).

Is voor ieder persoon verschillend

kennissen, vrienden, relatie - wat zijn de overeenkomsten, de verschillen ? hoe heftiger, hoe meer emotie ; zoek het maar uit : beter nog - laat het aan de betrokkenen over en hou afstand ;

Dit is ongeveer net zo'n vraag als: 'wanneer ken je iemand eigenlijk?'

Het is heel relatief en ik denk dat iedereen er andere ideeen bij heeft. Dat is natuurlijk ook aan leeftijd en ervaring gerelateerd.

Ik denk dat er wel degelijk meisjes en jongens zijn die op jonge leeftijd serieus denken een 'relatie' maar wellicht moet ik dit 'verkering' noemen, kunnen hebben over hyves of msn, dus zonder elkaar ooit gezien te hebben. Ik denk (hoop!) dat dit naarmate je ouder wordt wel verandert.

Een relatie heb je volgens mij niet als je relatiedingen doet. Wat is relatiedingen doen? Dat zou betekenen dat ik met mijn beste vriend een relatie heb omdat we af en toe bij elkaar blijven logeren, naar de bioscoop gaan, alles bij elkaar kwijt kunnen en 's nachts uit bed zouden kunnen bellen als we dat zouden willen of samen op vakantie gaan. Tenminste, als dit relatiedingen zijn. Maar nee, we hebben geen relatie.

Ik denk ook niet dat je een relatie hebt als je regelmatig zoent of seks hebt, want dat kan net zo goed een scharrel zijn waar je wel gevoelens voor koestert of een vriendschap mee deelt. Eerst ben je het er van beide kanten mee eens, dat dit verder gaat dan alleen seks.

Je hoeft ook geen gevoelens voor elkaar te hebben om een relatie te hebben. Soms heb je behoefte aan iemand, zonder daar iets voor te voelen, maar je wil zo nodig een 'relatie'. Nou dan ben je overeengekomen een relatie te hebben en je zult je er vast naar gedragen, maar de gevoelens van verliefdheid of houden van hoeven ook niet perse in het spel te zijn. Kunnen natuurlijk wel groeien.

Dusja, wat is het dan eigenlijk wel. Naar mijn idee blijft het inderdaad een afspraak
tussen twee mensen en mogen ze geheel zelf invullen hoe ze dit vormgeven. Daarbij vind ik het ook niet noodzakelijk dat iedereen zou moeten weten dat het een relatie is. Als je het geheim houdt, ook prima. Iedereen wil het anders, houdt van wat anders. Net zoals dat niet iedereen dezelfde normen en waarden heeft.

Zoiets ja.